Íslendingaþættir Tímans - 11.09.1976, Blaðsíða 10

Einar B. Björnsson
fyrrum bóndi, Eyjum, Breiðdal
fæddur 11/11 1890
dáinn 6/6 1976.
Þann 6. júni andaöist á Landakots-
spitala Einar B Björnsson eftir aö hafa
gengiö undir tvær skuröaögeröir, sem
drógu svo úr hans mikla þreki, og
bundu enda á llf hans. Hann var jarö-
sunginn frá Heydalakirkju 12/6 aö viö-
stöddu fjölmenni.
Einar var fæddur 11/11 1890 aö Mel-
rakkanesi i Alftafiröi S-Múl. Foreldrar
hans voru hjónin Björn Björnsson af
Melrakkastaöaætt, og kona hans
Ragnheiöur Einarsdóttir sonardóttir
dóttirHjörleifssterkaá Höfní Borgar-
firði eystra.
Kona Einars var Katrin Einarsdótt-
ir frá Brekku i Lóni, mesta myndar og
ágætis kona. Var hjónaband þeirra
farsælt. Katrin er látin fyrir nokkrum
árum. Þau Einar og Katrin eignuöust
átta börn, og verða talin i aldursröö:
Hjörtur bóndi Lágafelli Breiödal,
Kristin húsfr. Björn bóndi Skjöldólfs-
stööum Brd. nú verkamaöur á Breiö-
dalsvik, Ragnheiöur húsfr. Unnar lézt
i bflslysi á tvitugsaldri, Jón starfs-
maður á Breiödalsvik, Halldór vinnur
hjá hæstarétti. Einn son misstu þau á
fyrsta ári. 011 eru systkinin vel gefin
og ágætis fólk.
Þau Einar og Katrin bjuggu einhver
ár á Skriðustekk i Breiödal, i tvibyli
viö Sigurbjörn bróður Einars. Þaö
raunalega slys skeöi þar aö Sigurbjörn
hrapaði til dauös i fjallinu fyrir ofan
bæinn, hafði veriö aö smala í snjó og
hálku, þarna er afar bratt og klettótt.
hægt er. Ég er einn þeirra, sem oft
naut gestrisni þeirra og þaö var ávallt
gaman aö koma til þeirra og finna þaö
viömót er bætir hvern mann. Þetta
veit ég aö allir þeir geta skrifaö undir
sem kynntust þeim hjónum. Þeirra
skarö veröur aldrei fyllt. Þaö er sagt
„Maöur kemur I manns staö”. Þaö er
ekki rétt hér, þeirra likar koma aldrei,
héraö okkar er fátækara við brottför
þeirra. Sem betur fer kemur ágætt
fólk, en aðeins ööru visi. Þökk fyrir
samfylgdina, veit ég aö margir segja
meö mér.
Ari Gisiason
10
Eftir þennan sorglega atburö undi
Einar ekkilengur á Skriðustekk. Voriö
eftir, 1921 losnar Vlöilækur I Skriödal
úr ábúö. Þessa jörö fær Einar og flytja
þau hjón þangaö meö þrjú börn. Vlði-
læk fylgdi sú trú aö enginn mætti búa
þar lengur en 19 ár. Tiunda áriö yröi
óhappa ár, Einar bjó á Viöilæk i 7 ár
snotru búi og arðsömu. Flutti þá aö
Vaöi i sömu sveit og bjó þar i 8 ár unz
hann varö aö standa upp fyrir jaröeig-
anda, sem tók jöröina til ábúöar.
Áriö 1936 losna Eyjar I Breiödal úr
ábúð Þá jörö kaupa þeir Einar og
Hjörtur sonurhans. Hjörtur og Jónina
Bjarnadóttir kona hans byggbu þar
nýbýliö Lágafell, mjög snoturt býli og
búa þau þar enn. Þegar Einar kom aö
Eyjum mátti segja aö öll hús væru þar
fallin. Þarna var mikiö verk aö vinna.
En fjölskyldan var samtaka, og voru
svo aö segja öll hús reist a ótrúlega
stuttum tima, bæöi á heimajöröinni og
nýbýlinu. Einar var ágætur verkmaö-
ur og synir hans llka. En þreytan sagöi
tilsin, þegar aldur færöist á þau Einar
og Katrinu. Enda fór það svo, aö þau
bjuggu siðustu árin i félagi við tvö
börn sín og dótturson, þar til fyrir
nokkrum árum að þau hættu búskap.
Seldu jörðina, og fluttu út á Breiðdals-
vik. Þar byggöu þau sér hús og nefndu
Eskifell efttir býli sem var i Lónsfjöll-
um þegar Einar var ungur maöur á
Stafarfelii i Lóni. Þetta er búskapar
saga Einars I stórum dráttum.
En það var margt fleira en búskapur
sem Einar sinnti um ævina. Hann var
frábær hestamaöur. Þegar hann kom i
Vlðilæk átti hann gæöinga sem vöktu
athygli, og hann sat þá vel. Þaö var
sem maöur og hestur væru eitt. Þaö
var líka mjög eftirsótt aö koma hest-
um til hans i tamningu. Þaö heföi veriö
gaman að geta getiö þess hér hvaö
marga hesta hann tamdi á langri ævi.
Þaðbar oft við á slættinum, aö Einar
haföi gæöing sinn, eöa ungan fola sem
hann haföi i tamningu viö hendina og
fékk sér góöan sprett á honum á meö-
an nágrannarnir fengu sér miödags-
dúr. Heyrði ég hann segja, aö eftir
slikan sprett væri sér öll þreyta horfin.
Alveg fram á slðustu ár átti hann góö-
hesta og feröaöist á þeim.
Einar var hár maður og karlmann-
legur, greindur vel og spaugsamur.
Hann var mjög skemmtilegur feröafé-
lagi. Hrókur alls fagnaöar i hæfilega
stórum hópi. Góöur nágranni og greiö-
ugur. Þau 15 ár sem Einar var I Skrið-
dal bjó hann ekki stóru búi sem kallað
er, en hirti vel allar skepnur, og haföi
góöan arö af þeim. En lengst held ég
aö hann hafi dvaliö i hesthúsinu. Einar
var prýöilega hagmæltur. En ég hef
grun um aö hann hafi litiö hirt um aö
varðveita kveöskap sinn. Sem betur
fer eru nokkrar visur eftir hann I bók-
inni: Aldrei gleymist Austurland. Ég
læt eina af nefndum visum fylgja þess-
um linum, hún sýnir bezt hvernlg hon-
um hefur veriö innan brjóst, er hann
flutti burt úr Skriðdal.
Kveöja til Skriödals.
Skriödalinn aö skiljast viö
sker mig inn aö hjarta.
Af alhug þess ég óska og biö
aö eigi hann framtiö bjarta.
Nú eru göturnar grónar og gæðing-
arnir horfnir. En minningin lifir um
góöan dreng.
Viö hjónin sendum börnum Einars
og öörum vandamönnum samúöar-
kveöjur.
Stefán Bjarnason
Flögu
islendingaþættir