Morgunblaðið - 18.04.2006, Blaðsíða 22

B
orgarbúar nýttu sér svo
sannarlega páskablíðuna
sem ríkti í gær og fjöl-
menntu á útivistarsvæði
höfuðborgarinnar. Þannig
mátti, hvert sem litið var, sjá fólk í hjóla-
ferðum, í göngutúrum, með gæludýrin á
vappi eða að stunda íþróttir.
Laugardalurinn er sívinsæll hjá fjöl-
skyldufólki, enda margt þar að sjá fyrir
börnin og afar fjölbreyttir möguleikar til
útivistar, hvort sem fólk vill ganga,
skokka, hjóla eða fara á línuskautum. Þá
gaf fólk gæsum og öndum brauð og skoð-
aði grasagarðinn, sem brátt fer að lifna
úr dái.
Meðal þeirra sem voru á ferð í grasa-
garðinum voru vinkonurnar Soffía Lára
Snæbjörnsdóttir, Guðrún Adda Björns-
dóttir og Rakel Tara Þórarinsdóttir, sem
voru í hjólaferð og stöldruðu við í Kaffi
Flóru, þar sem þær skoðuðu gullfiskana
sem þar synda í lítilli tjörn. Stúlkurnar,
sem eru allar í sjöunda bekk í Álftamýr-
arskóla, hafa mjög gaman af því að hjóla
saman og tóku með sér nesti, sem þær
pökkuðu sjálfar, til að snæða í Laug-
ardalnum. „Við vorum í sundi áðan. Svo
förum við líka saman í fótbolta,“ segir
Soffía Lára, en þær stöllur spila allar fót-
bolta með Fram.
Veiddi naggrís í kappsemi sinni
Rúmlega þúsund gestir heimsóttu fjöl-
skyldu- og húsdýragarðinn í gær, en
hann var opinn alla páskana. Þar mátti
m.a. sjá nýborna kiðlinga huðnunnar Sól-
bjartar. Kiðlingarnir tveir, sem báðir eru
hafrar, hafa ekki enn fengið nafn, en
Edda Björk Ármannsdóttir, einn af dýra-
hirðum garðsins, segir starfsmenn opna
fyrir uppástungum.
Í garðinum búa nú níu kettir sem voru
fengnir þangað til að glíma við músa-
vandann. Hefur það gengið svo vel að
mýsnar eru nær allar á bak og burt, en
veiðimeistarinn, kötturinn Brandur
Njáll, var að sögn Eddu Bjarkar svo
kappsamur að hann veiddi óvart naggrís
á dögunum. „Það var nú bara slys, en all-
ir kettirnir munu búa hér áfram þótt
mýsnar séu farnar,“ segir Edda Björk,
rétt áður en hún fer að gefa selunum,
sem er alltaf vinsæll atburður í hús-
dýragarðinum. Þegar selirnir hafa feng-
ið sitt mætir Edda kettinum Snickers
með bænasvip sem hættir ekki fyrr en
hann hefur fengið ljúffenga afgangs
loðnu í skoltinn.
Klifurkettir og brettagarpar
Í Nauthólsvíkina komu einnig nokkrir
borgarbúar, þótt þar væri ekki um eins
skipulagt framboð útivistar að ræða.
Flestir komu þangað til að hjóla eða
ganga, en klifurkettirnir Steinarr, Heið-
björt, Hróbjartur og Guðlaug Sóley
Höskuldsbörn skoðuðu möguleika á príli.
Þau voru í fylgd með foreldrum sínum,
Höskuldi Steinarssyni og Helgu Ívars-
dóttur. Fjölskyldan stundar fjölbreytta
útivist en þykir einna skemmtilegast að
fara í sund. Krakkarnir voru þó afar
spenntir fyrir klifurmöguleikum á veggj-
um. Voru bæði börn og foreldrar ánægð
með veðrið sem þau fengu til samver-
unnar.
Þá mátti sjá nokkra menn stunda
hjólabrettaíþróttina við skrýtnar að-
stæður í nýsteyptri stúku nýja Valsvall-
arins, sem er nú að rísa við Hlíðarenda.
Kapparnir Sverrir, Arnar, Troels og
Siggi voru að gera saman hjóla-
brettamynd til innblásturs fyrir aðra
hjólabrettakappa. Höfðu þeir farið víða
um nágrennið og leikið listir sínar fyrir
framan myndbandstökuvélina á fjöl-
mörgum mism
fjórða myndin
Sverrir, en þrið
sýnd í kringum
Prófuðu dre
áhugaverð brö
ókláraðri stúku
blaðamanni til
allrar hamingj
þrátt fyrir að t
Borgarbúar nutu veðurblíðunnar á öðrum degi páska á
Útiveru notið í só
Eftir Svavar Knút Kristinsson
Svavar@mbl.is
Morgunblaðið/Ómar
Hann Snickers litli vældi ámátlega og nuddaði sér upp við dýrahirð-
ana þangað til þeir létu undan og gáfu honum eina loðnu að japla á.
Geitahuðnan Sólbjört var mjö
sýndu blendnar tilfinningar ó
Þau Steinarr, sem er 13 ára, Heiðbjört 11 ára, Hróbjartur
fylltust mikilli klifurþörf þó að á sumum bæjum hafi þurft
22 ÞRIÐJUDAGUR 18. APRÍL 2006 MORGUNBLAÐIÐ
Hallgrímur B. Geirsson.
Styrmir Gunnarsson.
Framkvæmdastjóri:
Ritstjóri:
STOFNAÐ 1913
Útgefandi: Árvakur hf., Reykjavík.
Aðstoðarritstjórar:
Karl Blöndal, Ólafur Þ. Stephensen.
Fréttaritstjóri:
Björn Vignir Sigurpálsson.
UMRÆÐUR Í
KOSNINGABARÁTTUNNI
Gera má ráð fyrir, að nú aðloknum páskum hefjistkosningabaráttan vegna
sveitarstjórnarkosninganna í vor
af fullum krafti. Morgunblaðið
hefur jafnan verið vettvangur fyr-
ir töluvert af þeim umræðum, sem
fram fara í kosningabaráttunni, og
má gera ráð fyrir, að svo verði
einnig að þessu sinni.
Í þeim efnum leggur blaðið
áherzlu á að jafnræði ríki á milli
frambjóðenda allra flokka á síðum
blaðsins. Jafnframt skiptir máli að
þetta efni verði aðgengilegt fyrir
lesendur.
Til þess að ná þeim markmiðum
var frá því skýrt í Morgunblaðinu
sl. fimmtudag, að lengd greina
frambjóðenda í kosningabarátt-
unni yrði miðuð við 3.000 tölvuslög
með bilum. Þetta er styttri texti
en miðað er við í sambandi við að-
sendar greinar. Rökin fyrir því að
greinar frambjóðenda verði
styttri eru í fyrsta lagi þau, að það
auðveldar blaðinu skjóta birtingu
en í öðru lagi að fyrir frambjóð-
endur sjálfa er skynsamlegra að
koma sjónarmiðum sínum fram í
styttra máli, vilji þeir ná athygli
lesenda og þar með kjósenda.
Morgunblaðið gerir sér vonir um
að frambjóðendur taki þessum
lengdarmörkum vel, þau ná til
allra frambjóðenda, allra flokka
og eiga að þjóna hagsmunum
þeirra, blaðsins og lesenda þess.
Þegar prófkjör hófust á sl.
hausti tók Morgunblaðið upp þá
reglu, sem tilkynnt hafði verið um,
þegar á árinu 2003, að stuðnings-
greinar við einstaka frambjóðend-
ur í prófkjörum voru birtar á net-
útgáfu Morgunblaðsins, mbl.is, en
ekki í blaðinu sjálfu. Ástæðan var
sú, að fjöldi slíkra stuðnings-
greina var orðinn slíkur að ekki
varð við hann ráðið enda margar
greinanna unnar í fjöldafram-
leiðslu á skrifstofum einstakra
frambjóðenda.
Nú mun sami háttur hafður á
varðandi stuðningsgreinar við ein-
stök framboð í sveitarstjórnar-
kosningum eða einstaka frambjóð-
endur á framboðslistum. Slíkar
greinar verða eingöngu birtar á
netútgáfu Morgunblaðsins, mbl.is.
Engin lengdarmörk eru á þeim
greinum, þær verða flokkaðar nið-
ur eftir flokkum og sveitarfélögum
og verða því aðgengilegar notend-
um mbl.is, sem eins og allir vita er
gífurlega mikið notuð netútgáfa.
Reynslan hefur sýnt að slíkar
stuðningsgreinar eru í mörgum
tilvikum unnar á kosningaskrif-
stofum viðkomandi flokka m.a.
með það að markmiði, að hæfilegt
jafnvægi sé á milli flokkanna á síð-
um Morgunblaðsins.
Það sem máli skiptir er að fram-
bjóðendur í kosningunum geti náð
til fólks með málflutningi sínum,
þ.á m. með greinum í Morgun-
blaðinu.
Blaðið væntir þess, að frambjóð-
endur og flokkar hafi skilning á
því, sem hér hefur verið rakið.
Því má ekki gleyma í þessu sam-
bandi, að netið er stöðugt meira
notað, ekki sízt af ungu fólki. Vel
má vera, að það sé ekki síðri kost-
ur að ná til ungs fólks á netinu en
með birtingu í blaði.
Vafalaust eiga eftir að koma upp
álitamál í þessu sambandi. Reynt
verður að leysa úr þeim af fullri
sanngirni.
ORÐ HJÚKRUNARFRÆÐINGSINS
STAÐFEST
Sigurður Guðmundsson land-læknir hefur nú staðfest op-
inberlega orð hjúkrunarfræðings-
ins á Landspítala – háskóla-
sjúkrahúsi, sem hélt því fram, að
sjúklingum væri haldið svæfðum í
öndunarvélum lengur en þörf
krefði vegna skorts á hjúkrunar-
fræðingum.
Hópur stjórnenda á gjörgæzlu-
deild spítalans sá ástæðu til að
senda frá sér yfirlýsingu vegna
ummæla hjúkrunarfræðingsins.
En eins og Morgunblaðið benti á
fyrir skömmu mátti sjá við ná-
kvæman lestur yfirlýsingarinnar
að orðum hjúkrunarfræðingsins
var ekki mótmælt.
Nú hefur Sigurður Guðmunds-
son landlæknir birt greinargerð
um þetta mál á heimasíðu emb-
ættis síns og þar segir m.a.:
„Á ofangreindum fundum lýstu
þeir, sem til máls tóku, áhyggjum
af þessu og var áberandi hve
hjúkrunarstjórnendur og almenn-
ir hjúkrunarfræðingar LSH töl-
uðu þar einu máli.
Í fjölmiðlum hefur sérstaklega
verið rætt um, umfram annað, að
dæmi séu um, að sjúklingar hafi
verið lengur í öndunarvélum en
efni stóðu til vegna manneklu.
Þetta er rétt en ekki hefur munað
þar nema fáeinum klukkutímum.“
Þessi yfirlýsing landlæknis er
mikilvæg. Hún þýðir að kjark-
mikill hjúkrunarfræðingur, sem
sagði satt, hefur fengið uppreisn
æru og það verður að ganga út
frá því sem vísu, að yfirmenn
hjúkrunarfræðingsins umgangist
þennan starfsmann með þeirri
virðingu sem ber.
Það skiptir máli að starfsmenn
Landspítala – háskólasjúkrahúss
hafi þá tilfinningu að þeir búi og
starfi í frjálsu landi, þar sem
frelsi til skoðana og tjáningar er
virt.