Morgunblaðið - 15.12.2002, Blaðsíða 36

MINNINGAR
36 SUNNUDAGUR 15. DESEMBER 2002 MORGUNBLAÐIÐ
✝ Helga Sveins-dóttir fæddist á
Sperðli í Vestur-
Landeyjum 18. nóv-
ember 1920. Hún lést
á Landspítalanum 4.
desember síðastlið-
inn. Foreldrar henn-
ar voru þau hjónin
Sveinn Sveinsson, f.
23.4. 1884, d. 1.3.
1972, og Helga Jóns-
dóttir, f. 3.10. 1879,
d. 14.8. 1968, bændur
á Kotvelli í Hvol-
hreppi. Bróðir Helgu
var Hermann Sveins-
son, f. 11.8. 1919, d. 27.8. 2001, m.
Guðrún Helga Jónsdóttir frá
Kálfsstöðum í Vestur-Landeyjum,
f. 20.3. 1929. Dóttir Helgu og
Árna Björnssonar, f. 13.12. 1908,
d. 31.5. 1991, er Sigrún Helga,
kennari við Menntaskólann á Eg-
ilsstöðum, f. 12. 2. 1949.
Hinn 30. desember 1969 giftist
Helga Sigurði Dagnýssyni, ættuð-
um frá Seyðisfirði, f. 25.7. 1925, d.
3.11. 2002. Foreldrar hans voru
þau hjónin Dagnýr Kristinn
Bjarnleifsson skósmiður, f. 15.6.
1901, og Steinunn Gróa Sigurðar-
dóttir, f. 26.12. 1903. Fyrri kona
Sigurðar var Katrín Sigurðar-
dóttir frá Seyðisfirði, f. 24.7. 1926,
d. 5.3. 1962. Börn Sigurðar og
Katrínar eru: Leifur Kristinn,
garðyrkjumaður, f. 27.6. 1946, d.
3.1. 1977; tvíburar andvana fædd-
ir 31.8. 1948; Steinar Eiríkur, sjó-
maður, f. 26.11. 1949, d. 20.7.
1996, m. Sigríður Gunnarsdóttir,
f. 24.8. 1948; Guðný,
starfsmaður hjá
Tollstjóraembætt-
inu, f. 24.3. 1952, m.
Árni Hreiðar Þor-
steinsson bílstjóri, f.
29.12. 1950; Stein-
unn Lilja, húsmóðir í
Hafnarfirði, f. 24.9.
1958, m. Kristinn
Kristinsson vélstjóri,
f. 20.4. 1958, og
Björgvin, f. 20.9.
1960, d. 22.9. 1960.
Dóttir Katrínar með
Birni Guðmunds-
syni, f. 29.9. 1921, er
Anna Sigríður, húsmóðir í
Grindavík, f. 31.1. 1945, m. Enok
Guðmundsson stýrimaður, f.
23.10. 1943. Barnabörn og barna-
barnabörn Helgu og Sigurðar eru
nú 34.
Eftir að hafa lokið fullnaðar-
prófi, eins og þá tíðkaðist, fór
Helga í Húsmæðraskólann á
Laugarvatni. Eftir það vann hún á
býli foreldra sinna á Kotvelli. Árið
1956 flutti Helga til Kópavogs og
fór að vinna í mjólkurbúð, fyrst á
Hlíðarveginum, síðar á Sjónarhóli
í Hafnarfirði. Er þessi tegund
búða var lögð niður og matvöru-
verslanir fóru að höndla með
mjólkurvörur gerðist Helga póst-
ur og bar út bréf og blöð til íbúa í
norðurbæ Hafnarfjarðar þar til
starfsævi hennar lauk.
Útför Helgu verður gerð frá
Víðistaðakirkju í Hafnarfirði á
morgun, mánudaginn 16. desem-
ber, og hefst athöfnin klukkan 15.
Helga ólst upp hjá foreldrum sín-
um, þeim Helgu og Sveini, á Kot-
velli í Vallakrók í Hvolhreppi.
Vallakrókurinn liggur upp frá
Hvolsvelli í átt til Heklu, vestan
Þríhyrnings og Árgilsstaðafjalls og
austan Eystri-Rangár. Í Vallakrók
stóðu þá átta bæir og var mikill
samgangur þeirra á milli. Sem
dæmi um samheldni og vináttu íbúa
í Króknum má nefna að á jólum
voru ávallt haldin boð til skiptis á
bæjunum á jóladag, annan í jólum,
á gamlárskvöld og á nýárskvöld. Í
þessum veislum var margt sér til
gamans gert, mikið sungið og leikið
undir á orgel og farið í ýmsa sam-
kvæmisleiki. Náði gleðin yfirleitt
hámarki í hinum sívinsæla bókaleik,
þar sem tvö lið léku titla á nýút-
komnum bókum til skiptis og átti
hitt liðið að geta upp á réttri bók.
Ekki má gleyma rausnarlegum
kaffiveitingum og kepptust bæirnir
við að bjóða upp á sem glæsileg-
astar stríðstertur, flatkökur með
hangikjöti og annað góðgæti.
Þetta samfélag í Vallakróknum
mótaði Helgu mjög í uppvextinum
og átti sveitin, Hvolhreppurinn og
Rangárþing, ávallt hug hennar og
hjarta. Á Kotvelli var oft mann-
margt á sumrin. Kaupamenn og
-konur, vinir og ættingjar, sem
komu til þess að taka þátt í hey-
skapnum, renna færi í Rangána,
tína krækiber í Nesinu eða Krapp-
anum, hleypa Skol og Jarp á skeið
og yfirleitt til þess að njóta sum-
arstemmningarinnar í fögru um-
hverfi.
Er Helga fór að nálgast þrítugt
fór hún í vist suður til Reykjavíkur.
Í höfuðstaðnum kynntist hún Árna
Björnssyni og átti með honum dótt-
ur, Sigrúnu Helgu. Er Sigrún var á
fyrsta ári varð móðir Helgu veik og
var hún þá kölluð heim að Kotvelli
til þess að hjálpa til á býlinu. Tók
Helga þessum breytingum mjög vel
enda hafði hún yndi af sveitastörf-
um og var mikill dýravinur. Mátti
oft sjá hana læðast út síðla á vetr-
arkvöldum, þegar hjarn lá yfir jörð,
til þess að „gefa hestunum góða
tuggu“, en í þá daga tíðkaðist að
gefa hrossum moð og lakara hey því
mjólkurkýrnar gengu fyrir.
Á Kotvelli dvaldi Helga til ársins
1956 en þá hafði Hermann bróðir
hennar kvænst Guðrúnu Jónsdóttur
frá Kálfsstöðum í Landeyjum og
fannst nú Helgu tími til kominn að
kanna heiminn á nýjan leik. Flutti
hún þá í Kópavog og fór að vinna í
mjólkurbúð. Þótti Helgu þetta lif-
andi og skemmtilegt starf, en í þá
daga hafði afgreiðslufólk mun meiri
samskipti við viðskiptavini en í mat-
vörubúðum í dag enda varan afhent
yfir búðarborðið. Er mjólkurbúð-
irnar voru lagðar niður ákvað
Helga að gerast póstur, sagði að sér
veitti ekki af hreyfingunni. Helga
hafði einnig mjög gaman af starfi
sínu hjá Póstinum og bæði þar og
hjá Mjólkursamsölunni eignaðist
hún góða vini sem hún hélt sam-
bandi við til æviloka.
Árið 1969 giftist Helga Sigurði
Dagnýssyni, sem þá var ekkjumað-
ur. Átti Sigurður fjögur börn með
Katrínu Sigurðardóttur frá Seyð-
isfirði sem lést árið 1962. Elstur var
Leifur, sem ólst upp hjá foreldrum
Sigurðar, síðan komu Steinar,
Guðný og Steinunn Lilja. Auk þess-
ara barna átti Katrín eina dóttur
fyrir, þegar hún kynntist Sigurði,
Önnu Sigríði Björnsdóttur. Við
þessi umskipti eignaðist Helga allt í
einu stóra fjölskyldu og átti það svo
sannarlega við sveitakonuna sem
var vön stórum heimilum og miklu
félagslífi í Vallakróknum.
Eitt aðaláhugamál Helgu var
matargerð og voru mestu ánægju-
stundirnar í lífi hennar eflaust þeg-
ar gesti bar að garði til þeirra Sigga
á Miðvanginum. Hafði hún þá tæki-
færi til að tína fram allt það góð-
gæti sem hún lumaði ávallt á enda
búkona mikil. Voru fjölskylduboð
þeirra hjóna á jóladag til dæmis at-
burður sem enginn í fjölskyldunni
vildi missa af.
Helga var æðrulaus kona sem tók
því sem að höndum bar með stó-
ískri ró. Þegar við systurnar vorum
að hafa áhyggjur af hlutunum var
hún vön að svara: „Hvað, vertu ekki
að hafa áhyggjur af þessu. Þetta fer
allt einhvern veginn.“ Það var að-
eins eitt, sem kom þessari rólyndu
konu úr jafnvægi: ef á vegi hennar
varð mús. Þá sýndi hún ótrúleg til-
þrif við að bjarga sér. Lífsspeki
Helgu fólst í því að kunna að njóta
hinna einföldu ánægjustunda. Hún
var mjög félagslynd, hjálpsöm og
afar framtakssöm manneskja. Dreif
til dæmis í því um fimmtugt að taka
bílpróf og eyddi eftir það jafnmikl-
um tíma undir stýri og hver með-
alatvinnubílstjóri. Þræddu þau
Siggi flesta fólksbílafæra vegi
landsins í sumarfríum og höfðu
mikið yndi af. Þótti fjölskyldunni
oft nóg um „glæfralegar ferðir
gömlu hjónanna“.
Helga og Sigurður eða Siggi, eins
og hann var alltaf kallaður, voru af-
skaplega samhent og samrýnd
hjón. Ef sjóferðir Sigga eru und-
anskildar vitum við ekki til, að ann-
að hvort þeirra hafi nokkru sinni
tekið sér ferð á hendur án hins að-
ilans. Því var það þegar Helga
vaknaði eftir að hafa legið meðvit-
undarlaus í heila viku við upphaf
veikinda sinna um miðjan október
og við systurnar og tengdabörnin
fórum í þá erfiðu för að segja henni
að Siggi hefði fengið heilablóðfall
og væri honum ekki hugað líf, að
hún brást við snöggt og sagði: „Þá
er best að ég drífi mig líka.“ Kröft-
ugum mótmælum svaraði gamla
konan um hæl: „Hvað, dettur ykkur
í hug að hann fari einn?“ Og sú varð
og raunin að hann Siggi fór ekki
einn, heldur „dreif“ Helga móðir
okkar sig á eftir honum mánuði síð-
ar. Við systurnar óskum þeim báð-
um alls hins besta á þeirri ævin-
týraför, sem þau eru nú lögð af stað
í. Við erum búnar að læra að það
þýðir ekkert að vera að hafa
áhyggjur af gömlu hjónunum okkar
og erum fullar þakklætis fyrir þann
tíma sem við fengum að njóta sam-
vista við þessar góðu og heiðarlegu
manneskjur.
Steinunn Lilja Sigurðardóttir,
Guðný Sigurðardóttir,
Anna Sigríður Björnsdóttir,
Sigrún Árnadóttir.
Okkur systurnar langar að
kveðja hana ömmu okkar sem okk-
ur þykir svo vænt um með fáeinum
fátæklegum orðum. Elsku amma
það er svo sárt að hugsa til þess að
núna verða ekki fleiri heimsóknir til
þín og afa á Miðvanginn, og ekkert
kaffi og kökur eins og venjulega hjá
ykkur, ekkert talað um daginn og
veginn og gamla daga. Og í þínum
veikindum, elsku amma, talaðir þú
um að þú værir ekki eilíf, en hjá
okkur verður þú það í minningum
okkar um þig.
Elsku amma, það verður erfitt að
koma ekki eins og venjulega til
ykkar á jóladag, í allar kræsing-
arnar sem þú og afi bjugguð til og
alla gleðina sem þetta veitti okkur.
Ekki kom annað til mála hjá okkur
eftir að við fórum sjálfar að búa að
alltaf var jóladagur frátekinn til að
vera með ykkur og fjölskyldunni
sem var samankomin hjá ykkur.
Þegar við vorum litlar og bjuggum í
Reykjavík var flestalla sunnudaga
farið til ykkar og ef ekki var farið
vorum við mjög svo svekktar, og yf-
irleitt gripum við til þess ráðs að
syngja hástöfum: Amma og afi.
Það eru til svo margar minningar
sem við munum geyma í hjörtum
okkar um þig og afa, elsku amma.
Það var erfitt fyrir þig þegar afi
lést núna 3. nóvember, en eins og
venjulega barstu höfuðið hátt og
fylgdir honum þó að þú værir mikið
veik, en núna eruð þið vonandi búin
að hittast aftur og getið tekið gleði
ykkar aftur og verið saman áfram.
Elsku amma, við þökkum fyrir að
hafa fengið að eiga þig fyrir ömmu
og alla ást og gleði sem þú veittir
okkur og okkar fjölskyldum. Við
kveðjum þig, elsku amma, með
þessu versi:
Hærra, minn guð, til þín,
hærra til þín,
enda þótt öll sé kross
upphefðin mín.
Hljóma skal harpan mín:
Hærra, minn guð, til þín
hærra til þín.
(M. Joch.)
Elsku Sissa, Lilja, Anna Sigga,
Sigga og mamma.
Samúðarkveðjur.
Katrín, Helga Sæunn,
Steinunn og fjölskyldur.
Margar eru minningarnar um
hana ömmu mína. Hún kvaddi okk-
ur hinn 4. desember, u.þ.b. mánuði
eftir honum afa. Þau voru mjög
samrýnd hjón og gerðu margt sam-
an .
Hún amma var alltaf til staðar
HELGA
SVEINSDÓTTIR
Elskulegur faðir minn, bróðir okkar og mágur,
RAGNAR STEINDÓR JENSSON,
Skeljagranda 5,
Reykjavík,
lést á gjörgæslu Landspítala Hringbraut laug-
ardaginn 7. desember.
Útförin fór fram í kyrrþey að ósk hins látna.
Edda Björk Ragnarsdóttir,
Katrín Þórný Jensdóttir, Mikael Þórarinsson,
Jenný Karla Jensdóttir,
Guðrún Jensdóttir, Hermann Stefánsson.
Hjartans þakkir sendum við öllum þeim er
sýndu okkur samúð og hlýhug við andlát og
jarðarför elskulegs eiginmanns, föður, tengda-
föður og afa,
ÁRNA HÉÐINS TYRFINGSSONAR,
Réttarholti 12,
Selfossi.
Sérstakar þakkir og hlýhug sendum við öllu því
yndislega starfsfólki á deild 11-E á Land-
spítalanum við Hringbraut fyrir góða umönnun og hlýlega framkomu við
aðstandendur.
Óskum ykkur gleðilegra jóla og guð blessi ykkur.
Fyrir hönd aðstandenda,
Sigurlaug Alfreðsdóttir.
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
HELGA THEODÓRSDÓTTIR,
til heimilis að Felli,
Skipholti 21,
Reykjavík,
sem lést á líknardeild Landspítalans miðviku-
daginn 11. desember, verður jarðsungin frá
Seljakirkju miðvikudaginn 18. desember kl. 15.00.
Sigurbjörg Albertsdóttir, Björn Reynisson,
Reynir Björnsson,
Jóhann Gunnar Björnsson,
Tómas Björnsson,
Vala Albertsdóttir, Guðjón Þór Steinsson,
Helga Guðjónsdóttir, Jón Hjaltalín Gunnlaugsson,
Hjörtur Guðjónsson, Sólveig Guðmundsdóttir,
Albert Steinn Guðjónsson, Jórunn Atladóttir,
Heimir Þór Guðjónsson,
Bjargmundur Albertsson, Alda Guðmannsdóttir,
Guðmann Bjargmundsson,
Jóhann Gunnar Bjargmundsson
og barnabarnabörn.
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
JENNÝ LÚÐVÍKSDÓTTIR,
lést á hjúkrunarheimilinu Hrafnistu í Hafnarfirði
að morgni föstudagsins 13. desember.
Jarðarförin verður auglýst síðar
Þóra Hallgrímsdóttir, Árni Þór Árnason,
Þórunn Haraldsdóttir, C. Frank Faddis,
Ingibjörg Haraldsdóttir, Grétar H. Óskarsson,
Edda Björnsdóttir, Halldór Jón Sigurðsson,
Lára Kjartansdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
GÍSLI SIGURÐUR SIGURÐSSON,
Bárugötu 19,
Reykjavík,
lést föstudaginn 29. nóvember síðastliðinn.
Útförin hefur farið fram.
Fyrir hönd ættingja,
Sigurður Sigurðsson, Guðrún Reykdal,
Sveinbjörn Sveinbjörnsson, Helena Bergmann,
Sigurður Kristinn Sveinbjörnsson.