Fréttablaðið - 18.12.2004, Blaðsíða 70

54 18. desember 2004 LAUGARDAGUR
R enée Jaworski kemur fráLong Island í New York.Hún hefur stundað dansinn
síðan hún var lítil og hóf að dansa
með Pilobolus árið 2000. „Ég er
svo spennt að koma til Íslands og
hef aldrei komið þangað. Ég hef
líka heyrt af ýmsu skrítnu eins og
jarðhitaböðunum,“ segir Renée.
Byrjaði sem auðfengin eining
Aðspurð um hvað sé mest spenn-
andi við Pilobolus segir hún: „Ég
held að við séum að gera einstakan
hlut. Þessi angi af dansinum er að-
gengilegri en til dæmis klassískur
dans á svo margan hátt og ég held
að Pilobolus hafi í gegnum árin
haft mikil áhrif á nútímadans.“
Renée heldur að hennar hópur
sé þrettánda kynslóð Pilobolus.
Upprunalegu meðlimirnir hittust
árið 1971 í Dartmouth-háskóla.
Þeir tóku danstíma einungis til
þess að fá auðfengnar einingar en
vissu ekkert hvað þeir voru að
fara út í. „Kennarinn, Alison
Chase, vissi ekki hvað hún átti að
gera við strákana því þeir kunnu
ekki neitt. Þeir enduðu á því að
hengja sig hver á annan eingöngu
vegna hræðslu við að standa einir
á sviði. Úr þessu urðu margs kon-
ar form og nýjar hreyfingar.“
Mikil samvinna
Pilobolus er ólíkur öllum öðrum
dansi og byggist mikið upp á
spuna og samvinnu dansaranna.
„Við gerum ekki klassísk dans-
spor heldur snýst allur dansinn
um að finna út leið til þess að
framkvæma einhvern hlut saman.
Höfundarnir nota okkur í raun-
inni eins og leir og mynda ýmis
form úr okkur. Orðaforðinn okkar
er einnig orðinn ansi myndarleg-
ur. Við notum engin klassísk ball-
ettorð heldur höfum við búið til
okkar eigin hreyfingar sem heita
ýmsum skemmtilegum orðum.
Við eigum til dæmis fullt af nöfn-
um sem tengjast sjónum og eitt
dansspor heitir kolkrabbinn.“
Neistafullt kvöld
Aðspurð hvort hún haldi að einn
daginn muni Pilobolus verða
kenndur í dansskólum eins og
hvert annað dansform segir hún:
„Já, það vona ég í það minnsta inni-
lega. Þessi danstegund hefur upp á
allt annað að bjóða en nokkur önn-
ur. Að mínu mati ætti að kenna
þetta fyrst af öllu. Aðalatriðið í
Pilobolus er að brjóta reglurnar og
ég held að flestir hlutir sem brjóta
reglurnar njóti velgengni. Ég held
að það sé ástæðan fyrir velgengni
Pilobolus. Upphafsmönnunum var
í rauninni hent út í dansheiminn og
þeir vissu ekkert hvað þeir voru að
fara út í. Þeir leggja mikið upp úr
því núna að dansararnir sínir séu
allir með ólík áhugamál og vilja
ekki að þeir séu bara dansarar
heldur vilja þeir að við séum gáfuð
og að við stundum aðrar íþróttir
eða eigum að minnsta kosti fleiri
áhugamál en bara dansinn. Það
gefur listinni svo miklu meira.“
Renée er mjög spennt fyrir Ís-
landsheimsókninni og hlakkar til
að sjá viðbrögð áhorfenda. „Það
er alltaf mismunandi eftir lönd-
um hvernig viðbrögð við fáum.
Ameríkanar vilja sjá amerísk
áhrif og á Ítalíu voru áhorfendur
greinilega hrifnastir af tilfinn-
ingaþrungnum og ástríðufullum
dansi. Þarna skín mismunandi
menning í gegn. En ég hlakka til
að koma og Íslendingar mega bú-
ast við neistafullu kvöldi og sjón-
rænni og tilfinningaþrunginni
sýningu.“ ■
Renée Jaworski og Mark
Fucik eru dansarar hjá
danshópnum Pilobolus
sem er væntanlegur
hingað til lands á næsta ári.
Borghildur Gunnarsdóttir
tók þau tali og fræddist um
uppruna þeirra, samvinnuna
og innblásturinn.
Getur verið hættulegt
Mark Fucik er einn dansaranna sex og byrjaði ekki
að dansa fyrr en um tvítugt. Hann hefur nú verið
með Pilobolus-hópnum í þrjú ár. Mark þekkti
Pilobolus-danshópinn ekki mikið áður en hann hóf
að æfa með hópnum. „Ég hafði aðeins séð mynd-
bandsupptökur af þeim en ég vissi ekkert hvað ég
var að fara út í samt sem áður. Maður veit ekki
fyrr en maður prófar. Þetta reynir mjög mikið á
líkamann og er oft ansi hættulegt. Ég hef hins veg-
ar ekki lent í miklu en fyrsta árið mitt rann ég und-
ir ljós og brenndist á öxl,“ segir Mark.
Aðalatriðið er traust
Danshópurinn notar sérstaka aðferð við danssmíð
sína og stunda dansararnir það að hengja sig hver
á annan og mynda skemmtileg form á sviðinu. „Við
dansararnir erum sex talsins og erum orðin ansi
vön því að vera í mikilli nálægð hvert við annað.
Við þurfum virkilega að knúsast á sviðinu og grípa
í hina ýmsu staði á líkama hinna. Dansarar í svona
hópi kynnast að sjálfsögðu mjög vel og við verðum
að geta treyst hvert öðru. Öll vinnan byggist á
trausti og ef það er ekki fyrir hendi verða slys.
Maður getur ekki unnið með fólki sem maður
treystir ekki. Það sem er líka gott við þetta dans-
fyrirtæki er að það leyfir dönsurunum að koma við
sögu í því að semja dansinn. Ekkert annað dans-
fyrirtæki gerir það. Þeir gefa okkur kannski byrj-
un, koma okkur af stað og þannig fáum við sex mis-
munandi sjónarmið á hverja hreyfingu. Stundum
er erfitt að komast að niðurstöðu því við erum svo
mörg en við höfum þetta frekar lýðræðislegt og
leyfum meirihlutanum að ráða.“
Innblástur alls staðar frá
„Við höfum sótt innblástur í veðrið, rigningardag
til dæmis, og kvikmyndir. Fyrir nokkrum árum
kom myndin Crouching Tiger Hidden Dragon og
hafði mikil áhrif á okkur sem og The Matrix. Í
rauninni sækjum við innblástur í allt sem er sjón-
rænt. Núna erum við að gera dans sem er byggð-
ur á hafinu.“
Mark þakkar fjölskyldunni og stuðningi hennar
velgengni sína og einnig nefnir hann uppreisnar-
gjarnt eðli sitt og þá staðreynd að hann fylgdi
hjartanu þegar hann valdi dansinn. Hann er mjög
spenntur að koma til Íslands og hefur mikinn
áhuga á því að tryggja það að blaðamaður komi nú
örugglega á sýninguna. „Ég er spenntur að koma
til Íslands og kynnast menningunni og fólkinu.
Vonandi fæ ég einhverjar hugmyndir að dansi á
meðan ég er þarna, til dæmis úr kynngimagnaðri
náttúrunni sem ég hef heyrt mikið af.“
Tilfinningaþrungin & sjónræn dansverk
70-71 (54-55) acrobatar lesið 17.12.2004 13.40 Page 2