Lesbók Morgunblaðsins - 06.06.1981, Síða 15

Síðasti
stórbóndinn
Framh. af bls. lð.
var lengur hægt að vera með kýr inni í
borginni. Það var rétt fyrir 1960 sem
fariö var að byggja við „Heimana" og
Einar hætti með kýrnar 1964 og hætti
þar meö alveg búskap í Lækjar-
hvammi. Hélt áfram með sauöfé í Bæ
og var þar með um 200 fjár á fóðrun.
„Aldrei var mikil ásókn af krökkum
hjá okkur í Lækjarhvammi, þannig að
við hefðum einhvern ama af. Það var
helst þegar við vorum að hirða að
krakkarnir komu til okkar og vildu fá
aö hjálpa til, sem oftast var auösótt
mál fyrir þau. Það voru aldrei neinar
skemmdir eða viö urðum aldrei fyrir
neinum sérstökum óþægindum vegna
nábýlis við þéttbýlið," sagði Einar og
bætti við: „Ég átti alltaf mjög góð
samskipti við bæjaryfirvöld, þar var
alltaf besta samkomulag."
Árið 1962 tók bæjarstjórn landiö í
Lækjarhvammi úr erfðafestu. Skömmu
síöar var farið að byggja á landinu. Þar
eru nú fjölbýlishúsin við Álftamýri og
Skipholt. Mikið af landi fór undir
Kringlumýrarbrautina. Ennþá er nokk-
uð af túninu óhreyft fyrir sunnan
Suðurlandsbrautina. Nú er aöeins eftir
tveir bændur í Reykjavík en voru um
40 þegar Einar hóf búskap. Síöustu
árin hefur Einar verið „símsvari", eins
og hann kallar sjálfan sig, hjá Fram-
leiösluráöi landbúnaöarins.
Að síðustu spurði eg Einar hvaöa
tilfinningar bærðust með honum þegar
hann lítur yfir farinn veg og minnist
allra þeirra trúnaöarstarfa sem bænd-
ur höföu faliö honum gegnum árin.
Einar svaraði um hæl: „Eg á aöeins til
góöar minningar um alia þá menn,
sem eg hefi starfaö með og allt sem eg
vann að félagsmálum bænda var mér
til mikillar ánægju. Þó er eitt starf sem
eg er alltaf dálítiö montinn eða stoltur
yfir að mér tókst að leysa þokkalega.
Það var þegar eg fór minn fyrsta túr á
togara, 19 ára gamall. Þá voru engin
vökulög og þrældómurinn all mikill.
Eftir þennan fyrsta túr átti eg aldrei í
neinum erfiöleikum meö að fá skip-
rúm.
Nú er högum mínum breytt, enginn
þrældómur, eg sit og svara í síma og
ýmislegt sem tilfellur á skrifstofu
Framleiösluráös og hef nærri því
jafnmikla ánægju af því starfi og
öðrum, sem eg hefi leyst af hendi á
síöustu 80 árum eða svo“.
Trúnaðarstörf
sem Einar Ólafsson
í Lækjarhvammi
hefur gegnt:
Form. U.M.F. Drengur 1920-1922
Form. Jarðræktarf. Reykjav. 1943-1978
í stjórn Mjólkursaml. Kjalarn.þ. 1935-1974
I stjórn Mjólkursamsölunnar 1943-1977
í stjórn Osta- og smörsl. 1958-1977
Á Búnaðarþingi 1942-1978
í stjórn Búnaðarfélags íslands 1968-1979
Form. Ræktunarsb. Kjalarn.þ. 1948-1963
í stjórn Búnaðarsb. Kjalarnesþ. 1963-1978
í stjórn Stéttarsb. bænda 1945-1969
í framkv.n. Framl.ráðs lanb. 1947-1969
í úthlutunarn. Jeppabifr. 1949-1960
í Haröærisnefnd 1967-1971
í stjórn Grænmetisversl. landb. 1956-1969
í Borgarstj. Reykjavíkur 1940-1944
í stjórn Bændahallarinnar 1964-
Heiðursfélagi:
Mjólkursamlags Kjalarnesþings 1974
Ræktunarfélags Reykjavíkur 1979
Búnaöarfélags íslands 1980
ÁSTRÍKUR 06 GULLSIGÐIN
L'ATTU EjCKI SVONA,GWf».
EKK! SVf,
■AÐU ÞERBITAl
/'ÉG HEF EKK!
( L YST.AU-S ENGfí
s^úlvst/ ^
KOMUM
FUÓTT.
t7 ja, hvar br
1 [hann FRÆND!
enhvak.br M
6LAMRIKUR
N/DUR KOM/NNZ
' EIGIÐI VIÐSIGÐA'
SMIÐINN. SEM ÉG
LET R/EtVA? HANN
ER AÐ V/NNA HER
K NtÐR! I KJRLL-a
V ARA' V”
B0 ER STEIN'
RÍKUR.FRÆND1
Þ/NN' A
STEINRÍKUI
EN, HÉRNA, EJZT ÞÚ UKA
OG- PETTA ER
V/NUR M/NN,
'ASTRIKUR'
M/K/O VAR 6AM-
AN AÐ SJÁP/G/
FANG/, EÐA ERTU KOM/NN,
TIL AD FRELSA M/6 ? J
6LBDUR
M/&!
ÞÚERT FRJfíL-6,
EINS 06 FUGL/Nt
T-LÚJF, LOKS/NS F/ER/ST ^
FJÖR 1 LE/K/NN. ÞEGAR SESAR
FRÉTT/R AF PESSH BRALL/
M/NU. VERÐUR HANN BRJALAD
UR. ÆT/1 HANN R'AD/ OKKUR Á
EKK/ 'A GALEIÐU, EÐA ÞAÐ SEJm
. BETRA,ER,SEnim.OKKURJÆ
I^FVRIR LJON/JÚV* .
TAKTU KEÐJURNAR AF
FANGANUM 06 SETTU
PÆR A A&RA...
ÞAÐ VEROUR
ffíHANFVRIR.
J LJÖN/N.A
27 ár
i Gúlaginu
Framh. af bls. 13.
•ér til að hafa sem mesta möguleika á að
lifa af fangavistina?"
„Menn mega aldrei láta í Ijós tilfinningar.
Mér er minnisstæö yfirheyrsla í Moskvu.
Abakoumov, undirmaður Beria, yfirheyrði
mig. Þetta var bölvuö skepna. Eftir stríð
varð hann yfirmaöur lögreglunnar. Hann
benti mér út um gluggann á fólkiö á
götunni. „Þetta fólk hefur fengið viðvörun,“
sagöi hann, „en hér innan veggja eru hinir
dæmdu, eins og þú.““
„Hvað gerði fjölskylda yðar og hvaö
gerðu frönsk yfirvöld til að fá yður
lausan? Gáfust þau ekki upp á að reyna
aö heimta yöur aftur úr höndum Sovét-
manna?"
Frönsk yfirvöld lögöu sig fram öll þessi
ár viö aö reyna aö fá mér skilaö aftur. Þau
fóru diplómatískar leiðir. Móöir mín ýtti á
allt hvaö hún gat og sá til þess aö máliö var
aldrei lagt til hliöar. Þetta fór allt fram í
kyrrþey. Hún fór til Sovétríkjanna 1935 og
var henni þá sagt aö ég heföi verið skotinn.
En svo skeöi þaö að henni var tvívegis
aftur tilkynnt lát mitt, og átti ég þá aö hafa
látizt á öðrum tíma en áöur hafði verið
tilkynnt. Þá vaknaði von hjá henni um aö
ég væri enn á lífi. Þetta er nákvæmlega
eins meö Raoul Wallenberg, og þessvegna
heldur fjölskylda hans aö hann sé enn á lífi.
Já, þaö var ýmislegt gert til aö reyna aö
bjarga mér. Stjúpfaðir minn gerði meira að
segja andlitsstyttu af hinum illræmda
stofnanda sovézku leynilögreglunnar,
Dzerjinski og ætlaöi aö krefjast framsals