Tíminn - 06.04.1978, Blaðsíða 13

Fimmtudagur 6. april 1978.
13
Opið bréf til bænda
Kæru stéttarbræður og
félagar.
Oft hef ég i vetur hugleitt
framvindu okkar mála og satt
aðsegja ekki orðið yfir mig hrif-
inn, en það er mér nú ekkert
nýtt. Mér fannst t.d. bænda-
fundirnir i fyrra ekki gefa til
uppgjafarinnar á Eiðum i
sumar, enda sannaðist það á
bændafundunum f vetur að
bændur voru almennt sárir og
reiðir og kröfðust stefnubreyt-
ingar, enda varð allt annar
bragur á samþykktum auka-
fundarins a Sögu i haust.
Bændur stóðu eftir það upprétt-
ari og vonbetri. Hélt ég að eftir
svo öfluga sókn yrði tekið
mannlega á okkar málum, þar
sem nú eru við völd þeir tveir
stjórnmálaflokkar sem fyrst og
fremst hafafylgi bænda. En þvi
miður er nú ekki þvi að
heilsa. Vandamálin eru látin
hrannast upp, aðeins gerðar
óverulegar kákráðstafanir til að
mæta aðsteðjandi vanda.
Þó er ein breyting umtals-
verð. Það er að segja að viður-
kenndur var réttur okkar til
færslu útflutningsbóta milli ára
og það ber að þakka. Að öðru
leyti sýnist mér þettta svipað og
þegar stungið er snuði upp i
barn svo það hætti að sifra.
Meira að segja eru óheilindin
svo mikil að þingmenn láta sig
hafa þaðað greiða atkvæði gegn
þeim málum er þeir hafa sjálfir
samþykkt i stjórn Stéttarsam-
bandsins og meginnþorri bænda
tekið einhuga undir. Þar á ég
við t.d. tillögu um niðurfeUingu
söluskattsá kjöti og kjötvörum.
Þvi tel ég, að við, þessir
óbreyttu bændur, verðum að
láta tU okkar heyra það rösk-
lega að eftir verði tekið og
munað.
I landbúnaði verður að koma
algjör stefnubreyting. Við
verðum að hverfa frá stækkun
búa og aukinni framleiðslu sem
aðeins eykur vinnu okkar og út-
gjöld án þess að tekjur vaxi að
sama skapi, vegna þess að þjóð-
gi
félagið hefur hirt aukninguna.
Þvi til sönnunar: Nú allmörg
undangengin ár hefur verðlags-
grundvallarbúið alltaf verið að
ptækka, en tekjur okkar bænda
farið lækkandi i hlutfalli við
tekjur viðmiðunarstétta.
Þannig hefur þessi nauðvörn
snúist gegn sjálfum okkur.
Við verðum að lækka fram-
leiðslukostnað. Það er hægt að
gera á margan hátt! Ég nefni
sem dæmi:
1. Beina samninga um kaup og
kjör við rikisvald.
2. Niður verði felldur sölu-
skattur.tollar og aðfJutnings-
gjöld á vélum og tækjum til
landbúnaðar.
3. Kaforka til heyverkunar bæði
hjá bændum og grasköggla-
verksmiðjum verði seld á
Álverksm iðj uverði.
4. 10% útflutningsbótarétti
landbúnaðar verði breytt
þannig: Viðurkennt verði að
landbúnaðureigirétt á sama
hlutfalli þjóðartekna og 10%
bótaréttinum nemur nú.
Greiðslum verði breytt
þannig að þær gangi beint til
bænda sem búa á lögbýlum og
hafa sitt lifsframfæri af land-
búnaði. Hæst verði greiðsla til
þeirra sem hafa meðal bústærð,
siðan lækki greiðslan bæði upp
og niður og falli alveg niður á
þær afurðir sem koma frá búum
yfir vissri stærð eða með öðrum
orðum framleiðslutoppur stóru
búanna sæti heimsmarkaðs-
verði. t staðinn komið að
bændur taki á sig þann halla er
verðurá útflutningsframleiðslu.
Ég geri mér ljóst að þessu
siðasta atriði náum við ekki i
einu vetfangi, heldur yrði þetta
að vinnast eftir t.d. 5 ára
áætlun.
Það sem bændur vinna á þess-
ari breytingu er það: T.d. sala
frá Magnúsi
á Lágafelli
Magnús Finnbogason.
búvöru innanlands eykst vegna
verðlækknunarog þaðsem mest
er um vert, bændur fá mögu-
leika á sanngjörnu kaupi fyrir
eðlilega vinnu i stað þess að nú
fáum við litið og stundum
ekkert kaup fyrir alltof langan
vinnudag, og innbyrðis keppni i
bústækkun eyðileggur þá mögu-
leika að fá sanngjarnan
samningsgrundvöll vegna of
mikils framboðs.Hagur neyt-
enda af þessari breytingu er sá
að þeir njóta sjálfir allra hags-
bóta af þessu fé i lækkun vöru-
verðs, i stað þess að nú greiða
þeir niður verð fyrir erlenda
neytendur og gætu þeir þá aukið
kaup sin á þessum vörum eða
öðrum i þeirra stað.
Búnaðarþingi er nýlega lokið.
Þetta er gömul og merk stofnun
sem mikil áhrif hefur á stefnu
og stöðu landbúnaðarins á
hverjum ti’rna. Ég efast um að
bændur geri sér nógu ljóst hvað
miklu lykiJhlutverki búnaðar-
þing getur gegnt fyrir stéttina.
Tiltölulega hljótt hefur verið um
störf búnaðarþings að þessu
sinni. Þó komu i þinglok viðtöl i
sjónvarpi, m.a. við Hjalta
Gestsson, ráðunaut á Selfossi,
þar sem hann taldi, að þvi' mér
skildist baráttu fyrir þvi að
leggja á kjarnfóðurskatt eitt af
brýnustu hagsmunamálum
bænda. Hélt ég þó að bændur
hefðu i haust sagt álit sitt á
kjarnfóðurskatti svo ekki yrði
um villst. Þetta hugfóstur
örfárra forystumanna bænda,
þ.e. kjarnfóðurskatturinn,
virðist þvi miður ætla að verða
þeim steinfóstur, sem þeir ekki
geta losnað við og er það illa
farið. Þar sem nú stendur fyrir
dyrum að kjósa til búnaðar-
þings vil ég varpa fram þessari
spurningu til ykkar bændur
góðir.
Finnst ykkur liklegt að hag
okkar bænda sé bezt borgið með
þvi’ að á Búnaðarþingi sitji sem
kjörnir fulltrúar hópur ráðu-
nauta, sem eru opinberir starfs-
menn og þiggja laun óháð þvi
sem Búnaðarþing ályktar um
hag og kjör bænda eða þá að
hópur þeirra bænda er þar sitja
séu ellilifeyrisþegar? Ég efast
ekkert um góðan vilja þessara
manna, en eru ekki flestir farnir
að slævast þegar þeim aldri er
náð? Ég held það, Sá er alltaf
heitastur eldurinn er á sjálfúm
brennur. En nóg um það? Þá
kem ég að þvi sem er aðalerindi
þessa bréfs. Við höfum orðið
þess áþreifanlega varir,
bændur, að samningsstaða
okkar er veik vegna þess að við
getum ekki stöðvað og sett hnef-
ann i borðið eins og aðrar
stéttir. Nú gerðist það i haust að
ullar- og skinnakaupendur
kröfðust verðlækkunar á
þessum hráefnum á sama tima
og allter aðhækka. Þetta er enn
nöturlegra fyrir þá sök aö
flestar þessar verksmiðjur eru
stofnaðar og starfræktar af
samtökum okkar bænda til þess
m.a. að bæta okkar hag. Þannig
voru verksmiðjurnar stofnaöar
fyrir okkur en nú er svo komið
að verksmiðjurnar virðast telja
að bændur séu til fyrir þær og þá
er nú langt gengið. Þvi skora ég
á ykkur bændur: Seljið ekki
einn einasta ullarlagð i vetur og
sumar, heldið allri ull heima og
geymið vel fram yfir Stétta-
sambandsfund. Við skulum svo
færa Stéttasambandsfundinum
þetta amboð i haust. Hann getur
tekið ákvörðun um framhaldið
enda rétti aðilinn til þeirra
hluta, þó mér finnist ekkert
óeðlilegt að upphafs slikra
aðgerða sé að leita utan Bænda-
hallar. Þvi' að ef þetta mistækist
skoðast þetta sem eins manns
frumhlaup og veikir þvi ekki
samtök okkar. Gerum við þetta
mun væntanlega koma i ljós
hvort það eru bara bændur einir
sem á landbúnaði lifa.
Bændur sýnið nú samstöðu.
Bændafundirnir i fyrra og
hitteðfyrra hafa vakið stéttar-
vitund sem flestir héldu að ekki
væri til meðal bænda. Látum
þetta enn sannast betur.
Stöndum saman maður við
mann um allt land og afhendum
enga ull fyrr en eftir ákvörðun
Stéttasambandsins fundar i
haust. Þannig styrkjum við
stöðu okkar bezt eins og nú
standa sakir. Bið ég ykkur sem
áhugamestir eru i hverju héraði
aðhafa samband við mig fyr en
siðar. Heilir hildar tilþeilir hildi
frá.
Lágafelli annan dagpáska 1978
Magnús Finnbogason
Möguleikar eru einnig á að
kaupa aðeins flugfar Reykjavik
— Hannover — Reykjavík og er
þá verðið
KR. 49.000
Brottför 24. mai — heimkoma 4.
júni.
Allar nánari upplýsingar á skrif-
stofunni Rauðarárstig 18.
Simi 2-44-80.
Fyrirhuguð er 12 daga ferð á vegum
framsóknarfélaganna með viðkomu í:
HANNOVER - BERLÍN - PRAG
MÚNCHEN - KÖLN
Einnig er hugsanlegt að hafa
viðkomu i
LEIPZIG OG
SALZBURG