Tíminn - 07.05.1971, Blaðsíða 5

FÖSTOÐAGtJR 7. maí 1971
TIMINN
5.
MEB MÖRGÖM
Prn Soffía setti auglýsinga
í blöðin eftir eldhússtúlku,
sem gseti sofið heima. ASeins
em stúlka gaf sig fram eftir
aogiýsingunni og frú Soffía
tekur til að yfírheyra hana all-
nákvæmlega: f
— Þér kunnið að búa til
mat?
— Nei, frá, það kann ég
Bflakóngurinn Henry Ford
fékk daglega urmul af betli-
bréfum. Eitt þeirra var frá vel
gerðarstofnun, sem lét nægja
að skrifa:
— Hjálpið náunga yðar!
Ford endursendi bréfið með
þessari viðbót: — til að hjálpa
sér sjálfur!
Drengur beit hund — þetta
er fyrirsögn, sem marga hcfur
dreymt um að geta sett í blaðið
sitt, og hún birtist revndar í
blöðum erlendis nú nýverið.
Sænska blaðið Expressen sagði
frá þessari frétt, og náði meira
- * - * -
að segja mynd af „óvinunum"
hundinum og drengnum, sem
voru reyndar búnir að jafna
með sér ágreininginn, og orðnir
vinir aftur. Jtyndin er frá Lund-
únafréttaritara blaðsins, sem
fullyrðir, að fréttin hafi aðeins
— ★ — ★ —
veri'ð brezk fyndni, en í lienni
haf'ði verið sagt, að sjá mætti
hvorki meira né minua en sjö
tannaför á baki veslings hunds
ins, og förin áttu að vera eftir
tennur Johns vinar hans.
— Þá hafið þér líklega æf-
ingn í daglegri hreingerningu
og almennum húsverkum?
— K'mmið þér að sjá um
tSSrtf? 'i.,iu - - ,..
— Nei, frú.
— Drottinn minn dýri, hvað
f óáaöpunum getið þér þá,
matmeskja?
— get sofið heima!
Móðirin las í dagblaði um
mannýgt naut, sem hafði hlaup-
ið í gegnum hóp af skólaböm-
um að leik og ráðist á henn-
arann.
Óli litli, sem sat og hlustaði
sagði allt í einu:
— En mamma, hvemig vissi
nautið að það var kennarinn?
Einar Benediktsson var einu
sinni staddur með kunningja
sínum í veitingahúsi ,i Kaup-
mannahöfn.
Einar var-þá i miklu verzl-
unarbraski við enska fjármála-
menn.
Nálægt þeim Einari og félaga
hans sátu þrír Englendingar í
veitingasalnum, og bentu þeir
Einari að koma til viðtals við
sig.
Einar fór til þeirra, og
heyrði nú kunningi hans, að
þcir deildu allfast.
Þegar Einar !oks kom aftur
að borðinu til kunningja síns,
spurði hann Einar, hvernig
deilu þcirra hefði lyktað.
— Ég klumskjaftaði þá alla,
svaraði Einar.
DENNI
DÆMALAUSI
Hve mikið af þessu þarf ég
að borða til þess að vita, hvað
mér er fyrir beztu?
— ★ — ★ —
Þegar verið var.áð grafa fyr-
ir járnbrautarlagnin'gu í Khark-
ov í Úkraínu fundu verkamenn-
•irriir ágætlega. varðveittan fisk,
.sem vísindamenn hafa ákvarðað
skæri. Viðskiptavinirnir koma að sé 30 milljón ára gamall.
nefnilega í lagningu, eins og Fiskur þessi er löngu útdauður,
eiginkonur þeirra. Myndin er en hann hefur dökkrau'ða ugga
tekin á „rakarastofu“ í Stokk- og jafnframt hefur fiskurinn
hólmi. skel. Fannst þessi forni fiskur í
sandsteinslagi.
Peter Best, sem eitt sinn var ari Bítlanna 1961—62. En þá-
Irommuleikari og einn af Bíllun- verandi framkvæmdastjóri
um góðu. segist nú vera ósköp hljómsveilarinnar, Brian Ep-
feginn að hann vaf rgkinn ur stei'n, rak hann vegna kvenna-
hljómsveitinni og varð þannig mála i flamborg og Ringo
af' Keimsfrægð vg milljóna -StlirHvar ráðinn í Staðinn:
gróða. Best vinnur nú í vinnumiðl-
Peter Best var trommuleik- unarskrifstofu í Liverpool.
Hann á tvö börn meö henni
Kitty konu sinni, 7 ára strák og
3 ára dóttur. Árslaun hans eru
tæplega 300 þúsund krónur. Seg
ist Bes'f vérá,,'guðsfcginn að hafa
verið rekipn áður en Bítlarnir
náðu hvílíkri frægð sem raun
ber vitni, og ekki síst þegar
hann les um líferni fjTrverandi
félaga sinna og öll þeirra vand-
ræði í hjónaböndum og fjármál-
um. Peter segir:
— Þcgar vegur Bíllanna var
hvað mestur, lá ég stundum
svefnvana á næturna og hugs-
aði, að ég gæti allt eins verið
einn af þeim og ég saknaði auð-
æfanna og frægðarinnar, sem
félagamir böðuðu sig í. En nú
hef ég komizt að þcirri niður-
stöðu að ég sé sá hamingjusam-
asti þeirra allra.
Allt þeirra líf hlýtur að vera
óhemjumikil streita. En ég er
hamingjusamur í hjónabandinu
og lifi einföldu heilbrigðu lífi
og kenni engrar öfundar í garð
fyrrverandi félaga minna.
Þegar ég spilaði með Bítlun-
um voru vikulaun mín orðin 18
þúsund krónur, þegar árið 1962,
eða það var það sem Epstein
skammtaði okkur, en þaö varð
mér til hamingju að við Epstein
urðum sundurorða og hann rak
mig.
Nú verðum við hjónin að
vclta hve.rjum peningi fyrir okk
ur. En ég hjálpa öðrum, sem
eru verr staddir en ég. Atvinna
mín er að útvega atvinnuleys-
ingjum vinnu. Og ég er ánægð-
ur með mitt hlutskipti í lífinu.
Rakarar eru hættir að x-aka og
brátt líður að því að þeir hætti
einnig að klippa. Starf þeirra
líkist æ mcira starfi hárgreiðslu
kvenna og á sumum rakarastof-
um í útlöndum snerta „rakar-
•J