Vísir - 13.04.1981, Blaðsíða 20

'$4

VÍSIR
Mánudagur 13. apriVl981
Góður báttur
um Kópavog!
Ánægður skrifar:
Þaö er alltof sjaldan skrifaö
um það, sem vel er gert, og þess
vegna settist ég niður og hripaði
þessar linur á blað
Sjónvarpiðá þakkir skildar fyr-
ir Kópavogsþátt Valgeirs Sig-
urðssonar, blaðamanns. Þáttur-
inn var mátulega langur, fræð-
andi en samt skemmtilegur. Það
er ljóst, að sjónvarpið er ekki á
flæðiskeri statt, ef það nýtur
krafta manna eins og Valgeirs.
Það eru einmitt þættir eins og
Kópavogsþátturinn, sem sjón-
varpiðá að gera meira af að sýna
— þætti um þjóðlegan fróöleik.
Æskunni er hollara aö nema slika
visku af vörum eldri kynslóöar-
innar, en að hlusta á eitthvað
poppgarg.
Þátturinn var vel gerður,
myndavélin var ekki siflöktandi
frá mönnunum tveimur, sem
voru að rabba saman, svo að
samband áhorfenda við þá var
óslitið. Það kom ekki að sök, þó
ekki væri sýnt allt á skjánum,
sem um var talað — það geta
menn alltaf séð sjálfir einhvern
góöviröisdaginn i sumar.
Einnig voru þeir Valgeir og
Adolf frjálslegir, rétt eins og þeir
væru á sunnudagsgöngu, með
frakkana sina á handleggjnum,
þar sem hlýtt var i veðri.
Megi sjónvarpið standa fyrir
fleiri slikum þáttum i framtlð-
inni! — Afram Valgeir!
FÆR STARFSFÓLK
LAUN SÍN FVRIR
SLIKA FRAMKOMU?
Möðir hringdi:
Ég fór I sundlaug Vesturbæjar
um daginn, en sundlaugina hef ég
stundaö i 22 ár. Þessi umræddi
dagur var nokkuð sérstakur, þvi
að i fyrsta sinn var mér þar sýnd
slik ókurteisi af hendi starfsfólks,
að ég á vart orð.
Ég hafði farið með barnið mitt
með mér i vagni, en starfsfólkið
neitaöi að hjálpa mér við þaö að
opna hliðardyr, sem eru mikið.
notaöar einmitt til þess að taka
vagna inn og út, þótt ég heföi sér-
staklega beðið um aðstoð. Mig
langar til þess aö spyrja, hvort
fólk fær kaupiö sitt fyrir þessa
framkomu við gamla kúnna og
tilvonandi kúnna, þvi að barnið á
örugglega eftir að stunda laug-
arnar I framtiðinni, ef það mætir
ekki slikri framkomu.
Junum
I hann einungis verið að hita upp.
Snjórinn var harður og því létt færi,
en aftur á móti svöruðu skíðin ekki
| eins vel eins og í lausasnjó. Þetta
gátu nú allir séð.
í þann mund stansaði Blazer hjá
okkur og var þar kominn Grétar
Hansson, mikill vélsleðaunnandi og
dellukarl. Honum og hans up'
tækjum fáum við að kynnas’
næsta tölublaði Mótor'"
var einnig með v
vélsleða, en -
með 4<> r
\<* we'
ínræður
hversu mjúklega er tekið af stað
Engin gírstöng og ekkert ör>"
belti. Gleraugun voru k"
bensíngjöfin var ai1'
skeði. Aftur v-
farið að r"'-

&
*

%

Ar * W

... 1% 'VÓ
V4'
«*■

við nú.
jleðunum upp afl
^ví

^ftiingi og fannst okkur i
\\V

N ^ \\työanum skemmtilega. Ljósm. Kristján Ari.

X^t^á
^legundir
Drifter 440,
Á''1 Q^ínvader 440.
„Klaufskur kvenmaöur”
Svar frá rltstlöra Mótorsports
í lesendadalki Vísis
siðastliðinn miðvikudag,
birtist smáklausa eftir
einhvern biladellukall,
sem ekki vill láta nafns
sins getið, um furðulega
fyrirsögn i siðasta tölu-
blaði Mótorsports. Ekki
gat viðkomandi munað
fyrirsögnina orðrétt, en
hneykslast samt. Rétt er
nún: ,,Meira að segja
klaufskur kvenmaður
hefði getað skipt um
reim.” Og hneykslist nú
hver, sem vill.
Ekki er gefið i skyn, að kven-
menn séu neitt klaufskari en karl-
menn, heldur einungis, að til séu
bæði klaufskir og lagnir kven-
menn. Sama gildir að sjálfsögðu
um blessaöa karlmennina, en
vegna greinarinnar sem á eftir
fylgdi, sem fjallar um reynslu-
akstur vélsleða og meiri hluti les-
enda þessarar greinar eru
einmitt karlmenn, þá hljóta allir
aðsjá að „klaufskur kvenmaður”
hljómar betur i karlmannseyrum
heldur en „klaufskur karl-
maður.”
Aftur á móti er hægt að full-
yrða, að i sambandi við vélar og
farartæki, hvort heldur er um
leikföng eða nauðsynjahluti að
ræða, þá eru klaufskir kvenmenn
mun fleiri. Ekki er þaö af náttúr-
innar hendi, heldur þeirra eigin
sök.
Mörgum kann að þykja litil
ástæða til að svara þessum bila-
dellukalli, en sjálfsagt þykir að
hrinda þeim hugsunarhætti við-
komandi, að Mótorsport- sé eitt-
hvert sérrit karla. Kvenlesendur
eru margir og jafnvel elsti áskrif-
andinn, sem er um sjötugt, er
kona.
Með kveöju til biladellukóngs,
Jón Sig. Halldórsson,
ritstjóri.
ER LEIKFIMITÍMINN
ORÐINN AB SONGTÍMA?
„Morgunhani”
skrifar:
„Morgunútvarpiö með veðri,
fréttum, pósti, bærvoröi — og leik-
fimi er ágætt, jafnvel betra en
það er stundum.
Já, morgunleikfimin lika,
a.m.k. fyrir þá sem taka þátt i
henni, hverjir svo sem það eru
annars. Ending þeirra Valdimars
og Magnúsar er viröingarverö.
En nú er sú spurning orðin svo
áleitin i mlnum huga, hvert út-
varpsleikfimin stefnir, að ég get
ekki oröa bundist. Lengi undan-
fariö hefur leikfimitiminn likst
meira og meira fyrirmynd að þvi,
sem menn kalla gjarnan „að
syngja i baöi”. Það hefur jafnvel
hvarflaö aö mér, að þetta fyrir-
bæri væri viðleitni hins annars
ágæta Valdimars i þá veru að
komast á listamannataxta hjá út-
varpinu, sem ku jú vera meö
skástu töxtum þar.
Þar sem ég syng sjálfur fyrir
sjálfan mig i baði og kann ekki að
meta það, að talað orð i útvarpi sé
raulaö eöa hálfsungiö i tima og
ótima, mælist ég til þess, að
Valdimar láti nægja svona sem
aðalreglu að stjórna með taland-
anum. A hinn bóginn gæti ég vel
hugsað mér að mæla með þvi, að
hann yrði fenginn til þess að
stjórna t.d. Kerlingafjallasöng-
timum i útvarpinu og jafnvel
sjónvarpinu.. Já, þvi ekki?”
HræDist forsljOrlnn
íslensku stálbræðsluna?
Garðbæingur skrifar:
Hryggilegt var aö sjá i Morgun-
blaðinu siðast liðinn fimmtudag,
svör Sindraforstjórans viö spurn-
ingu blaðamannsins, hvort inn-
lend stálbræðsla myndi hækka
verö á steypustyrktarstáli til
neytenda. Þar byrjar hann á þvi
aö reyna að læða þvi inn hjá les-
endum, að verðiö muni hækka
strax, og aö hann kjósi heldur
„dumping” verðiö, sem nú er
sannarlega viðhaft. En siöan
pissar forstjórinn snarlega I skó-
inn sinn i næstu málsgrein, þar
sem hann bendir á, aö menn viti
eldrei hvenær Elkem Spiegel-
verket muni hækka verðiö.
Það skyldi þó aldrei vera, að
verðið hækkaði snarlega, þegar
Elkem, meö aðstoö innlendra við-
skiptavina, væri búið að koma i
veg fyrir islensku stálbræðsluna.
En hvernig má það borga sig að
flytja út brotajárn til Elkem, sem
siðan er selt hingað aftur sem
fullunnin vara? Er hugsanlegt, að
Sindraforstjórinn hræöist, að
stálbræðslan komi i veg fyrir
hans núverandi iðju, sem er að
safna brotajárni með smánar-
greiðslu, þegar hægt væri aö fá
mun betra verð fyrir brotajárnið,
verði islenska stálbræðslan að
veruleika?