Morgunblaðið - 16.04.2007, Blaðsíða 23
gæludýr
MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 16. APRÍL 2007 23
Yamaha píanó.
Yamaha píanó og flyglar
með og án SILENT búnaðar.
Veldu gæði – veldu Yamaha!
Samick píanó.
Mest seldu píanó á Íslandi!
Fáanleg í svörtu, hnotu og mahoný.
Verð frá 357.000 kr.
Goodway píanó.
Fáanleg í svörtu, hnotu og mahoný.
Verð frá 238.000 kr.
15 mán. Vaxtalausar greiðslur.
Estonia flyglar.
Handsmíðuð gæðahljóðfæri.
Steinway & Sons
Fyrir þá sem vilja aðeins það besta.
Til sýnis í verslun okkar.
H L J Ó Ð F Æ R A H Ú S I Ð
Suðurlandsbraut 32 • 108 Reykjavík • 591 5350
!!"! #$%&' () (
*+,&'
-.' /0 1(( 222"34,33"'
5
5
6
Eftir Bergþóru Njálu Guðmundsdóttur
ben@mbl.is
Hann Íkarus er í strönguþjálfunarprógrammiþessa dagana. Nú þeg-ar er hann orðinn hús-
vanur, hann kann næstum því að
rymja en gengur svolítið brösug-
lega að læra að heilsa. Hann fer
út að ganga í bandi eins og hund-
ur, gerir stykkin sín í kassa eins
og köttur og situr á öxl eiganda
síns eins og páfagaukur. Ýmsum
kemur því á óvart að frétta að Ík-
arus er kanína.
„Skondna skýringin er sú að
þegar maður fær nóg af kærast-
anum hendir maður honum út og
fær sér dýr í staðinn sem er
miklu betra,“ segir hin sænska
Annamaria Alesdotter sem er for-
ráðamaður Íkarusar þegar hún er
spurð hvað olli því að hún fékk
sér kanínu. „Í raun er þetta þó
mest til að fá félagsskap.“
Anna er dýraþjálfari og kom
upprunalega til landsins í þeim
tilgangi að vinna í sambandi við
íslenska hesta. Núna starfar hún
hins vegar á gistiheimili þar sem
skepnuleysið fór fljótlega að segja
til sín. „Ég varð svo pirruð á því
að hafa ekki dýr svo ég útvegaði
mér kanínu til að þjálfa. Hér á Ís-
landi er svo erfitt að hafa hunda
og ketti vegna alls kyns reglu-
gerða. Kanína er auðveldari í
meðförum, þó að ekki sé nema
vegna þess að hún gefur ekki frá
sér hljóð og gerir ekki stykkin sín
úti í garði.“
Iðulega á öxlinni
Íkarus gengur yfirleitt laus í
íbúðinni og gistir jafnan í bóli
húsmóður sinnar „ekki ósvipað og
köttur“ eins og hún lýsir sam-
bandi þeirra sjálf. „Núna er ég að
þjálfa hann í að fara út þó að
regn og rok undanfarið hafi
þvingað okkur að mestu til að
vera inni. Hann er aldrei laus úti
því að þá myndi ég týna honum
um leið svo ég er með hann í
bandi.“ Anna játar aðspurð að
þau skötuhjúin veki nokkra eft-
irtekt þar sem þau eru á ferð.
„Um daginn fórum við út að Hall-
grímskirkju og það var bent og
hvískrað allt í kringum okkur.
Einhverjir tóku meira að segja
myndir. Og fólk varð mjög undr-
andi þegar ég setti hann upp á
öxlina á mér eins og páfagauk en
það geri ég iðulega.“
Íkarus er fráleitt fyrsta gælu-
dýrið sem Anna hefur tamið því
hún ólst upp í fjölskyldu sem tek-
ur að sér að þjálfa upp vinnu-
hunda, s.s. lögregluhunda, björg-
unarhunda, leitarhunda og
hjálparhunda. „Síðast var ég með
shäferhund sem ég kenndi fimm
ólík tungumál. Venjulega læra
hundar bara skipanir á einu
tungumáli en það er hægt að
kenna þeim að hlýða á mörgum
tungumálum með því að tengja
þau táknum. Ég kenndi honum
alls kyns hluti eins og að sækja
þvott og klæða fólk úr sokkum.
Samhliða þessu þarf dýrið að
læra að nota eigið innsæi með öll-
um þessum nýju hlutum.“
Klósettvanur köttur
Anna hefur þó beitt aðferðum
sínum á fleiri skepnur en hunda.
„Heima í Svíþjóð átti ég kött sem
ég þjálfaði eins og hund. Hann
gat setið, legið og heilsað eftir
skipunum og gert allt það sem
hundur gerir. Ég fór líka út með
hann að ganga á hverjum degi og
þá starði fólk á okkur enda oft
ekki visst hvort það væri hundur
eða köttur í bandinu. Hann lærði
m.a.s. að fara á venjulegt klósett
eins og manneskja.“
Hún segir nánast allt mögulegt
sé rétt tækni notuð sem gengur
út á hrós og viðurkenningu. „Til
dæmis er kanína mjög hljóðlátt
dýr en núna er ég að þjálfa Ík-
arus upp í að rymja og veiti hon-
um viðurkenningu þegar það
tekst. Ég er búin að kenna honum
að vera herbergishreinn, þ.e. að
gera ekki þarfir sínar úti um allt
heldur í kassann sinn. Erfiðast er
þó að kenna honum að heilsa. Það
virðist ætla að verða mjög tíma-
frekt. Ég er smám saman að
kynnast því hvað hægt er að
kenna kanínu í samanburði við
önnur dýr en í raun snýst þetta
um að snúa svolítið upp á nátt-
úrulegt eðli dýrsins og verðlauna
það til að styrkja hegðunina.“
Gaukur, köttur eða … kanína?
Morgunblaðið/ÞÖK
Óvenjulegt Fólk rekur gjarnan upp stór augu þegar það sér kanínu á öxl Önnu eins og um daginn
þegar þau Íkarus voru að spóka sig við Hallgrímskirkju.
Morgunblaðið/ÞÖK
Í taumi „Hann er aldrei laus úti því þá þá myndi ég týna honum um leið
svo ég er með hann í bandi,“ segir Anna um Íkarus.
að nota strætó er
harla léttvægt miðað
við sparnaðinn. Sam-
kvæmt útreikningum
Félags íslenskra bif-
reiðaeigenda nemur
rekstrarkostnaður nýs
bíls í ódýrasta verð-
flokki (1,4 milljónir)
hvorki meira né minna
en 654.760 krónum á
ári. Fyrir lítinn hluta
þess penings er hægt
að fara í margar ferðir
með leigubíl.
x x x
Víkverji hefur staðiðí þeirri trú hingað
til að forystumenn Umhverfisráðs
Reykjavíkurborgar telji það mik-
ilvægasta verkefni sitt í umhverf-
isvernd að drepa þúsundir ef ekki
tugi þúsunda fugla. Víkverji skilur
ekki enn hvers vegna þeir telja svo
brýnt að vernda náttúruna fyrir
fuglum. Hann gladdist því í vikunni
sem leið þegar hann komst að því
að þetta er ekki það eina sem
meirihlutinn í borgarstjórninni ætl-
ar sér í umhverfismálum. Áform
hans um „tíu græn skref í Reykja-
vík“ eru gleðiefni, meðal annars
hugmyndir hans um að bjóða náms-
mönnum upp á ókeypis strætóferð-
ir.
Ein af þeim klisjumsem Víkverja
dagsins leiðist mest er
sú staðhæfing að bíll
sé nauðsyn í Reykja-
vík. Víkverji hefur
notað strætó í mörg ár
og veit að því fer
fjarri að bíll sé nauð-
synlegur hverri fjöl-
skyldu. Hann hefur al-
ið upp þrjú börn með
hjálp konu sinnar án
þess að það hafi
hvarflað að honum að
festa kaup á bíl. Þetta
er lífstíll sem hann
hefur valið sér og ætl-
ar ekki að breyta þótt
margir – ef ekki allir – telji þetta til
marks um að hann sé sérvitringur
og furðufugl.
Til að geta sleppt því að kaupa
bíl valdi Víkverji húsnæði sem næst
allri nauðsynlegri þjónustu, til að
mynda í göngufæri við skóla
barnanna og matvöruverslun. Um
tíma þurfti hann þó að nota strætó
til að gera innkaup og viðurkennir
að það er miklu þægilegra að stinga
fjórum innkaupapokum í skottið en
að burðast með þá í strætisvagn. Á
móti kemur þó að það er hverjum
manni hollt að þurfa að leggja eitt-
hvað á sig og rekstur bíls er svo
dýr hér á landi að óhagræðið af því
víkverji skrifar | vikverji@mbl.is