Morgunblaðið - 23.05.2001, Blaðsíða 40

MINNINGAR
40 MIÐVIKUDAGUR 23. MAÍ 2001 MORGUNBLAÐIÐ
✝ Guðleif MargrétÞorsteinsdóttir
fæddist í Löndum Í
Stöðvarfirði í Suð-
ur-Múlasýslu 9. nóv-
ember 1914. Hún
lést á Sjúkrahúsi
Akraness 15. maí
2001. Foreldrar
hennar voru: Þor-
steinn Kristjánsson,
f. 28. september
1877, d. 30. maí
1960, og Guðlaug
Guttormsdóttir, f. 8.
september 1884, d.
18. janúar 1971. Þau
bjuggu í Löndum. Í júlí 1941
giftist Guðleif Jóni Þorkelssyni,
f. 17. október 1915,
d. 20. desember
1996. Synir þeirra
eru Steinþór, f. 13.
október 1940, og
Þorkell Kristinn, f.
10. september 1942.
Systkini Guðleifar
voru: Kristján,
Guttormur, Þór-
hildur og drengur,
tvíburi við hana
sem dó nokkurra
daga gamall og Jón
Nikulás. Og Einar
Þór sem er á lífi.
Útför Guðleifar
fer fram frá Akraneskirkju í dag
og hefst athöfnin klukkan 14.
Það er ekki kurteisi að skjótast frá
því að minnast á blaði þeirra marg-
breytilegu stunda, sem við áttum
með móður okkar, frá því fyrsta til
hins síðasta. Það er hugdirfska að
setjast að á jörð sem er næstum
strípuð, með tvo drenghnokka upp á
arminn, og vonlaust að spá í hvernig
þeir komi til með að reynast. Eig-
inmaðurinn var traustur og ákveð-
inn. Hingað og ekki lengra. Við erum
komin að Stóra-Botni. Þá það, karl-
inn minn. Það er sumarið 1943. Með-
an gamla húsið var lagfært, hafðist
hún við í tjaldi í hlöðunni með strák-
pjakkana. „Nú er gaman, mamma,“
sagði gæinn sem fæddist í Löndum
og rótaðist í hlöðunni. Einn mánuður
var liðinn þegar flutt var í íbúðar-
húsið. Upp frá því var fjör í Stóra-
Botni. Keypt sauðfé og kýr. Hrífan
og orfið fyrstu árin við að heyja. Þá
reyndi á hagsýni og fylgni húsmóður,
úti sem inni. Árið 1946 kemur fyrsta
vélaraflið; Massey-Harris dráttarvél
og sláttuvél. Móður okkar var sér-
lega létt og reyndar öllum á heim-
ilinu. Tveimur árum síðar bættist við
annað vélaraflið, Lister ljósavél og
með henni Rafha eldavél. Þá um
haustið jeppagarmur frá sölunefnd
varnarliðseigna. Húsmóður varð að
orði: „ekki er hann beisinn þessi“.
Árið 1950 var sauðfé skorið niður
vegna mæðiveikisjúkdóms. Fjárlaust
var í tvö ár. Það varð ekki til að
styrkja afkomu fjölskyldunnar.
Blessaðar kýrnar stóðu fyrir heim-
ilinu. Ári síðar sást þú til þess að við
leggðum leið austur á Stöðvarfjörð á
jeppabifreiðinni, sem þá hafði fengið
sæmilega upplyftingu. Það var sein-
farið yfir fjallvegi og öræfi.
„Mamma, eru þetta Lönd?“ var
stundum spurt. Haustið 1952 komu
lömb með fjör og góða heilsu. Þá fór
allt á fullt í Stóra-Botni. Sama ár
kom sími inn á heimilið. Það var
fyndið, að tala eftir málmlínu.
Þú hafðir frumkvæði að því að við
færum í heimavistarskóla í Ásgarði í
Kjós. Við bræður höfum komið við
það helsta á þessum árum.
Það er margs að minnast og af
mörgu að taka á langri ævi. Lengi
hægt að tína til. Við fullyrðum að vel
hafi til tekist á þeim árum sem liðin
eru í Stóra-Botni. Í mörgu að snúast
og vinnugleði á stórri jörð.
Haustið 1982 verður breyting á í
Stóra-Botni. Eitt er víst að þú áttir
ekki gott með að sætta þig við það
hlutskipti. Við vorum hressir með
hvað þú tókst því vel. Þú varst vel
gefin kona. Það var gott að koma til
þín á Vallarbraut 5 á Akranesi, en
þar varst þú frá því um haustið 1982
og til vors 1993. Um sumarið hjá okk-
ur í Litla-Botni þrjú. Í september
fórst þú á dvalarheimilið Höfða á
Akranesi ásamt eiginmanni þínum.
Þú áttir þar góðar stundir með
starfsfólki og vistfólki til þess síð-
asta.
Algóður guð verndi þig þar sem þú
ert nú. Við geymum minninguna.
Steinþór og Þorkell
Kristinn Jónssynir.
Í dag er til moldar borin Guðleif
Margrét Þorsteinsdóttir. Hún fædd-
ist á Stöðvarfirði en ung fluttist hún
til Hvalfjarðar með festarmanni sín-
um Jóni Þorkelssyni frá Litla-Botni.
Þau bjuggu fyrst í skjóli foreldra
Jóns í Litla-Botni en fljótlega tóku
þau Stóra-Botn á leigu og bjuggu þar
lengst af með sonum sínum tveimur.
Í þá daga sem Guðleif fluttist til
Hvalfjarðar var mjög langt milli
Austfjarða og Hvalfjarðar og langt
frá því að greiðfært væri milli þess-
ara staða.
Ég kynntist Hvalfirði mjög náið
þegar eiginmaður minn hóf sjó-
mennsku á hvalbátunum árið 1967.
Árið 1969 hóf ég svo sumarstarf hjá
Essó olíufélaginu og starfaði þar með
Jóni, eiginmanni Guðleifar og syni
hennar Þorkeli í nokkur sumur. Má
segja að Hvalfjörður hefur verið fjöl-
skyldu okkar afar kær síðan. Fyrst
og fremst hefur það verið fjölskylda
Guðleifar og Jóns sem hefur verið
okkar velgjörðarmenn í alla staði.
Ég kynntist Guðleifu aðeins lítið
fyrstu árin því hún fór afar sjaldan
bæjarleiðir frá Stóra-Botni en ég
skrapp nokkrum sinnum í kaffi til
hennar ásamt samstarfskonum og
fann þá fyrir elskulega hægláta konu
sem var afar fínleg og falleg með
hlýtt og elskulegt viðmót. Sem ungri
konu fannst mér allt afar fagurt í
Hvalfjarðarbotninum en hugleiddi
þá strax að það hlyti að vera ein-
manalegt að vera í innsta bænum í
dalnum þegar feðgarnir væru allir í
vinnu annarsstaðar.
Ég kynntist svo Guðleifu í nálægð
þegar við vorum eitt sumar saman í
Litla-Botni en þar höfum við fjöl-
skyldan fengið að vera í hvíldartím-
um okkar til margra ára. Guðleif var
aðeins búsett í fallega húsinu þeirra
til mjög stutts tíma því heilsa hennar
krafðist að hún fengi faglega umönn-
un en hana var ekki að fá í Hvalfirði.
Þetta sumar var mér mjög ánægju-
legt því þá kom í ljós að Guðleif var
ekki bara ljúf og viðmótsþýð því að
hún var afar fróð og hafði mjög góða
frásagnarhæfileika. Hún sagði mér
frá uppvexti sínum, sem hún bar
mikla virðingu fyrir. Hún sagði mér
frá skólaferli sínum sem var bæði
heimanám og nám í húsmæðraskóla.
Fann ég að hún var ótrúlega vel að
sér í mörgum fræðum eins og svo
undravert er með marga jafnaldra
hennar sem ekki hafa gengið hefð-
bundinn háskólaferil en gengið í
gegnum háskóla sjálfsnáms og lífs-
ferils. Hún sagði mér líka undan og
ofan af komu sinni til Hvalfjarðar og
lífi sínu bæði sem kornung í Litla-
Botni og af flutning sínum í Stóra-
Botn. Ég naut þess mjög að fá svona
lifandi sagnaþul til að gefa mér tíma
sinn í ró frá nútíma streitu og skark-
ala.
Það sem yljar mér mest þegar ég
hugsa til Guðleifar er hið mikla ást-
ríki sem synir hennar tveir Steinþór
og Þorkell hafa sýnt móður sinni. Ég
hef ekki orðið vitni að meiri kærleika
til móður. Þeir hafa umvafið hana
alla tíð. Þegar hún þurfti að flytjast
til Akraness hef ég orðið vitni að því
að alla daga ársins settust þeir við
símann og hringdu í móður sína til að
fara yfir líðan hennar og dagsferli
um leið og þeir buðu henni góða nótt.
Þetta var gert þó svo að þeir hefðu
verið með henni að deginum til. Þeir
gættu þess vel að hana skorti ekkert.
Þegar hún kom að Höfða var búið að
henni afar vel og naut hún þar alúðar
atlætis í hvívetna.
Að leiðarlokum þessa heims þakka
ég Guðleifu innilega alla viðurkenn-
ingu og bið Guð um að gæta hennar í
þeim heimi sem hún nú hefur ferðast
til. Þar hefur lífsförunautur hennar
tekið á móti henni og annað kært
ættfólk hennar. Mig langar að taka
fram sálm eftir afa minn, Guðjón
Pálsson, og gera hans orð að mínum
sem lokakveðju til Guðleifar Mar-
grétar.
Kæru bræður Steinþór og Þorkell.
Ég votta ykkur samúð mína við frá-
fall móður ykkar. Mér finnst kær-
leikur hafa umvafið allt ykkar sam-
band við hana og fegurð því fylgja
öllum ykkar minningum á kveðju-
stund.
Hinn langi dagur liðinn er
og lífssól þín er hnigin.
Hún hreinni og fegri birtu ber
á bak við dauðaskýin.
Hún ljós sitt fær af lífsins sól
sem lýsir eilífð alla.
Þú ljómar nú við lambsins stól
í leiftri dýrðar halla.
Þó stríðið væri strangt og hart
þú stóðst sem bjarg í straumi.
Og yfir þér var blítt og bjart
sem barni í værum draumi.
Og allt bar vott um innra frið
um andans rósemd hreina.
Þú bast þig dýrðar Drottinn við
sem dyggð vill þína reyna.
Nú farðu sæl og sofðu rótt
þinn síðsta grafarblundinn.
Vor dagur líður, dregst að nótt,
vér dýrðar þráum fundinn.
Þig drengjabörnin kveðja klökk,
sem kæra móður sína.
Ó hafðu allra hjartans þökk
sem hlutu návist þína.
(G.P.)
Selma Júlíusdóttir og
fjölskylda.
GUÐLEIF MARGRÉT
ÞORSTEINSDÓTTIR
Sérfræðingar
í blómaskreytingum
við öll tækifæri
Skólavörðustíg 12,
á horni Bergstaðastrætis,
sími 551 9090.
3
 

  
  



 



 4+4.

8 /># 8% %

? 8$  @

&- 

#

 4
+
( 
 
!
$
%%&
#$ & 
% !#"$$%

!! % "  #"$$%
& %:0 ! #)!

& "# #"$$%
 0! 8##)!

+ %#$ ! 6# #"$$%
! *! $ !##)!

   ##)!
&  A%#"$$%
) 8 , !0


  



 



*6>
.


 

!" &==%

# 

  ,   !+

$

 
!  5&&
 1!*!#"$$%

%   *!#"$$%

6 8 *!#"$$%
  $$& #$&"$

 !" *!##)!

 <$ *!#"$$%
 &!"  !& ##)!

 ! &%  *!#"$$%
* !!0&  #)!

%  *!##)!
!! + %#$!!! #"$$%

    , ! , !), ! , ! , !0
6 !


! 7  
-# 
7
# 

- !


  


 !



!
*6
4.*?.3
6((4

8 /># 8% %

#$ , 1!B
&- 0
,


 # 
   !
 
 8
9

  4 #
 )   

 7



!


  !%2 : % C8##)!

*!+ %#$%!!
$&8/!##)!
 !!  1! ! #"$$%

&##&  
0
$&8/!#"$$%

.%  
 ! $
$&8/!#"$$%

$&8/! !"##)!

$&8/!* !!
$&8/!##)!
 , .%!"  8!#"$$%

 " & #% 
$&8/!##)!
3  <$& ( &)" #"$$%

 !2 
$&8/!#"$$%
  
$&8/!##)!

, ! , !), ! , ! , !0
'!  


7

-
7

#

 

  
  


)
5  .3 
6((4  ! , $##)!

% &% "
% "$$%

 -! % "  !#"$$%

  "% #"$$% 0
:  

  ) 



>
.> *6
6((

.  &%@7

&- 

#

 (

  !+

$
%%&
* !!%*!##)!
 !!  %&


$&%!!!
$&%!#&!

*!1!%* !!##)!

 !& & $* !!##)!0
; 


   


7
-
7
# 


- !

  
  

 !

) *  20
(;

 


 
 
 

 
  



  
   
 
  !" !
#$! 


#$%& 
!
 


'
 
( #'
 
)