Lesbók Morgunblaðsins - 05.10.1996, Blaðsíða 9

Þorbjörg
Morgunblaðið/Þorkell
ÞORBJÖRG Höskuldsdóttir listmálari telur engar stökkbreytingar hafa orðið á listsköpun sinni í gegnum tíðina.
Morgunblaðið/Þorkell
RAGNHEIÐUR Jónsdóttir myndlistarkona. í bakgrunni krauma frumþættir og öfl náttúrunnar.
ÞRÁ-
HYGGJA
ÞOR-
BJARGAR
UPP ÚR áhrifum sem Þorbjörg
Höskuldsdóttir listmálari varð
fyrir frá popplistinni á sjötta ára-
tugnum hefur hún þróað fígúratíft
málverk og í verkum hennar hafa allar
götur síðan fléttast saman fortíð og
nútíð, en í þeim blandar hún saman
byggingarstíl endurreisnar, draumsæi
súrrealismans og íslensku landslagi. „I
hnotskurn má ef til vill segja að ég
flétti saman mannanna verkum og ís-
lenskri náttúru," segir listakonan, sem
opnar sýningu á olíumálverkum í vest-
ursal Listasafns Kópavogs-Gerðarsafns
í dag.
Telur Þorbjörg engar stökkbreyting-
ar hafa orðið á listsköpun sinni í gegn-
um tíðina — þó hún sé sennilega ekki
rétta manneskjan til að kveða upp dóm
í þeim efnum. „Ef eitthvað er þá myndi
ég segja að það væri svolítið að losna
um verkin mín, þau eru ekki eins stíf
og áður. Annars þykir mér alltaf erfitt
að ræða um verkin mín þegar ég er
búin að vera með nefið ofan í þeim,
eins og þegar ég er að hengja upp sýn-
ingu.“
Þorbjörg kveðst ekki vinna hratt,
hún þurfi að hafa verkin í kringum sig
í dágóðan tíma til að „melta þau“. Þorri
verkanna á sýningunni sé þó unninn á
þessu ári.
í öóru Ijósi
Þykir listakonunni mikið til Gerðar-
safns koma. „Það er stórkostlegt að sjá
verk sín hanga uppi á vegg í svona
stórum og rúmgóðum sal — maður sér
þau í allt öðru ljósi. Reyndar er kannski
ekki alveg að marka mig, þar sem ég
mála heima hjá mér, í lítilli íbúð. Ég
hleyp reyndar stundum með verkin út
til að virða þau betur fyrir mér en það
jafnast ekki á við sal sem þennan, enda
er birtan í honum alveg einstaklega
góð.“
Sýningin í Gerðarsafni er tólfta
einkasýning Þorbjargar en síðast var
hún á ferð í Nýhöfn fyrir fjórum árum.
Þá hefur listakonan tekið þátt í fjölda
samsýninga hér heima og erlendis,
unnið að leikmyndagerð hjá Þjóðleik-
húsinu og Leikbrúðulandi og mynd-
skreytt bækur.
Kveðst hún ávallt reyna að takast
ný viðfangsefni á hendur eins fljótt og
hægt er að hverri sýningu lokinni —
það sé ekki að neinu öðru að stefna.
Að þessu sinni mun engin breyting
verða þar á. „Ég mun lialda ótrauð
áfram á sömu braut — þetta er orðin
mín þráhyggja."
Sýning Þorbjargar er opin alla daga
nema mánudaga frá kl. 12-18. Henni
lýkur sunnudaginn 20. október.
Ragnheiður
NÁVÍGIVIÐ
NÁTTÚRUNA
konan og vísar í nærtækasta dæmið, eldinn í iðrum
Vatnajökuls. Lítur hún hins vegar ekki á gosið sem
auglýsingu fyrir sýninguna, þótt skjálftavirkni gæti
í tveimur verkanna, sem saman nefnast Umbrot.
Ragnheiður kveðst alla tíð hafa heillast af náttúr-
unni enda sé hún alin upp í sveit og því bundin land-
inu sterkum böndum. „Síðan bý ég við hraunið í
Garðabæ og er því stöðugt í návígi við náttúruna.
Mitt nánasta umhverfi er því úfið og endurspeglast
það í verkum mínum. Ef ég byggi í Frakklandi
væru þau vafalaust allt öðruvísi.“
Áhríf umhverfisins
Ragnheiður er viss um að hin hrjúfa náttúra ís-
lands hafi áhrif á listamennina sem hér starfi.
„Maður sér þetta oft greinilega í verkum íslenskra
listamanna, þótt þeir geri sér kannski ekki grein
fyrir því sjálfir, enda getum við ekki annað en
haft tilfinningu fyrir ofuraflinu sem lúrir undir
yfirborðinu.“
Sýningin í Gerðarsafni er átjánda einkasýning
Ragnheiðar en hún hefur að auki tekið þátt í fjölda
samsýninga hér heima og erlendis. Sex sinnum hafa
verk hennar hlotið alþjóðleg verðlaun. Nýverið
dvaldist listakonan í Visby á Gotlandi ásamt 24
starfsbræðrum sínum frá ellefu löndum í boði Nord-
grafia og vann að tilraunagrafík.
Ragnheiður kveðst vera harðákveðin í að halda
áfram á sömu braut, það er að gera stórar kolateikn-
ingar. Þegar hún hafi leitt grafíkina til öndvegis
hafi hún verið bundin af stærðunum sem pressan
hafi tekið, auk þess sem efnið hafi verið eitrað. Nú
sé frelsið meira og efnið ekki eins hættulegt. Þá
verður tíminn til að sinna listinni vafalítið rýmri á
komandi misserum en listakonan hlaut þriggja ára
starfslaun á þessu ári. „Ég þarf ekki að kvarta nema
ef vera skyldi út af vinnustofunni í bílskúrnum heima
hjá mér — ég vildi að hún væri stærri, kannski jafn
stór og sýningarsalurinn hér í Gerðarsafni — hugs-
anlega væri það hálfa þó nóg.“
Sýning Ragnheiðar er opin daglega, nema mánu-
daga, frá kl. 12—18. Henni lýkur 20. október.
f
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS ~ MENNING/LISTIR 5. OKTÓBER 1996 9