Íslendingaþættir Tímans - 09.03.1972, Blaðsíða 12
Arngrímur Björnsson
læknir
f. 4/9 1991
d. 12/1 1972.
Útför hans var gerð frá Ólafs-
víkurkirkju 20. jan. sl. að við-
stjöddu miklu fjölmenni.
Arngrímur Björnsson fæddist í
Lóni í Keiduhverfi í Norður-Þing-
feyjarsýslu, sonur hjónanna Björns
Guðmundssonar, bónda þar og
Bjarnínu Sigríðar Ásmundsdóttur.
Arngrímur ólst upp hjiá forsldr-
um sínum í stórum systkinahópi_
sem öll voru sérstaklega miklum
hæfilei&um gædd.
Armgrímur tólk gagnfræðapróf á
Akureyri, en tók stúdentspróf í
Reykjavík 1925, utanskóla og hóf
síðan nám við læknaskólann og
lauk þaðan embættisprófi vetur-
inn 1932.
Hann var héraðslæknir í (Flát-
ey á Breiðafirði 1934—1942, í Ög-
urhéraði 1942—1944, tók við hér-
aðslæknisemlbættinu í Ólafsvík 1.
okt. 1944 og gengdi því starfi til
apríUcka 1971 leða náleea í 26 ár.
Ólafsvíkurlæknishérað var yíir
fimm hreppa þ.e. Ólafsvík, Nes-
hrepp utan Ennis, Breiðavíkur-
hrepp, Staðarsveit og Fróðárhrepp.
í þessu læknishéraði eru nú um
2000 íbúar. — Þegar Arngrímur
Björnsson kom til Ólafsvíkur 1944,
var þetta læknishérað mjög erfitt,
samgöngur með þíeim hætti, að
Ólafsvíkurenni var farartálmi milli
Ólafsvíkur og Hellissands, sem
ekki varð komizt yfir nema eftir
fjörunni undir og varð að sæta
sjávarföllum. Veigurinn yfir Fróð-
árheiði mjög torfarinn é vetrum,
það var því erfitt hlutverk að vera
héraðslæiknir við þessar aðstæð-
ur, en Armgrímur læknir tclk þess-
um erfiðleik'.im með iafnaðargeði,
sem hann var frægur fyrir, tók
öuu sem að höndum bar með
karlmennsku og rósemi og vann
12
sér strax í upphafi traust og virð-
ingu héraðsbúa, sem hann naut í
vaxandi mæli öll sín starfsár i
Ólafsvfkurlæknishéraði.
Ég held að mér sé óhætt að
fullyrða, að þeir voru fáir vestra,
sem sýndu leinlægari gleði yfir
framförum í samgöngumálum en
Arngrímur læknir, enda fáir sem
urðu að glíma við erfiðar sam-
'göngur eins Oig læknirinn, sem
aldrei lét veður né ófærð aftra
sér í að fara til hjólpar sjúkum.
Arngrímur lifði það í starfi
sínu að sió mjöig örar breytingar
til framfara í læknishéraði sínu
á flestum sviðum. Nýr vegur fyr-
ir Ólafsvikurenni 1964, sem var
þi?zta samgöngulbótin fyi''|r hér-.
a'ðslæknirinn svo og vegabætur á
Fróðárheiði og Útnesvegur fyrir
Jökul. — Fó’lkrfjölgun hefur orð-
ið mikil í héraði — nýiar hafnir
— ný atvinnutæki — mikil velmeg
un á öllum sviðum — glæsileg
íbúðarhús — ný skólahús og
íþróttamannvirki. — Arngrímur
læknir tók þátt í þessu öllu af
líf og sál — hann var einlægur
í igleði sinni yfir framförunum log
Kvatti eindregið til meiri fram-
farasóknar fyrir byggðarlagið.
Það var sannarílaga uppörvandi
að ræða við Arngrím oig hlusta
á hann lýsa áhugamálum sínum,
hann sá ávallt fram á við, hann
var sannur friamfaramaður síns
tíma.
Héraðslæknisstarfið í sjávar-
þorpum á íslandi er erfitt, hann
þarf ávallt að vera viðbúinn hinu
versta, vaxandi bátafjöldi, slys-
farir á öllum tímum sólarhrings.
Héraðslæknirinn er einn, það
veltur því á miklu að slikir menn
séu steilkir og hafi til að Ibera ró-
lyndi og skapfestu. Þessa eiigin-
leika hafði Arngrímur Biörnsson
— þteir munu margir í Ólafsvík-
urlæknishéraði sammála már að
þessir eiginleikar hans urðu til
þess að maður fann til öryggis
í nálægð hans, Þegar sjúkdómar
herjuðu á heimilum fólks. — Enda
var hann gæfusamur í starfi sínu
sem læknir.
Þegar Arngrímur var sjötugur
á sl. ári var algjör samstaða og
vilji í öllu læknishéraðinu, að
gleðja hann að verðleikum, fyrir
lamga gifturíka þjónustu.
Arngrímur ver tónlistarnTmpndi
af lífi og sál, það var yndi hans
að hlusta á góða tónlist, það bezta
sem hann vildi g>?ra þeim, sem
heimsóttu hann á heimili hans,
var að lofa þeim að njóta tónlist-
ar úr fiölbreyttu plötusafni sínu.
Oft raulaði hann fyrir munni sér
hluta úr tónverkum við störf sín,
— en Arngrímur er af tóneisku
fólki fcominn, bróðir hans, Ámi
Bjömsson er þióðkunnur tónlista-
maður og tónskáld.
Annað áhugamál hans utanlækn-
isstarfans voru bílar — var hann
fróðari um bílategundir og ejgin-
leika þeirra, ien margir lærðir
menn á því sviði, enda var bíllinn
það tæki, sem var samtemgt starfi
islendingaþættir