Tíminn - 14.01.1994, Blaðsíða 10

Tíminn - 14.01.1994, Blaðsíða 10
f f 10 Náttúruverndarráð Þjóðgarðsvörður Náttúruverndarráð auglýsir stöðu þjóðgarðsvarðar í þjóðgarðinum í Jökulsárgljúfrum lausa til umsóknar. Starfið felst einkum í umsjón með rekstri þjóðgarðsins, móttöku ferðamanna, landvörslu og fræðslu um nátt- úruvernd. Jafnframt skal þjóðgarðsvörður hafa eftirlit með mannvirkjum og framkvæmdum í þjóðgarðinum. Auglýst er eftir einstaklingi sem hefur. þekkingu á nátt- úruminjum og náttúruvernd. Viðkomandi verður að eiga auðvelt með að umgangast fólk og vera vanur verkstjóri. Gert er ráð fyrir að þjóðgarðsvörður búi í Ási í Kelduhverfi. Staðan er veitt til ákveðins tíma eftir nánara samkomulagi. Laun eru samkvæmt launakjör- um opinberra starfsmanna. Þjóðgarðsvörður þarf að geta hafið störf sem fyrst. Umsóknir ásamt upplýsingum um menntun og fyrri störf sendast formanni Náttúruvemdarráðs, Hlemmi 3, 105 Reykjavík, fyrir 5. febrúar nk. Náttúruverndarráð. ||| UTBOÐ Innkaupastofnun Reykjavíkurborgar, f.h. Gatna- málastjórans í Reykjavík, óskar eftir tilboðum í gatnagerð, lagningu holræsis og gerð undirganga. Verkið nefnist: Víkurvegur norðan Borgarvegar. Helstu magntölur eru: Uppúrtekt u.þ.b. 11.000 m3 Fyllingar — 16.000 m3 Holræsi — 800 m Mót — 500 m2 Steypa — 100 m3 Verkinu skal að fullu lokið fyrir 1. september 1994. Útboðsgögn verða afhent á skrifstofu vorri, Frí- kirkjuvegi 3, Reykjavík, frá og með þriðjudeginum 11. janúar 1994, gegn kr. 10.000,- skilatryggingu. Tilboðin verða opnuð á sama stað fimmtudaginn 20. janúar 1994, kl. 11.00. INNKAUPASTOFNUN REYKJAVÍKURBORGAR (REYKJAVÍK PURCHASING CENTER) Fríkirkjuvegi 3 - Simi 25800 Þökkum auösýnda samúö, hlýhug og viröingu viö andlát og útför manns- ins mins, föður okkar, tengdafööur, afa og langafa Hermanns Sigurðssonar Langholtskotl Guö blessi ykkur öll. Katrín Jónsdóttir Slgrún Hermannsdóttir Stefán Amgrímsson Jón Hermannsson Helga Teitsdóttir Elinbjört Hermannsdóttir Már Tuliníus Unnsteinn Hermannsson Valdfs Magnúsdóttir bamaböm og langafabarn _____________________________IZ_____________________/ SSwwlwi Provence Lawrence Durrell: Caesar's Vast Ghost. Aspects of Provence. With Photographs by Harry Peccinotti. Faber and Faber 1990. Provence. Gallia Transalpina (Gallía handan Alpanna). Pro- vincia. Gallia Narbonenses. Þessi nöfn eru arfleifö Cæsars, andi Cæsars mótaöi þetta svæöi og mótar ennþá, samkvæmt skoðun Dunells. Fyrir daga Rómverja var fortíðin hellensk allt frá upphafi 6. aldar f.Kr. Massilía (Marseil- les), Antipoles (Antibes) og Nik- aia (Nizza). Á þeim ámm vom þetta höfuöstöövar Hellena viö vestanvert Miöjaröarhaf, verslun var blómleg viö lítt siðaöa ætt- flokka Galla sem byggöu svæöiö og noröan þess. Síöan koma Rómverjar um 125 f.Kr. íbúar Massilíu kveöja þá til aöstoöar gegn Keltum. Þeir höföu um aldir verslaö viö Kelta og flutt þaöan þræla, raf og timb- ur, og þangað leirker, vín og list- muni, en nú var hagsmunum þeirra ógnaö og Rómverjamir komu, sigmöu Lígúríumenn sem bjuggu meö strandlengjunni allt austur meö Genúaflóanum, og Kelta sem byggðu Rhone-dalinn og svæði þaöan vestur. Rómverj- amir stofnuöu þama borg, Aquae Sextie (Aix-en-Provence), hemámu landiö vestan Rhone- fljótsins og stofnuðu fyrsta skatt- landiö í Gallíu Transalpinu — Provincia. Þaðan er dregiö nafn- iö Provence, sem Durrell telur að nái frá Nizza til Narbonne og í noröur til Montelimar; svæöiö er þríhymingur og innan hans em Avignon, Aix-en-Provence og Ar- les. Ósar Rhone-fljótsins, grösugt undirlendi og fjallaklasar Alp- anna, sem lágu aö hafinu. Kimbrar og Tevtónar höfðu hrakist undan illviömm (líkast til frá Jótlandsskaga), rásaö meö allt farteski sitt og búsmala subur á bóginn í leit aö búsetu. Áriö 113 f.Kr. em þeir við Dóná og um 110 em þeir staddir á bökkum Rhonar. Svo var komiö aö það leit út fyrir herhlaup þeirra um Brennerskarö og um Subur-Alpa niður á Ítalíu. Skelfing gTeip um sig meðal Rómverja eftir aö þess- ar villimannahjarðir höfðu ^er- sigraö rómverska konsúla og Ital- ía virtist berskjölduö. Þá var kall- aö á -Maríus, sem Durrell segir síöan frá: „Ætla mætti ab annar hver Provencebúi hafi veriö heit- inn eftir Maríusi samkvæmt þeim legsteinafjölda frá ámnum skömmu fyrir Krists burö sem fundist hefur í þessum hémö- um." Maríus virðist hafa veriö meira ea diður, sem sá sem bjargaöi Róm frá eyðingu, og það eimdi lengi eftir af dáleikunum á honum. Voriö 102 héldu flokkar Ger- mana eftir óshólmum Rhone- fljótsins og nutu heitra lauga og sundhalla Nimes-borgar og víð- ar. Á þessum ámm vom margar borgir Provence frægar sem baö- staðir vegna hinna heitu upp- sprettna. Þama vann Maríus þann sigur sem tryggöi framhald rómverskrar menningar næstu 500 árin. En germanskar þjóðir komu aft- ur. Búrgundar, Gotar og síðar Frankar. Ránsferöir Araba inn á þetta svæöi hefjast um 813. Ætt- menn Karls mikla ráöa ríkjum í konungdæminu Provence og þeim tekst aö hefta ránsferðir Ar- aba 983. Konungdæmið Pro- vince, konungdæmiö Búrgund, konungdæmiö Aragon, Páfaríkið í Avignon og lénsmenn þýsku keisaranna og frönsku konung- anna elda grátt silfur. Og nú á dögum þarf ekki aö Karl mikli krýndur í Péturskirkjunni í Róm, en veldi hans var handan Alpa. BOKMENNTIR SIGLAUGUR BRYNLEIFSSON grafa djúpt til að finna brotabrot úr 2600 ára sögu mannheima þessara héraöa. Hér ægir saman leifum allt frá dögum Föníka, Hellena, Rómverja, germanskra þjóöflutningaþjóöa, Araba og Mervíkinga. Lawrence Durrell bjó um þrjátíu ára skeiö í Provence. Þar skrifaði hann Alexandríu-kvartettinn: Justine, Balthazar, Mountolive og Clea og Tunc og Nunquam; og Avignon-kvintettinn: Mon- sieur, Livia, Constance, Sebasti- an og Quinx. Andrúmsloft Miö- jarðarháfsins, strandhéraöanna og eyjanna mettar öll þessi skáld- sagnaverk hans. Persónumar em sprottnar upp af þessum slóðum, sólbökuöum ströndum, grýttum kjarrivöxnum hæöum og dölum sem skera sig inn milli fjallaklas- anna. Durrell og þriöja eiginkona hans Claude, kona af frönskum ættum, frá Alexandríu, bjuggu um hríö í Englandi, en fluttu síö- an suöur að Miöjarðarhafi og settust að í Sommieres, smábæ skammt fyrir vestan Nimes í Pro- vence. Þau leigöu sér hús, sem var ekki búiö nútíma þægindum, ekkert rafmagn og vatn varö að sækja í bmnn. Umhverfis vom víngaröar. Dvöl þeirra var skammæ þarna og þá var flutt á einhverskonar grasbýli eöa smá- býli í útjaðri Nimes. „Mazet Michel", eins og þaö nefndist, var umkringt ólívutrjám og í næsta nágrenni var landslag klettótt og grýtt. Durrell duridaöi við ab hlaöa grjótgarö umhverfis húsiö milli þess sem hann sat viö skriftir. Umhverfiö var saga, saga Grikkjanna sem fyrir atbeina guöanna höfðu lært að tengja vínviðinn hinum unga álmi og reistu hof og musteri í stíl heima- landsins, reistu borgir umkringd- ar steingöröum og skip þeirra vom í fömm heiman og heim og vagnalestimar komu niður Rhone- dalinn hlaönar afuröum noröursins, kopamum og rafinu. Og síöar komu Rómverjar, bænd- ur sem höföu lokið þjónustu við fööurlandiöj höfðu fylgt róm- verska eminum til ystu marka siðmenningarinnar og hlutu nú jaröir á frjósamri sléttu óshólma Rhonar. Þama plægöu þeir akra sína, ræktuðu vínviöinn og ólíf- ur. „Og kona hans, skírlíf og ráö- sett, muldi geirlauk í hnallkeri úr eirblendingi og sauð baunir á hinum helga ami... Viö garðs- hliöið, þar sem perur og grasker þroskuðust og pemmar og hinn sígræni akantus stóð í blóma, M?ér íeurlEÍ .M iiinfibíjriöl Föstudagur 14. janúar 1994 stóð líkneskja Príapusar og ógn- aði þjófum... Viö hverja tungl- komu fómaöi hann búguðum sínum salthnefa og byggi og þeir vom krýndir myrtusviði og sæ- víöi." Byggðimar vom tengdar rómverskum vegum, sem vom svo fullkomlega geröir og lagðir aö þeir vom notaöir í 2000 ár. Eftir þessum vegum streymdu rómverskar hersveitir og riddara- liö, þegar veldi Rómar var ógnaö, herliö sem tryggði hinn róm- verska frið. í fimm hundmð ár mótaði andi Cæsars þetta frjósama land og næstu fimmtán hundmö árin var andi hans enn ráðandi. Durrell taldi sig sjá votta fyrir svipmóti Rómverja í andlitsdráttum ná- granna sinna í Nimes, þeir minnm á rómversk andlit á róm- verskri mynt. Rómverski friöur- inn og rómversk lög tryggöu siö- menninguna, en þaö kom aö því að hryllingur þjóöflutningatím- anna hvolfdist yfir fribsamar sveitir og bæi og borgir. „Þaö mátti sjá elda loga úti viö sjóndeildarhringinn og bændur koma eftir veginum og reka hjaröir sínar á undan sér og hrópiö berst frá þorpi til þorps, frá borg til borgar: „Búrgundam- ir koma", og þeir komu. Þeim fylgdi eldur og morö, rán og eyöilegging kirkna og hofa. Þeir ráðast inn í borgimar, tæma vín- kjallarana og veltast um ofurölvi, trylltir af græögi og drápsfýsn. En þeir vom ekki svo vitlausir að þeir sæju ekki muninn á lífi sið- aðra borgarbúa og þorpsbúa sveitanna og sínum eigin barbar- isma og smátt og smátt skilst þeim aö til þess aö siðað samfélag geti staöið, þarf aðstoð þeina þjóða, sem þeir höföu sigraö. Þeir mannast fyrir ögun rómverskra laga og kirkju, taka upp róm- verska hætti og rómverska siöi og menningu. En hiö langvarandi friöartímabil undir ægishjálmi Rómar var endanlega rofiö. Bráö- lega komu villtar þjóöir úr fenj- um Germaníu og allt austan af steppum Asíu og þeim fylgdi dauöi, hungur og drepsóttir. Þaö varö ekki fyrr en með Karli mikla aö kyrrö komst á um tíma, hann gerði tilraun til aö endurreisa Rómaveldi og sú tilraun var end- urtekin löngu eftir hans daga. Árásimar halda áfram, tryllings- legir fylgismenn Spámannsins hefja ránsferðir inn í þessi blóm- legu hémö og sjórán þeirra færö- ust í aukana á Miðjaröarhafi. Arf- takar Karls mikla stööva fram- sókn þeirra og bjarga Evrópu undan formyrkvun íslams. Konungsríki em stofnuö og þau hrynja hvert af ööm og aö lokum veröur Provence hluti franska ríkisins. Provence er söguríkasta og minjaríkasta skattland Rómverja. Óvíða var jafn mikiö reist af hringleikahúsum, baöhúsum, hofum og stórkostlegum vatns- leiöslum og þessa sér enn merki. Þótt túrisminn hafi skemmt landiö meö breiðum hraðbraut- um og skýjakljúfum borganna, þá má auðveldlega finna griöa- staði fjarri „þeirri iðandi kös". Kastaníu-, mórberja- og ólífutré veita skjól gegn hádegissólskin- inu og vínviðurinn vex enn í höllunum þar sem hann hefur vaxiö í tvöþúsund og fimm hundmö ár og loftið er grósku- mettað." Þessir minningaþættir Dunells em samtvinnaðir ljóöum, sem birt em viö tilheyrandi kafla. Myndir fylgja. Durrell lést fyrir nokkmm missemm.

x

Tíminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.