Íslendingaþættir Tímans - 14.12.1983, Síða 7
ING
Bjarni, Jóhannesson
flugvélstjóri
Fæddur 21. mars 1947
Dáinn 8. nóvember 1983
Nú er tregt tungu að hræra, því skjótt hefur sól
brugðið sumri, svó okkur setur hljóða við fráfall
ástkærs og mikils heimilisföður.
Bjarni Jóhannesson var fæddur í Hafnarfirði
21. mars 1947. Foreldrar hans voru hjónin Ás-
björg Ásbjömsdóttir og Jóhannes Einarsson,
sjómaður og netagerðarmaður. Bjarni var lang-
yngstur sex systkina, 12 árum yngri en það næst
yngsta, en fyrstur til að kveðja þennan heim.
Bjarni hafði flest það til að bera sem gerir menn
eftirminnilega. Hann var bráðþroska, myndar-
legur, stór og stæðilegur og prúðmenni til orðs og
æðis. Þó segja megi að hann hafi verið dulur og
fáskiptinn við fyrstu kynni, fór það fljótt af - en
svipurinn hlýnaði og brosið varð milt í græsku-
lausri glettni.
Bjarni starfaði ungur mikið í skátahreyfingunni
og hjá Hjálparsveit skáta í Hafnarfirði og tók þátt
í leitum víða um land sem slíkur. íþróttamaður
var Bjarni góður, enda bráðþroska og keppti í
hlaupum og boltaleikjum við góðan orðstír.
Ungur hóf Bjarni 5 ára nám í flugvirkjun hjá
Flugfélagi ísl. og lauk þaðan prófi 14. febr. 1971.
Hann starfaði síðan sem flugvirki hjá Flugfélagi
ísl. og síðan Flugleiðum, þar til hann réðst til
Landhelgisgæslunnar 1976 og á hennar vegum fór
hann tvívegis til náms í Bandaríkjunum í samb-
andi við þyrlurekstur.
Gæfa og farsæld virtist fylgja Bjarna í störfum
hans og athöfnum, en mesta gæfuspor sitt steig
hann 10. ágúst 1968, er hann kvæntist Eygló
Einarsdóttur, f. 21.9 1949, yndislegri stúlku úr
Reykjavík, og hófu þau búskap í eigin íbúð að
Álfaskeiði 84, í Hafnarfirði, en byggðu sér hús að
Breiðvangi 41 og fluttu þangað í desember 1974.
Bjarni var hamingjusamur í einkalífi sínu og ástúð
og gagnkvæm virðing einkenndi sambúð þeirra
hjóna. Snyrtimennska og dugur ber fallegu heimili
þeirra fagurt vitni, bæði innan sem utan dyra. Þau
hjón eignuðust fjögur mannvænleg börn: Guð-
björgu f. 15.1 1971, Einarf. 2.3 1974, Arnarf. 1.3
1978 og óskírða dóttur f. 27.9 sl.
Við áttum því láni að fagna að búa í nábýli við
þau hjón á sjötta ár að Álfaskeiði 84 og þá
mynduðust þau vináttu og tryggðarbönd er síðan
hafa varað. í því sambandi er vert að minna á orð
í Hávamálutn:
Veistu ef þú vin átt
þann er þú vel trúir
og vilt þú af honum gott geta
geði skaltu við þann blanda.
Nú til dags er talað um kynslóðabil. Aldrei
urðum við slíks vör. Þær eru ótaldar ferðirnar sem
við fórum saman með mikilli ánægju bæði til veiða
með stangir eða annarra ferðalaga. Þá er vert að
minnast heimsóknanna að Breiðvangi er Bjarni
sýndi okkur nýjustu myndimar er hann hafði gert
af listfengi, bæði teiknaðar og málaðar, sem hann
hafði aflað sér kunnáttu til að gera. - Það eru
margar ljúfar og bjartar minningar sem hver og
einn geymir með sjálfum sér og þakkar fyrir.
Leiðrétting
í grein um 75 ára afmæli Stefáns Péturssonar og
gullbrúðkaup hans og Laufeýjar Snævarr í 46. tbl.
íslendingaþátta, 7. desember sl. var farið rangt
með nafn móður Laufeyjar. Hún hét Stefanía
Erlendsdóttir, en ekki Erlingsdóttir, eins og
misritast hefur.
„Kallið er komið
komin er nú stundin,
vinaskilnaðar viðkvœm stund...“
Okkur, sem eftir lifum, finnst við standa
ráðþrota í rökræðum yfir eðli og tilgangi lífsins.
Okkur finnst við alls ekki geta sætt okkur við að
„líf mannlegt endar skjótt". Því skulum við
minnast orða frelsarans: „Ég lifi og þér munuð
lifa.“ Og biðjum Bjarna alls velfarnaðar á
ókomnum tilverustigum, fullviss um kæra endur-
fundi. Við viljum biðja algóðan Guð að leiða
Eygló, börnin öll, aldraða móður og aðra aðstand-
endur, styrkri hendi á ókomnum tímum.
Fjölskyldan Álfaskeiði 84.
Sig. Þórðarson.
Anný
Framhald af bls. 8
Guðbjörgu og Ingimar, sem þá höfðu flutt úr
Reykjavík fyrir nokkrum árum og búið félagsþúi
í Vorsabæjarhjáleigu með þeim Guðmundi.
Nú hefur Anný, af myndarskap og framsýni,
gengið frá málum: Lagt búrekstur, fasteignir og
umsvif öll í hendur eftirkomendanna. - Létt af sér
umfangi sem sveitabúskapnum fylgir. „Gengur
nú á milli góðbúanna", aufúsugestur meðal barna
og barnabárna - ávallt tilbúin til aðstoðar og
hjálpar ef þörfin kallar.
Hjálpsemi í garð annarra hefur Anný ávallt
verið í blóð borin og náð langt útfyrir hennar eigin
fjölskyldu og frændgarð.
I Kvenfélagi Gaulverjabæjarhrepps hefur hún
starfað um áratuga skeið og ávallt verið þar
*r:>-:-;iur félagi. Ljósmæðrafélagið hel'ur einnig
notið þess að Anný er skilningsrík á annarra hag.
í hópi saumaklúbbskvenna er Anný liðsmaður
góður og lætur sig sjaldan vanta í „selskapið".
Gestrisni Annýar - og þeirra Vorsabæjarhjá-
ieiguhjóna - hafa margir notið í ríkum mæli, sem
þangað hafa átt erindi á liðnum árum. Þar hefur
oft verið glatt á hjalla við gestaborðið og svífur sá
andi þar enn yfir vötnum og sannast í því efni að
maður kemur í manns stað.
í tilefni merkra tímamóta viljum við hjónin
þakka þer Anný, vinsemd alla og hlýhug í garð
okkar nágrannanna. Þar hefur aldrei borið skugga
á og „Vestmannaeyjastúlkan" svo sannarlega
haldið vel í horfinu á þeim vettvangi.
Við minnumst heimboðanna að Vorsabæjar-
hjáleigu á gamlárskvöld, gegnum árin, er við öll
hér í hverfinu blöndum geði saman í lok gamla
ársins og í upphafi þess nýja. Þá er oft brugðið
blysum á loft og barnabörnin tendra sín stjörnu-
Ijós við bleika mánans skin, tekið í spil og þegnar
rausnarlegar veiungar.
Megi þín lífsgleði, barnalán ogvinafjöldi, verða
vörður við lífsleið þína um ókomin ár.
Stefán Jasonarson
islendingaþættir
7