Réttur - 01.01.1987, Blaðsíða 12

stöövum. Ákveðið var að kjörorð göng-
unnar skyldi vera JAFNRÉTTI. Magnús
Kjartansson var kosinn framkvæmda-
stjóri göngunnar.
Þann 19. september hafði allt verið
undirbúið og fór fram eins og áformað
var. Hér var fjölmenni saman komið.
Þátttakendur voru sagðir nær 10 þúsund.
Gangan vakti óskipta athygli. Einkum
þótti furðu sæta hve margt af göngufólk-
inu þurfti að nota hjólastóla og önnur
hjálpartæki. Fæsta hafði grunað að svo
margt hreyfihamlað fólk væri í Reykja-
víkurborg. Fessi fjöldi sýndi, svo ekki
varð um villst, að í samgöngumálum var
mörgu ábótavant. Ef jafnrétti í sam-
göngumálum átti að vera meira en orðin
tóm, þyrfti að taka fastar á en gert hafði
verið til þessa. Á Kjarvalsstöðum var vel
tekið á móti göngufólkinu af borgarstjóra
og borgarfulltrúum. Haft er fyrir satt að
þessi ganga hafi verið holl hugvekja fyrir
valdamenn jafnt og alla alþýðu.
Þegar leið á sumarið 1979 fóru áhuga-
menn að hugsa til nýrra umræðna um
málefni fatlaðra, með hliðsjón af þeirri
hreyfingu sem Jafnréttisgangan hafði
valdið, en ekki varð af framkvæmdum
þar til um haustið, — en þá gerðist það
skyndilega að Alþingi var rofið og kosn-
ingar tilkynntar í desember. Þá var
brugðið við og boðað til sameiginlegs
fundar Sjálfsbjargar félags fatlaðra í
Reykjavík og Blindarafélagsins — sam-
taka blindra og sjónskertra. Þar var tekin
ákvörðun um að taka þátt í kosningabar-
áttunni og samþykkt svofelld tillaga:
„Sameiginlegur fundur Sjálfsbjargar,
félags fatlaðra í Reykjavík og Blindrafé-
lagsins, samtaka blindra og sjónskertra á
íslandi, haldinn í Sjálfsbjargarhúsinu 23.
október 1979 skorar á stjórnir Lands-
sambands fatlaðra og Blindrafélagsins, að
beina þegar í stað eftirtöldum spurning-
um til þeirra stjórnmálasamtaka sem
bjóða fram í öllum kjördæmum á fslandi.'1
Hér koma spurningar í mörgum liðum og
verða hér tekin dæmi: „4. Eiga fatlaðir að
hafa sama rétt og aðrir til þátttöku í sveit-
arstjórnarmálum og á að haga starfsað-
stöðu og húsakynnum þannig að þau
tryggi þann rétt? 5. Mun flokkurinn beita
sér fyrir því þegar á næsta þingi að sett
verði lög sem tryggi aðgengi og starfsað-
stöðu fatlaðra í húsakynnum, sem fyrir
eru í landinu, þ. á m. íbúðarhúsum,
skólum, vinnustöðum, verslunarhúsum,
samkomustöðum og öðrum þeim stofn-
unum sem eru forsenda eðlilegs mann-
lífs?“ í bréfi til þingflokkanna segir:
„Ályktunin er send hérmeð og þess óskað
að svör hafi borist í síðasta lagi 10. nóv-
ember, en þau verða þá birt almenningi. I
framkvæmdastjórn voru tilnefndir Gísli
Helgason, Halldór Rafn Benediktsson og
Sigursveinn D. Kristinsson, en þeir hafa
ráðið Magnús Kjartansson sem
starfsmann. Aðsetur framkvæmdastjórn-
ar verður í Sjálfsbjargarhúsinu Hátúni
12, sími 17868 og verða þar gefnar nánari
skýringar ef óskað verður eftir.“
Allir stjórnmálaflokkarnir sendu svör,
flest greinileg og jákvæð. Þegar þau voru
öll komin fram tók Magnús saman bókar-
kver þar sem öll þessi gögn eru birt.
Kverið heitir: Jafnrétti fatlaðra, heimild-
ir. Bókaútgáfa Menningarsjóðs gaf út.
í lokasetningum aðfaraorða, sem
fylgdu kverinu segir Magnús Kjartans-
son: „í þessu kveri eru birt bréfaskipti,
þar á meðal svör þingflokkanna allra, og
er kverinu ætlað að verða handbók fyrir
al'la þá sem vilja berjast fyrir því að
mannréttindayfirlýsing breytist með sem
skjótustum og greiðustum hætti í mann-
réttindi í raun.“
12