Vísir Sunnudagsblað - 05.03.1944, Blaðsíða 2

2
VlSIR SUNNUÐAGSBLAÐ
3*
Á sama tíma smíðuðu banda-
menn tvisvar stærri skipastól en
árið 1942.“
Fyrsti ársfjórðungurinn af
1943 — janúar, febrúar og marz
— þ. e. fyrir 22. apríl — er
skipatjónið langmest eða nærri
helmingurinn (47%) af öllu
skipatjóni ársins.
I grein minni 6. júní ’43 benti
eg á sum þessara atriða, og
nokkur fleiri, sem Rutbérford
gctur ekki um liér, en gefa þó
lilefni til ýmsra hugleiðinga eins
og koma mun i l.jós betur síðar
á þessu ári. *
í þessum sama spádómi sín-
um, frá 1. nóvember 1942,
segir höfundurinn, að á árinu
1943 muni Evrópu-byltingin
byrja og að hún muni standa
yfir mest allt árið 1944 eða þar
til 5. nóvember 1944.
Orðrétt segir þannig:
„Þessi mæling Iiefir mikla
tímatalsþýðingu og sýnir eða
táknar tímabil hnignunar, bruns
og eyðileggingar hinna misk-
unarlausu árásarvelda, sem að-
alaðsetur eiga í Róm og Berlín.
Mælinguna, sem táknar 41
mánuð á 30 daga hvern, eða 1230
daga alls, ber að miða við dag-
ana 25. janúar og 25. júní 1941
og reikna frá þeim, koma þá út
dagamir 7. júní og 5. nóv. 1944,
en á þeim tíma mun lokið að
mola möndulveldin mjölinu
smærra, ekki einungis í ófriði,
heldur einnig í byltingu.
Þannig sýnir Pýramidinn
mikli greinilega að árin 1943 og
1944 verða lausnartími Bret-
lands og skyldra þjóða, en jafn-
framt timi fullkominnar sund-
urmolunar árásarrikjanna.
Hann bendir á að 1943 gerist
lausn Bretlands og bandamanna
þess og að þá hefjist Evrópu-
byltingin og að 1944 fari fram
eyðilegging allra árásarríkj-
anna»“
*
Um það verður ekki lengur
deilt hve gjörsamlegri stefnu-
breytingu ófriðurinn hefir tekið
síðan í apríl 1943.
Innrás Bandamanna í Evrópu
hófst með töku Sikileyjar í júlí-
byrjun 1943 og Evrópubyltingin
hófst 25. júlí 1943 er Mussolini,
fyrsta einræðisherra Evrépu og
öðrum aðalmanni Möndulvelda-
sambandsins var steypt af stóli.
Síðan hefir staðið yfir bylting á
Ílalíu. ítah'a er nú skipt í fvö
ríki — ríki Mussolínis, sem
hjarir í skjóli Hitlers og fer sí-
minnkandi, og konungsríkið
Italiu, sem lifir í skjöli Randa*
manna, Senn byrjar orustan um
Róm —? böfuðborg þessa skípta
ríkls. — Byltingarástand má og
nti Jregar Mja gð komið sé i
Jugoslavíu þó enn hafi banda-
menn ekki getað veitt uppreisn-
armönnum þar jafnmikla hjálp
.og á Ítalíu. Bj’ltingarnar nálgast
og hröðum skrefum í Rúmeníu,
Grikklandi, Búlgariu, svo og í
baltisku löndunum, Póllandi og
Finnlandi. Nú þegar bafa ibúar
Eistlands og Lettlands veriS
vopnaðir og á næstu vikum og
mánuðum má búast við full-
komnu byltingarástandi i öllum
þessum Iöndum. Útlitið er svip-
að að vestan og sunnanverðu i
Evrópu. Noregur, Danmörk,
Holland og Belgía vænta inn-
rásar bandamanna með vor-
inu og þá hefst byltingatíma-
bilið þar. Svipað er um Frakk-
Iand. Þjóðverjar hopa skipulega
til hins „innri hrings" varnar-
vigstöðva sinna og í júnimán-
uði ætti að verða svo komið, að
flestar þjóðirnar yrðu annað-
hvort levstar undan yfirráðum
nazista eða þar stæðu yfir borg-
arastyrjaldir og byltingar studd-
ar af innrásarherjum Banda-
manna eða Rússa. Þá fyrst verð-
ur þýzku þjóðinni Ijóst að öllu
er tapað og þá mun þýzka bylt-
ingin hefjast.
Um byltinguna í Þýzkalandi
segir Rutherford í grein sinni 1.
nóv. 1942:
„Táknin í Pýramidanum sýna
að hin milda Evrópubylting
1943—1944 mun verða ennþá
stórkostlegri og hræðilegri en
franska stjórnarbyltingin var,
sem líka er sýnd þar með tákn-
máli á nákvæmlega réttum
tima. í frönsku byltingunni átt-
ust Frakkar einir við og í rúss-
nesku byltingunni börðust Rúss-
ar gegn Rússum. En í hinni
miklu Evrónubyltingu 1943—
44 munu ekki einungis Þjóð-
veriar berjast gegn Þjóðverjum
heldur munu hinar trylltu þióð-
ir Evrópu allar rísa upp og hef ja
bvltingu. Þær munu æða inn í
þýzka ríkið og mola Nazi-
Þýzkaland mjölinu smærra,
þannig að loku sé skotíð fyrir
endurreisn þess.“
Þess verður vel að minnast
þegar þetta er lesið og hugleitt,
að allt var þetta birt almenn-
ingi í nóvember 1942, og þó
raunar miklu fyrr þeim, sem
vel fylgjast með bessum málum.
Þá gat enginn haft húgmyhd Um
þá rás atburðanna, sem nú er
öllúm kunn orðin. Þá stóðu
„hinir ósigrandi“ herskarar
Éfitlers við Stalingrad og þá átti
Rommel aðeins stutta leið ó-
farna til Kairo, höfuðborgar
Egyptalands. Þá var kafbáta-
hernaður Þióðverja i algleAun-
ingl og sigurvissa þeirra slík, að
flesfum stóð ógn af, þó enginn
std hvernig hefta mœtti
göngu þeirra. Nú má segja að
það þurfi engan „spámann“ til
þess að segja fyrir endalok
þess þáttar Evrópustyrjaldar-
innar sem nú stendur yfir. Nú er
svo langt á veg komið að brjóta
veldi nazistanna niður. En þá
— 1942 — þurfti til þess mikinn
spámann að segja þetta fyrir,
ekki sizt svo nákvæmlega sem
gert var, og sem í öllu hefir
rætzt.
Til gamans er rétt að benda
á, að nú í ársbyrjun eru ýmsir
þeir, sem telja sig og eru taldir
„heniaðarsérfræðingar“, komn-
ir á svipaða - skoðun og fram
kemur í þessum spádómi Ruth-
erford’s frá 1942.
Nýlega birti eitt dagblaðanna
hér eina slíka spá eftir ameríska
blaðinu „Look“ og farast hern-
aðarsérfræðingum orð á þessa
leið:
„Árið 1944 mun sjá bjæjun á
hefndarhug Þjóðverja til nazist-
anna. Hitler mun í lengstu lög
reyna að halda völdum með ógn-
aröld, en þegar herirnir á vig-
völlunum vilja ekki berjast leng-
ur, verður borgara- og herlög-
regla Himmlers magnlaus. Hluti
af þýzka hernum mun leggja
niður vopn og margir herflolck-
ar gera uppreisn. Þetta mun
verða merkið um hrunið, sem á
eftir kemur. Útlendu verka-
mennirnir og stríðsfangarnir
innan Þýzkalands munu gera
uppreisn. Fyrst verður yfirráða-
kliku nazistanna útrýmt og sið-
an mun þjóðfélagsbákn þriðja
ríkisins hrynja.
Þýzka hernaðarvélin mun
verða moluð á suðurvígstöðvun-
um í Rússlandi. Á þessum víg-
stöðvum verða úrslitin. Þýzka
viglinan á norðurvigstöðvunum,
fyrir sunnan Leningrad, mun
falla saman. Ósigrar Þjóðverja á
suðurvígstöðvunum munu opna
rauða hernum leið inn i Balkan-
löndin og til Dónárdalsins. Ó-
sigrarnir á norðurvigstöðvunum
munu hins vegar opna leiðina
inn í Austur-Prússland. Árið-
1944 mun þýzka hernaðarvélin
horfast í augu við upplausn i
Suðaustur-Evrópu. Á þessum
slóðum munu siðustu áhang-
endur Hitlers yfirgefa hann.
Illskeyttur skæruhemaður verð-
ur tekinn upp og margir þýzkir
herflokkar umkringdir ög ein-
apgraðir.
Innrásih að Vestan mun
heppnast. Brezk-ameríski her-
inn, flotinn og fjugherinn munu
brjóta niður varnír Þjóðverja.
Þjóðverjar munu aðeins eiga
um tvennt að velja: Nf fmsta
lagi að draga herinnt lir Rúss-
landi og flytja hann vestur ú
þpginp, f öðrp Jagj að flytja sfth
ustu leifar varaliðsins til Rúss-
lands og þá um leið að skilja
vesturvíglínuna eftir óvarða.
Þýzka herinn mun skorta her-
menn á báðum aðalvígstöðvun-
um, í austri og vestri. Frá suðri,
austri og vestri munu Þjóðverj-
ar mæta ofurþunga Banda-
manna. Yíglínan mun rofin
á mörgum stöðum, án þess að
Þjóðverjar stöðvi framrásina.
Ósigrum þessum mun fylgja
minnkandi mótspyrna og síðan
alger ósigur. Tímabilið milli
hinnar minnkandi mótspyrnu
og síðan algers ósigurs mun
verða stutt, fáeinir mánuðir eða
jafnvel vikur.
Atburðirnir munu gerast með
leifturhraða. Rússnesku, ensku
og amerísku herirnir munu
greiða hvert höggið á fætur
öðru. Skæruhernaðurinn bak
við víglinu Þjóðverja mun leiða
til almennrar uppreisnar her-
teknu þjóðanna. Vonleysi, striðs.
þreyta og andstaðan við Hitler
mun magnast innan Þýzkalands.
Örlög þriðja ríkisins eru auð-
sæ. Árið 1944 mun sjá algert
hrun Þýzkalands, bæði hernað-
arlegt og fjárhagslegt. Fullyrð-
ing þessi er ekki spádómur
heldur frásögn þeirra atburða.
sem munu gerast í náinni fram-
tíð“.
Allir mega sjá, að hér er svip-
uðu spáð. En ekki lét þessi hern-
aðarsérfræðingur né aðrir til sín
heyra í þessa átt 1942, og alveg
láist honum að segja nokkuð
nánar fyrir um tímann, sem
þessir atburðir muni gerast.
Þessar spár eru því aðeins get-
gátur manns sem fylgist vel með
atburðum ófriðarins en engar
„spár“ í hinni réttu merkingu
þess orðs.
*
Evrópubyltingin, sem nú er að
fara fram, er aðeins einn þáttur
hinna miklu tímamóta sem nú
standa yfir í sögu mannkynsins.
Hún er að vísu merkilegur og
mikilsverður þáttur en langt
frá þvi að vera úrslitaþátturinn.
Evrópubyltingin, er a. m. k. á
því stigi, sem hún nú er á og
verður á allt þetta ár, fyrst og
fremst útrýmingarstyrjöld naz-
ismanns og fasismanns. En
enginn skyldi ætla, að þá sé öllu
lokið. Fyrir skemmstu viðhafði
ma tvælaráðh erra Breta þau
ummæli, að menn skyldu varast
að halda, að öllu Væri lokið þó
ÞjóðVerjar yrðu sigraðir. Þó
það tækist væru nægileg önnur
viðfangsefni eftir, sem leysa
þyrfti bæði með áframhaldandi
ófriði og margvislegri skipulags-
breytingu, seau mikil átök
íylgdu.
„Heimsbyltiiig” Hitlers hefir