Heimilistíminn - 20.02.1975, Blaðsíða 10

um veldissprotann og sagði:
— Júni bróðir seztu i hásætið!
Júni gerði það og sveiflaði
veldissprotanum yfir eldinum,
sem þá blossaði upp, snjórinn
bráðnaði, gras þakti jörðina
og blöð komu á trén. Fuglarnir
tóku að syngja og alls staðar
voru fögur blóm. Sumarið var
komið. í grasinu sáustlitil hvit
bióm, sem breyttust skyndi-
lega i stór rauð jarðarber fyrir
augnaráði J.úni. Þegar
Marúska leit i kringum sig,
var allt krökkt af jarðarberj-
um. Hún tindi eins mikið og
hún gat borið og flýtti sér glöð
heim. Hún lét móður sína fá öll
berin, en fékk sjálf ekki eitt
einasta.
Þriðja daginn vildi Helena
fá epli og enn var Marúska
send út að sækja þau.
Versalings stúlkan lagði af
stað og nú var snjórinn orðinn
svo mikill, að hún átti erfitt
um gang, en loks kom hún að
hæðinni, þar sem kóngarnir
tólf sátu. Þegar hún sagði
þeim, hvers hún leitaði i þetta
sinn, rétti Desember veldis-
sprotann yfir til September
bróður síns, sem sveiflaði hon-
um yfir eldinn. Eldurinn
blossaði upp og það hlýnaði i
veðri. Snjórinn hvarf og allt i
einu var komið haust. Lauf féll
af trjánum og hressileg gola
blés um sölnað grasið. Enginn
blóm voru sjáanleg, en þarna
var stórt eplatré, þakið falleg-
um rauðum eplum.
— Flýttu þér að hrista tréð!
sagði September og Marúska
gerði það, en aðeins tvö epli
féllu til jarðar.
— Þetta er nóg, sagði
September. — Flýttu þér nú
heim!
Marúska gerði það, en þeg-
ar Helena sá, að hún var bara
með tvö epli, æpti hún: — Af
hverju tókstu ekki fleiri? Þú
10
hefur liklega étið þau sjálf:
— Nei, ég gerði það ekki. Ég
fékk bara að hrista tréð
tvisvar, þá varð ég að fara.
Þá sagði Helena við móður
sina: —Við skulum fara sjálf-
ar út i skóginn. Marúsku er
ekki treystandi, hún étur eplin
bara sjálf.
Mæðgurnar lögðu af stað og
komu loks til kónganna tólf á
hæðinni. Án þess að heilsa eða
spyrja um leyfi, gekk Helena
að eldinum.
— Hvað vilt þú? Hvers
vegna kemur þú hingað?
spurði Desember.
— Hvað kemur þér það við,
gamli minn? sagði Helena og
bjóst til að halda áfram.
Desember hleypti i brúnirn-
ar og lyfti veldissprotanum.
Eldurinn slokknaði, himininn
dökknaði og snjónum tók að
kyngja niður. ískaldur vindur
næddi um skóginn. Helena og
móðir hennar sáu ekki neitt
frá sér og urðu fljótt stirðar af
kulda. Þær formæltu Mar-
úsku, en féllu siðan á jörðina
og lágu þar og komust ekki
lengra. Þær komu aldrei aftur
til að vera vondar við
Marúsku, sem upp frá þessu
ieið vel i húsinu.
i dag er fyrsti dagur þess sem þú átt
eftir ólifað. Misnotaðu hann ekki.
4
Flest slys verða i umferðinni og á
heimilunum. Farðu að heiman og
scldu bilinn.
Stansaðu, þegar þú sérð rautt, hvort
sem það er i umferðinni eða rökræð-
um.
Nei, konu þýðir ekki að hún sé að
mótmæla.
Ilinn sanní mæðradagur er fyrsti
skóladagurinn eftir sumarleyfi.
Karlmaður er gamall, þegar hann
hefur meiri áhuga á vexti sjálfs sin en
hennar.
Kosturinn við að kaupa nýtt hús er sá,
að þá færðu öll nýtizku óþægindi.
4
Þegar bjartsýnismaður sér, að
heimurinn er að fara i hundana, fer
hann að selja hundamat.
Ekkert fer meira I taugarnar á garð-
yrkjumanni en að sjá alla uppskcruna
hverfa i einni máltið.
þróun byggist á tvenns konar seðlum:
Peningaseðlum og atkvæðaseðlum.
Pað er mjög erfitt að leika á sekkja-
pipii og næstum eins erfitt að hlusta á
liana.
*
Pað erfiðasta sem læknir gerir, er að
kenna sjúklingununt að veikjast
aðeins á viðtalstima.