Vikublaðið - 08.12.1995, Blaðsíða 10

VIKUBLAÐIÐ 8. DESEMBER 1995

Það er ekki auðvelt að vera
samkynhneigður. Það vita þeira
sem þannig kemidir hafa og sí-
fellt er verið að hreyta ónotum
í. Samtökin 78, sem eru samtök
lesbía og homma á Islandi,
gangast fyrir mannréttindavöku
á suiuiudaginn og af því tilefhi
í-æddum við stuttlega við ffam-
kvæmdastjóra samtakanna,
Lilju Sigurðardóttur.
Lilja hefur
starfað hjá
samtökunum í
sjö ár og þegar
ráðinn var
ffamkvæmda-
stjóri til sam-
takanna tók
hún það hlut-
verk að sér.
En hvemig
hefiir gengið
að koma
skilaboðum
samtakanna
til almenn-
ings?
Það er ó-
mögulegt að
vita það. Þó
held ég að
okkur hafi
gengið ffemur
vel. Kosturinn við Island er smæð-
in og auðvelt að koma upplýsing-
um á fleiri heldur en víða erlendis.
En baráttan skilar sér eins og við
sjáum á breyttum viðhorfum fólks.
Það er mikill munur á viðhorfiim
fólks til okkar nú, en var fyrir
fimm til sex árum, eins og sýnir
sig í því að nú er verið að vinna í
því að bæta úr réttleysi okkar.
Hafið þið einhver áhrif á það
frumvarp um réttindi ykkar
sem nú hggur fyrir í þinginu?
Það er náttúrulega dóms- og
kirkjumálaráðuneytið sem hefur
með þetta að gera. Einu beinu á-
hrifin sem við höfum er bara að
minna á okkur. Til dæmis erum
við með um helgina „Veislu til
vemdar mannréttindum". Þar er
til dæmis meiningin að sýna þann
fjölda fólks sem styður oklcur og
þorir að standa með okkur. Við
erum svo vön því að vera alltaf ein
&OCS,OU'*l'
í barámnmi. Auðvítað eru okkar
mál þannig vaxin að þau varða allt
samfélagið. Því sýnilegri sem við
erum þeim mun meiri samstöðu
fáum við,' en á móti einnig and-
stöðu. Við emm sennilega sex
ámm á effir öðrum norðurlanda-
þjóðum varðandi lagasemingu
okkur til handa.
Hvemig starfa samtökin?
Við vinnum efrir markmiðum
samtakanna. Starfsemin er tví-
skipt. Annarsvegar „út á við“, sem
er hin eilífa barátta og hinsvegar
starf „irm á við“, sem miðar að því
að skapa lesbíum og hommum fé-
lagslegan vettvang og byggja upp
sjálfsvirðingu okkar og samkennd.
Við emm svolítið skemmd af því
samfélagi sem við vöxum upp í,
það er ekki mjög vingjarnlegt
gagnvart ff ávilcum. Lesbíur og
hommar þurfa að berjast fyrir
sjálfsvirðingu sinni upp á hvern
einasta dag. Nú, við rekum hér
kaffisölu og glæsilegt bókasafn.
Útgáfustyrki fáum við ffá borg-
inni og eitthvað ffá félagsmála-
ráðuneytinu. Við vinnum líka að
ffæðsluefni og upplýsingastarfi
um alnæmi og varnir gegn því.
Við emm auðvitað þakklát fyrir
þessi framlög, en þau duga
skammt. Það er svo rnargt sem
þarf að gera.
Til dœmis
.. Hafdís Haralds Pálsdóttir
.. er dóttir Páls Lúterssonar og Báru
Guðmundsdóttur
.. á systkinin Olgeir, Albert, Helgu og
Álfhildi Erlu
,. á engin böm ennþá
,. starfa sem búðarkona í versluninnj
Vísi
,. vakna í vinnuna á morgnana
.. kem ákaflega lítið nálægt hestum
,. fer ekki oft í leikhús, en finnst mjög
gaman þegar ég fer
.. horfi mikið á sjónvarp •
,. spilaði einu sinni á gítar, en er hætt
því nú
,. fer stöku sinnum í sund
,. elska starfið
,. hef gaman af „púli“, bowling og allri
útiveru
,. er ekki pólitísk og laus við allan á-
huga í þeim efnum
.. er fædd á ísafirði
. hef gaman af því að elda, en geri
það sjaldan. Kærastinn sér um það
. ætla ekki að baka fyrir jólin, kaupi
bara tilbúnar kökur
.. ætlaði að verða fyrirsæta þegar ég
var lítil, en er hætt við það héðan af
,. er lærður skrifstofutæknir
,. vil hafa Pálma bæði sem prest og
forseta
,. er trúuð og fer alltaf í kirkju á að-
fangadag
.. held að ég hafi ekki lifað áður
,. er dálrtill glanni í umferðinni, eins og
svo margir aðrir
,. hlusta næstum því á alla músík
,. les mikið og mér þykir gott að liggja
undir sæng með góða bók
,. hef gaman af allri handavinnu og er
að dunda ýmislegt í höndunum
,. gæti alveg hugsað mér að búa á
ísafirði
,. er passlega bjartsýn og reyni að
verajákvæð
.ætla að eignast 3 - 4 börn og það
fyrsta þegar ég verð 28 ára gömul
.ætla að gifta mig um þrítugt
..elska hrefnukjöt, en fæ það hvergi.
7~" r- rn 4 1— 5 4 7 * S? 10 li T~ 4
\Z w~ 13 H 8 \S 3 ib iO 3 V \7 \o
10 18 M 20 <2 21 20 10 n 8 22 3 V \1
T~ ¥ "o n 10 20 2S 22 26 24 2S 22 2S y
24 2K 20 \r 2 T 17 22 2S SP 2S % 1é
6 1 ¥ w~ ZS' T~ 3 1 2<f W IS ? TT~ 21 2S
Z 20 \o T~ SP 8 2<? V T~ V~ \8 2o ¥
V 20 7 N 20 2 ¥ io W~ JT~ 13 2s V
& 10 2S ¥ 10 rt 2 s? 20 I6> 3 ¥ 30 10
jr 3 5 ¥ W~ 2o /t 22 24 24 T~
18 s? iO S? \V T~ s SP )3 V 3
n fS ¥ lo 32 /3 ¥ 2? 20 Ib 7~ L> 8 V
V 7 v f? \<i 20 B2 17 24 24 <2 /6
r~ w~ Js~~ 3— 8 *r~ 18 \Ó
Hvað á það að
þýða að
siðanefnd
úrskurðar að
ég hafi brotið
alvarlega
siðareglur
Blaðamanna-
.félagsins með
því að hnjóða
í Guðna...
Hjartagatan
Setjið rétta stafi í reitina neðan við
krossgátuna. Þeir mynda þá karl-
mannsnafn. Lausnarorð krossgátunn-
ar í síðasta blaði
A f T
Á J U
B K Ú
D L' V
Ð M X
E N Y
É O Ý
F 0 Þ
G P Æ
H R 0
I S
Ytriósar.
1 12 23
2 13 24
3 14 25
4 15 26
5 16 27
6 17 28
7 18 29
8 19 30
9 20 31
10 21 32
11 22
H /g á einn ágætan kunningja sem
hefur það einkennilega áhugamál að
reyna að efha til vandræða og láta á
opinberum vettvangi. Hann semr
sig aldrei úr færi við að espa opin-
bera embættismenn og svo sem
hvem sem er sem kemst í þá óþægi-
legu aðstöðu að þurfa að þjóna hon-
um
Þannig held ég til dæmis að fáir
gleymi því þegar hann, vinnu sinnar
vegna, þurfti að snæða á veitingastað
ásamt stórlöxum úr viðskiptaheint-
inum og nokkram ráðuneytum.
Okkar maður hafði stór orð um
þekkingu sfna á vínum og var falið
að panta fyrir borðið. Þegar þjónn-
inn kom með það sem hafði verið
pantað var vininum sýnd flaskan og
eftir að hann hafði nikkað þóttafull-
ur helltri þjónninn fingurbjörg í glas-
ið. Vinur ininn bar glasið upp að
ljósinu og horfði haukfránum aug-
um á gudið. Síðan rak hann nefið
ofan r glasið og blakaði nasavængj-
unum eins og hann ædaði að kæla
vírúð. Og loks kom að þeirri miklu
stund að hann bragðaði á víninu.
Eftir að hafa látið það synda um
gómirm nokkra stund, kyngdi harm,
lagði glasið frá sér og sneri sér að
þjóninum sem beið dómsins. Graf-
arþögn var við borðið.
„Heyrið þér maður mirm. Eg
man vel eftir því að ég pantaði Bien-
venus-Bátard-Montrachet ffá 1969.
Hvemig stendur þá á því að þér ber-
ið mér kattarpiss?"
Þar sem mat á víni er jú alltaf
spuming um smekk er aldrei unnt
að komast að sameiginlegri niður-
stöðu og því skiptir meira máli að
hafa skoðun en að eitthvert vit sé í
henrú. Þjórmirm dökkroðnaði en
baðst afsökunar og fór eftír armarri
flösku. En það var ekki við það kom-
andi að kunningi minn tæki að sér
að smakka aftur, hvað þá að harm
vildi eitdivað af kræsingunum.
Harm sagði hátt og skýrt að á veit-
ingastað þar sem piss væri borið á
borð ædaði harm ekki að snerta á
nokkram sköpuðum hlut. Og það
era víst engar ýkjur að halda þvf
frarn að þetta matarboð hafði ekki
þær jákvæðu og uppbyggilegu af-
leiðingar sem að var stefht. Síðan
hefur ekki verið óskað eftrir þátttöku
hans í slíkum samkvæmum.
Örmur skemmttm þessa kurrn-
ingja míns felst í að fara í einhverja
bókaverslun þar sem seld erátímarit
með lidu öðru irmihaldi en mynd-
urn af nöktu kvenfólki í meira og
minna undarlegum stellingum.
Hann stendur lengi, lengi við hill-
urnar, skoðar hvert blaðið á fætur
öðra, ræskir sig við og við eða flaut-
ar viðurkennandi. Undantekningar-
lítið kemur að því að einltver af-
greiðslukonan gengur til hans og
spyr hvort nokkuð sé urmt að að-
stoða hann.
Og þá bregst hami glaður við og
spyr hvort Imn sé ef til vill trilleiðan-
leg til að halda blaðinu fýrir harm og
fletta svo harm geti haft hendur í
vösum. Yfirleitt tekst honum það
ætlunarverk sitt að láta henda sér á
dyr. En ekki fer harm þó fyrr en
honum hefur tekist að halda fyrir-
lestur sirm um þarm tvöfalda móral
að engirm skuli hreyfa athugasemd-
um við því að hópur kerlinga sé að
skoða Húsmóðurina en þegar harm
vilji aðeins gleðja sálartötrið sé farið
með h-arm sem þorpara.
Yfirleitt fær hann ekki lengur af-
greiðslu í apótekunum eftrir að hafa
haft mikið fyrir því að fá akkúrat þá
verju sem hann telur að ntyndi passa
fyrir sig og sína (ímynduðu) konu.
Það hefur verið misjafht hversu <
lengi afgreiðslufólkið hefur umbor-
ið hann en yfirleitt bregst þó þolin-
mæðin þegar hann heimtar að fá að
máta.