Morgunblaðið - 12.09.2003, Blaðsíða 26

LISTIR
26 FÖSTUDAGUR 12. SEPTEMBER 2003 MORGUNBLAÐIÐ
ÍHÁLSASKÓGI er sérstaklegafagurt um að litast um þessarmundir. Trén eru eitthvað svoreisuleg og grænt litróf lauf-
krónanna þétt og mikið. Tréð hans
Lilla klifurmúsar er miðsvæðis í
skóginum, með gott útsýni yfir næstu
tré. Mikki refur er þarna á sveimi og
bíður eftir tækifæri til að næla sér í
það sem Patti broddgöltur kallar „in-
dælis músarsteik“.
Það er talsvert átakaverk fyrir
blaðamann á miðjum aldri að ná þeim
Lilla og Mikka saman í viðtal án þess
að allt fari í bál og brand, hund og
kött, ref og mús. Til öryggis hef ég þá
sinn hvorum megin við mig, – það er
þá mér að mæta ef einhver ætlar að
vera með uppsteyt.
Mikki, hvað í ósköpunum er svona
gott við það að borða mýs?
Mikki: „Nú, þær eru auðmelt-
anlegar, þetta er þægileg stærð, þær
fara vel í maga og auk þess er nóg af
þeim. Svo eru þær bara góðar á
bragðið.“
Lilli klifurmús getur ekki stillt sig
og vill útskýra svar Mikka nánar.
Lilli: „Við mýsnar erum líka svo af-
slappaðar og indælar og ekkert
stress í gangi, að ég geri ráð fyrir að
músakjötið sé eftirsóknarvert þess
vegna; það er lungamjúkt.“
Nú glottir Mikki og fær auðsýni-
lega vatn í munninn – ég held að hann
sé sammála. Mikki er ekki eina músa-
ætan í skóginum. Hann á sér keppi-
naut. Ég spyr því Mikka: Hvernig
kanntu við Patta broddgölt?
Mikki: „Mér líkar ágætlega við
Patta. Við eigum við svipuð vandamál
að glíma. Okkur þykir kjöt gott, og er
ekki vel við þetta holla fæði, græn-
meti og svoleiðis rusl. Við Patti skilj-
um hvor annan ákaflega vel, og þess
vegna erum við bræður í syndinni.“
Amma mús sækir
um þjónustuíbúð
Lilli, hvað er að frétta af ömmu
mús?
Lilli: „Hún er bara býsna ern, þrátt
fyrir háan aldur og hættur í skóg-
inum. Hún er mjög dugleg að bjarga
sér þegar hættur steðja að. Hún á
forláta regnhlíf sem hún flýgur í þeg-
ar hún lendir í hættu. Hún er í góðum
málum hún amma. Marteinn skóg-
armús hugsar líka vel um hana, býður
henni reglulega í kaffi og gefur henni
hunangsköku. Annars er amma að
sækja um þjónustuíbúð í næsta tré
við mig, og þá eigum við vonandi eftir
að heimsækja hvort annað oft.“
En Lilli, finnst þér það fallegt af
þér að plata refinn og láta hann
sofna?
Lilli: „Honum er sjálfum gerður
greiði með því, vegna þess að hann er
orðinn langsoltinn og þreyttur og
gengur ekkert að veiða. Ég ákvað
bara að lofa honum að leggja sig, svo
hann gæti vaknað hress og ferskur
næsta dag.“
En hvernig kom það til að þú
varðst meistaragítarsláttumús?
Lilli: „Það var á Kristjaníuárum
mínum á sjötta áratugnum, þar sem
ég bjó í runna, að mér áskotnaðist
rússnesk balalæka, og þannig byrjaði
þetta. Síðan hafa öll hljóðfæri leikið í
höndunum á mér. Ég er að safna mér
fyrir konsertflygli og stefni á að ná
tökum á honum í framtíðinni og hygg
á tónleika á næsta ári.“
Nú vill Mikki skipta sér af, – það er
þetta með flygilinn, hann hlakkar til
þegar Lilli fær sér flygil, það er auð-
vitað ekki hægt að koma honum upp í
tré, og návígið við klifurmúsina því
mun meira og betra. En á Lilli sér
eitthvert uppáhaldslag?
Lilli: „Það er Vögguvísan. Hún
virkar líka alltaf. En ég vil líka vitna í
nóbelskáldið og segja: „Ekkert dýr
elskar músíkina jafn mikið og músin,
og af því heitir músík músík.“ Þetta
er nokkuð gott.“
Nauðsynlegt að fara
alveg eftir uppskriftinni
Eins og allir vita, þá lentir þú
Mikki í smávandræðum í bakaríi
Hérastubbs. Áttu einhver góð ráð
handa bakaradrengnum?
Mikki: „Já. Ég á ágætis ráð handa
honum. Fyrst og fremst það að fara
alveg eftir uppskriftinni; það er núm-
er eitt, tvö og þrjú. Í öðru lagi er það,
að þegar svona góður kúnni eins og
ég kem í bakaríið, þá vil ég auðvitað
fá skjóta og örugga afgreiðslu – ekk-
ert múður. Best væri að ég gæti feng-
ið að opna reikning, því ég veit að á
næstunni verður þetta það eina sem
ég get japlað á, ásamt kannski einni
og einni gulrót. Maður er nú ekki allt-
af með pening á sér.“
Lilli: „Hérastubbur ætti líka að
gera mýs og íkorna úr deiginu, en
ekki bara karla og kerlingar.“
Mikki: „Það væri mjög, mjög snið-
ugt, og alveg markaður fyrir það í
Hálsaskógi.“
Vissirðu af því Mikki að í útlöndum
er til mús sem heitir sama nafni og
þú?
Mikki (með undrunarsvip og spurn í
augum): „Nei, ég vissi það ekki. Það
væri nú gaman að hitta þá mús. Nafnið
er náttúrulega æðislegt – en Mikki ref-
ur – Mikki mús, það kemur oft svona
bylgja af nöfnum, í kjölfarið á einum
frægum. Við Mikkarnir verðum fjölda-
hreyfing fyrr en varir … og svo koma
Mikkaelurnar líka.“
Það var nú reglulega fallegt af þér
að bjarga Bangsa litla, hvers vegna
gerðirðu það?
Mikki: „Auðvitað þykir mér vænt
um dýrin í skóginum. Sum dýr eru
auðvitað betri en önnur – líka á
bragðið. En þegar neyðin og angistin
verða mikil, þá kemur í ljós það góða í
mér. Það brýst fram og tekur yf-
irhöndina. Það geta margir tekið sér
mig til fyrirmyndar að geta svissað
svona alveg um.“
Er ekki líka gaman að finna hvað
allir verða ánægðir með þig þegar þú
ert góður?
Mikki: „Jú, það er það, – þetta
verða ágætis verðlaun í lokin. Það er
nýtt fyrir mig og opnar augu mín fyr-
ir dýragæsku og því að hjálpa náung-
anum.“
Ég er listamaður
og bóhem
Lilli hvernig finnst þér að hafa
krakka og fólk að fylgjast með ykkur
í Hálsaskógi?
Lilli: „Það er alveg dásamlegt. Eitt
verður að vera alveg á hreinu, að ég
þrífst á áhorfendum – ég er „per-
former“ og á því lifi ég. Ég spila og fæ
að borða, og andlega næringin er sú
að krakkarnir koma og klappa fyrir
mér. Ég er listamaður og bóhem.“
Hefurðu heyrt um Thorbjörn
Egner.
Lilli: „Já, hann er forfaðir minn, –
blessuð sé minning hans. Hann er
upphaf alls og frá honum erum við öll
komin; – líka frændur okkar Kasper,
Jesper og Jónatan og Karíus og
Baktus. Thorbirni Egner vil ég fyrst
og fremst þakka fyrir að hafa búið
mig til. (… og nú er Lilli kominn með
hollýwúddskt stjörnublik í augu). Ég
vil líka þakka afa mínum Árna klif-
urmús sem á stóran þátt í því að hafa
gert mig að því sem ég er í dag. Ég
Mikki refur í einkaviðtali við Morgunblaðið ásamt vini sínum Lilla klifurmús í Hálsaskógi
„Merkilegt
hvað maður
getur aðlagast“
Lilli klifurmús og Mikki refur hafa verið í elt-
ingaleik á íslensku leiksviði í rúm 40 ár.
Bergþóra Jónsdóttir fór í skógarferð, leitaði þá
uppi og spurði þá spurninganna sem hafa
brunnið á henni jafn lengi.
„Dvel ég í draumahöll og dagana lofa.“ Lilli klifurmús (Atli Rafn Sigurð-
arson) svæfir Mikka ref.
Morgunblaðið/Ásdís
„Ég ætla að fara til Hérastubbs bakara og borða allar kökurnar hans.“ Mikki refur – Þröstur Leó Gunnarsson.