Tíminn Sunnudagsblað - 01.10.1967, Blaðsíða 17
um, svo ekki var annað fyrir hendi
en þrauka sultinn svo sem útilegu-
menn í óbyggð.
Lítt grillir framundan, en hljóð
heyrist norðan úr þokunni. „Var
þar einhver að hóa?“ spyr ég,
strákana. „Þetta er áreiðanlega
fugl,“ segir Pétur Örn. „Ég hef
heyrt í svona fugli fyrr,“ bætir
hann við. Áfram höldum við O'g
reynum að halda hópinn. Ég hef
áhyggjur af Vikari, sem ekki er
heilfættur, en hann ber sig vel.
Lobs fer þokunni að létta og
örla fer á birtu af degi. Reykir
koma í Ijós. Nú fer að styttast til
Hveravalla. Verðum við nú sem
heimfúsustu hestar og förum svo
hratt sem þreyttir fætur mega.
Um það bil að kl. er fimm að
morgni, náum við á Breiðmel. Gott
er nú að hafa lyklavöld og geta
komizt beint í matarskúrinn. En
í þann mund, sem við erum að
koma að skúrnum, berst okkur á
ný hljóðið úr þeim furðufugli,
sem Pétur Örn þóttist þekkja fyrr.
Er þar kominn Bjarni, bróðir hans,
með tvo til reiðar. Hafði Bjarni
haft áhyggjur af Vikari og fengið
léða hesta Eysteins til að fara á
móti okkur. En þar sem við fórum
suður fyrir fellið, urðum við ekki
á vegi hans, enda fór hann
skemmstu leið, en við örugglega
Þeír sem senda Sunnu
4s*asblaðinu efni til
Wírtingar, eru vinsam
'''qa beðnir að vanda
*il ^andrita eftir föng- .
>m og helz* að láta vél-
rita þau et kostur er.
ckki má þó vélrita
'>4*tar en i aðra hverja
'ínu.
'Hveravellir.
Ljósmynd: Páll Jónsson.
ekki. Vikar hafði illa villzt á fjöll-
um, þá hann lét okkur trítla suðui
fyrir Þjófafell. Eysteinn hafði sagt
honum, að skemmsta leið milli
Þjófadala og Hveravalla lægi fyr-
ir sunnan Stélbratt, en það var
sko allt annað fjall. Og af þeim
misskilningi höfðum við, svöng og
köld, tvöfaldað þá skemmstu leið,
sem við ætluðum að fara.
Þeir ungu menn, sem með mér
voru, töldu sig þarna i fyrsta sinn
á ævinni hafa kynnzt því að verða
verulega svangir, enda var það
fljótt að hverfa, sem ég tíndi í þá.
Ekki var svefn mikill, það sem
lifði nætur, en furðu brött var ég
í morgunsárið. Gudda og Ragn-
heiður voru því fegnar að hafa
haldið heim í tíma. Þeim leizt
ekki, að þær hefðu þraukað slíka
för.
Kjalfell.
T Í M I N N — SUNNUDAGSBLAÐ
857