Morgunblaðið - 16.04.2007, Blaðsíða 33

MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 16. APRÍL 2007 33
Minningarkort
Krabbameinsfélagsins
540 1990
krabb.is/minning
✝
Innilegar þakkir til allra þeirra sem sýndu okkur
samúð, hlýhug og vináttu við andlát og útför
ÞÓRUNNAR JÓNSDÓTTUR MOGENSEN,
Suðurhólum 18,
Reykjavík.
Brynjólfur Mogensen, Anna Skúladóttir,
Rúnar Mogensen, Diljá Gunnarsdóttir,
Kristín Mogensen, Sigvaldi Þorsteinsson,
Helga Mogensen,
ömmubörn og langömmubörn.
✝ HólmfríðurSoffía Jóhanns-
dóttir fæddist á
Skálum á Langa-
nesi 21. maí 1924.
Hún lést á Land-
spítalanum í Foss-
vogi mánudaginn
9. apríl síðastlið-
inn. Foreldrar
hennar voru María
Friðriksdóttir, hús-
freyja á Skálum, f.
í Efri-Sandvík í
Grímsey 26. mars
1882, d. 9. sept-
ember 1952, og Jóhann Stef-
ánsson, bóndi á Skálum, f. á
Læknesstöðum á Langanesi 27.
september 1876, d. 5. september
1946. Systkini Soffíu voru sex-
tán: Friðrik, Stefán Zophaníus,
Hinrik, Guðbjörg Ragnhildur,
Jóhann, Friðjón, Magnea, Har-
aldur Þór, Lúðvík, Kristrún Kon-
kordía, Guðný, Friðrik, Ragnar,
Halldóra Lovísa, Jóhannes og
Einar. Þau eru öll látin.
Soffía giftist 16. febrúar 1947
Indriða Guðmundssyni, f. á
Brimnesi á Langanesi 7. nóv-
ember 1914, d. 18. júlí 1976. For-
eldrar hans voru Guðbjörg Óla-
dóttir, f. á Völlum í Þistilfirði 18.
júlí 1885, d. 23. september 1916,
og Guðmundur Guðbrandsson, f.
á Hrollaugsstöðum á Langanesi
23. apríl 1884, d. 25. ágúst 1966.
Soffía og Indriði eignuðust tíu
börn. Þau eru: 1) Guðbjörg
sjúkraliði, f. í Vestmannaeyjum
28. apríl 1945. Búsett í Kaup-
mannahöfn. M. Kaare Nielsen
læknir, f. 7. maí 1945. Foreldrar
hans Holger Nielsen og Kristín
Sigurbjörnsdóttir, f. 28. sept.
1909. Börn Guðbjargar og Kaare
maí 1951. K. 30. apríl 1981 Halla
Bogadóttir, kennari og gull-
smiður, f. 2. mars 1956; for-
eldrar Bogi Þorbergur Guð-
mundsson, f. 7. ágúst 1927, d. 12.
júlí 1959, og k.h. Nína Björg
Kristinsdóttir, f. 1. júlí 1930. Þau
skildu. Börn Kristjáns Marinós
og Höllu eru: a) Nína, f. 7. nóv.
1980, sonur Anton Breki, f. 22.
okt. 2000. Barnsfaðir Snæþór
Vernharðsson, f. 23. apríl 1973.
b) Indriði, f. í Reykjavík 23. júlí
1984. c) Unnur, f. í Reykjavík 7.
okt. 1988. 5) Drengur óskírður,
f. á Þórshöfn 16. apríl 1952, d.
20. júní 1952. 6) Kristín María
kennari og þroskaþjálfi, f. á
Þórshöfn 28. júní 1953, m. Krist-
inn Óskarsson starfsmaður hjá
Ísal, f. í Vestmanneyjum 17. sept.
1947. Foreldrar hans Óskar Em-
anuel Johnson, f. 15. júlí 1915,
og k.h. Sigríður, f. 16. sept.
1912. Þau skildu 1975. Börn
Kristínar Maríu og Kristins eru
Sara, f. 10. maí 1978, d. 23. maí
1997, Marta, f. 11. júní 1980 og
Fróði, f. 17. des. 1986. 7) Guð-
mundur Hólm útgerðartæknir, f.
á Þórshöfn 23. ágúst. 1954. K.
Vilhelmína Halla Guðmunds-
dóttir, f. 16. des. 1957. Foreldrar
hennar Guðmundur Á. Oddsson,
málari á Ísafirði, f. 7. mars 1929,
og Magnúsína Guðmundsdóttir,
f. 20. sept. 1916, d. 11. des. 2002.
Þau skildu. Börn Guðmundar og
Vilhelmínu Höllu eru: a) Alda
Gná, f. 9. júlí 1979. b) Brynja
Björg, f. 8. júní 1980. c) Drífa
Hrund, f. 24. jan. 1983, sambýlis-
maður Gunnar Friðrik Her-
mundarson, f. 19. júlí 1980. For-
eldrar hans Hermundur Gunnar
Gunnarsson, f. 16. mars 1944, d.
5. okt. 1982 og Inga-Lill. Börn
Drífu Hrundar og Gunnars Frið-
riks Freyja Dís, f. 2. ágúst 2004
og Hekla Soffía, f. 21. maí 2006.
d) Edda Rún, f. 26. maí 1985. 8)
Ragnar stýrimaður, f. á Þórs-
höfn 6. apríl 1957. K. I. Guðrún
Aðalheiður Kristjánsdóttir, f. 16.
apríl 1957, sjómanns Gíslasonar.
Þau skildu. Sonur þeirra: Birgir,
f. 13. júlí 1981. K. II. Sigurborg
Hulda Sigurðardóttir, f. 19. des.
1961. Foreldrar hennar Sigurður
Þorgilsson, f. 19. febr. 1936, d.
29. apríl 1982, og k. h. Íshildur
Þrá Einarsdóttir, f. 11. des.
1936. Þau skildu. Dætur Ragnars
og Sigurborgar Huldu eru
Harpa, f. 3. des. 1990, og Karen,
f. 10. sept. 1995. Sambýliskona
Aðalheiður Daníelsdóttir, f. 10.
júlí 1964. Foreldrar hennar
Daníel Jónsson, f. 24. febrúar
1931, d. 1. okt. 1992, og Dóra
Björk Leósdóttir, f. 12. des.
1938. 9) Birgir stýrimaður, f. á
Þórshöfn 20. apríl 1958. K. Loide
Nangula, f. 29. des. 1974. Þau
skildu. Börn þeirra eru Sara
Soffía Birgisdóttir, f. 5. júní 1997
og Larry Sibuku Muhinda, f.
1992. 10) Rut kennari, f. á Þórs-
höfn 24. nóv. 1960, k. Pétur Bolli
Jóhannsson arkitekt, f. á Siglu-
firði 15. júlí 1959. Foreldrar
hans Jóhannes Finnbogason
Jónsson kennari, f. 26. febr.
1926, d. 15. júlí 1987, og k. h.
Guðrún Þórhallsdóttir kennari,
f. 24. okt. 1925. Börn Rutar og
Péturs Bolla eru: a) Dagný, f. 9.
nóv. 1979, sambýlismaður Hug-
inn Freyr Þorsteinsson, f. 29.
des. 1978. Foreldrar hans Þor-
steinn V. Gunnarsson rektor, f.
21. okt. 1953, og Árþóra Ágústs-
dóttir kennari, f. 4. mars 1953.
Börn Dagnýjar og Hugins Freys
eru Bolli Steinn, f. 25. nóvember
2000, og Gunnar Bjartur, f. 19.
nóvember 2005. b) Birna, f. 10.
júní 1989. c) Dagur, f. 21. nóv.
1991.
Útför Soffíu verður gerð frá
Hafnarfjarðarkirkju í dag og
hefst athöfnin klukkan 15.
eru: a) Thelma
Kaare Nielsen, f. 31.
janúar 1968. Barns-
faðir Christian Dav-
id Stausholm Rönn,
f. 23. maí 1969. Son-
ur þeirra Benjamin,
f. 10. maí 1992.
Barnsfaðir Jakob
Rasborg, f. 13. nóv.
1967. Börn þeirra
eru Andrea Rasborg
Nielsen, f. 23. sept.
1998 og Jonathan
Rasborg Nielsen, f.
10. október 2001. b)
Kristina-Maj Nielsen, f. 15. nóv-
ember 1971, sambýlismaður
Martin Ranch Nielsen, f. 4. jan-
úar 1971, börn þeirra Anna Gud-
björg Ranch Nielsen, f. 21. júní
1995, Frederik Emil Ranch Niel-
sen, f. 28. apríl 2003, og August
Valdemar Ranch Nielsen, f. 20.
júní 2006. c) Thorbjörn Nielsen,
f. 21. desember 1980, sambýlis-
kona Signe Carl, f. 14. mars
1981. 2) Kristín María, f. á Þórs-
höfn 2. sept. 1947, fórst í elds-
voða 29. nóv. 1950. 3) Jóhann
Fróði vélvirki, f. á Þórshöfn 5.
sept. 1948. Búsettur í Kaup-
mannahöfn. K. Leena Janus, f.
22. júní 1947. Börn þeirra eru: a)
Soffía Jaanus Jóhannsdóttir, f.
12. febr. 1974, sambýlismaður
Luke Martial Gainer, f. 22. feb.
1979. b) Katrín Jaanus Jóhanns-
dóttir, f. 12. febr. 1974, k. Klaus
Walther Svensson, f. 9. des.
1971. Þau skildu. Börn þeirra
Emma Soffia Svensson, f. 28. maí
1995, Thorbjorn Johann Svens-
son, f. 9. nóv. 2001 og Albert
Carl Svensson, f. 7. apríl 2005. 4)
Kristján Marinó viðskiptafræð-
ingur, f. í Vestmannaeyjum 26.
Með þessum kveðjuorðum lang-
ar mig að minnast ömmu minnar
Soffíu.
Amma Soffía var sérstök kona
sem ég á svo ótal margar góðar
minningar um. Hún var magnaður
karakter og ein af þeim sem maður
kynnist á lífsleiðinni og gleymir
aldrei. Hún var lítil og nett en
hafði svo tignarlegt útlit með sitt
franska nef og tindrandi brúnu
augu. Amma var greind, skemmti-
leg, lífsglöð og hafði góða kímni-
gáfu. Hún hafði sterkar skoðanir á
flestu og lá ekki á skoðunum sínum
og lét sig hvers kyns málefni og
pólitík varða.
Fyrsta minning mín um ömmu
var þegar ég var lítil stelpa búsett
í Danmörku og heimsótti hana um
jól á Selvogsgötuna. Þær heim-
sóknir voru ávallt tilhlökkunarefni.
Okkur barnabörnunum þótti gam-
an að fá að gista í kjallaranum hjá
henni en oft vildi hún að við gistum
á dýnu á gólfinu hjá sér. Fyndn-
astar þóttu okkur hroturnar sem
hún vildi ekki gangast við en
kvaðst kankvís hafa gott nef. Ég
minnist líflegra fjölskylduboðanna
og hversu gott mér þótti að fá ís
með ískexi og hvað mér fannst
spennandi að vera send með
happaveskið hennar í Hringbraut-
arsjoppuna.
Aldrei var lognmolla í kringum
ömmu og gustaði af henni hvert
sem hún fór. Það höfðu allir gaman
af ömmu Soffíu enda skemmtilegt
að gantast við hana. Stundum vafð-
ist henni tunga um tönn og var oft
mikið hlegið, ekki síst hún sjálf
enda hafði hún húmor fyrir sjálfri
sér.
Mér þótti vænt um að fá að búa
hjá ömmu þegar ég var í Mennta-
skólanum. Amma var mikil fé-
lagsvera og naut þess að fá að
fylgjast með mér og félögum mín-
um. Þrátt fyrir aldursmuninn náð-
um við amma alltaf vel saman og
hún fylgdist af áhuga með unga
fólkinu í kringum sig.
Amma var næstyngst 17 systk-
ina og að eigin sögn mikil pabbas-
telpa. Hún talaði alltaf hlýlega um
foreldra sína og minntist æskuár-
anna á Skálum á Langanesi með
gleði. Hún fékk að stunda nám við
húsmæðraskólann að Staðarfelli í
Dölum einn vetur og minntist þess
oft og sýndi okkur barnabörnunum
myndir af sér og vinkonum sínum
frá þeim tíma. Amma lærði margt í
húsmæðraskólanum sem nýttist
henni vel en hún var mikill mat-
gæðingur og hafði ávallt mikinn
áhuga á matargerð og gladdist yfir
því að við unga fólkið hefðum gam-
an af að borða og elda góðan mat. Í
hvert sinn sem ég hringdi í ömmu
lauk hún símtalinu með sígildri
spurningu um hvað ég ætlaði að
hafa í matinn og hvernig ég ætlaði
að matreiða. Óhætt er að fullyrða
að afkomendur ömmu Soffíu hafi
erft matgæðingsgenið frá henni
því öll erum við sannir matgoggar.
Amma var sannkölluð kjarna-
kona sem stritaði alla sína tíð til að
veita börnum sínum gott líf og
menntun. Eftir að hún fór á eft-
irlaun fékk hún loks að njóta lífs-
ins en hún hafði óskaplega gaman
af því að ferðast, dansa og vera
innan um skemmtilegt fólk.
Með söknuði kveð ég þig, elsku
amma.
Þín
Dagný.
Hún var frá Skálum á Langa-
nesi. Næstyngst 17 systkina. Átti
góða æsku í faðmi þessarar stóru
fjölskyldu sem bjó á þeim stað sem
fyrir okkur borgarbörnum er nán-
ast á mörkum hins byggilega
heims.
Hún var pabbastelpa. Faðir
hennar, Jóhann bóndi á Skálum,
átti jörðina og var því stórbóndi
sem sendi gjafvaxta dóttur sína
Soffíu til mennta í Húsmæðraskól-
ann að Staðarfelli í Dölum. Í tvo
vetur átti Soffía ógleymanlegan
tíma. Þar mynduðust ævarandi
vináttubönd við skólasystur. Oft
minntist hún þessara ára og einnig
dvalarinnar á Akureyri í kjölfarið.
Svo hitti hún Indriða. Hann var
Langnesingur eins og hún, fallegur
maður sem stundaði sjóinn og ör-
lögin voru ráðin í blíðu og stríðu.
Þau eignuðust 10 börn, misstu tvö
þeirra. Reynsla sem bjó alltaf með
Soffíu, bitur reynsla og sár sem
einhverra hluta vegna fékk ekki
útrás, eins og títt var í þá daga.
Soffía átti 30 ár með Indriða,
bjuggu þau flest árin á Þórshöfn
en einnig í Vestmannaeyjum. Indr-
iði lést fyrir aldur fram aðeins
rúmlega sextugur að aldri.
Þá hófst enn nýr kafli í lífi henn-
ar. Oft reikaði hugurinn til æsku-
áranna, til pabba. Hún var alltaf
pabbastelpa.
Nú var hún ein um að bjarga sér
og sínum. En hún var heppin,
keypti fallega íbúð í Hafnarfirð-
inum, á Selvogsgötu 17, og fékk
vinnu í álverinu í Straumsvík. Það
var á þeim tíma sem leiðir okkar
lágu saman er ég kynntist syni
hennar Kristjáni. Samverustundir
okkar urðu ótal margar og
skemmtilegar. Við ferðuðumst
saman tvær til útlanda, fórum með
fjölskylduna í útilegur og í eitt
skipti fórum við saman á Langa-
nesið hennar. Hún var að gæta að
leiðum barna sinna í kirkjugarð-
inum við Sauðaneskirkju. Þá sýndi
hún mér sætið sem pabbi hennar
hafði átt í kirkjunni. Henni varð
hlýtt um hjartarætur, því hún
hafði hlýtt hjarta, þó að skelin virt-
ist stundum hörð. Nú er Soffía,
fyrrum tengdamóðir, mín komin
aftur til pabba síns, mömmu og
allra systkinanna, Inda og auðvitað
barna sinna sem hún missti svo
ung.
Ég votta allri fjölskyldunni mína
dýpstu samúð og ég mun geyma
minningu um Soffíu í hjarta mínu.
Halla Bogadóttir.
Soffía Jóhannsdóttirað reyna. Hann hafði fengið þaðhlutverk, það dýrmæta hlutverk, að
byggja upp nýjan söfnuð, Fella- og
Hólasöfnuð. Þar vann hann óeigin-
gjarnt og blessunarríkt starf og
ásamt duglegum leikmönnum
byggði hann upp þróttmikið safn-
aðarstarf og kom upp glæsilegri
kirkju. Hann vissi því vel hvaða
starf beið mín í Grafarvogssöfnuði.
Ráð hans og dómprófastsins, séra
Guðmundar Þorsteinssonar, voru
mér því dýrmæt og mikilvæg. Öll
ráðin voru sett fram með ljúflyndi
og af heilum hug. Síðar átti ég eftir
að starfa mjög náið með þessum
prestum báðum á hinum félagslega
vettvangi. Á þeim vettvangi voru
heilindi þeirra beggja mikil og ein-
læg.
Ávallt, á öllum fundum og alls
staðar þar sem Hreinn fór, lagði
hann gott til málanna. Leiðbeindi og
benti á það sem betur mátti fara
með svo ljúfum hætti. Ég minnist
m.a funda í stjórn fjölskylduþjón-
ustu kirkjunnar. Ávallt hafði Hreinn
eitthvað fram að færa. Það kunnu
samferðamenn hans að meta og var
hann því valinn til forystu í þjóð-
kirkjunni og á hinum félagslega
vettvangi.
Það kemur væntanlega í hlut ann-
arra að nefna trúnaðarstörfin hans
mörgu eins og á Kirkjuþingi, í
kirkjuráði, í stjórn Hjálparstofnun-
ar kirkjunnar og sem formaður
stjórnar Kirkjuhússins og útgáfu-
félagsins Skálholts þar sem svo gott
starf hefur verið unnið á umliðnum
árum
Við prestarnir í Reykjavíkurpró-
fastsdæmi eystra söknuðum svo
sannarlega nærveru hans séra
Hreins þegar hann lét af prests-
störfum fyrir nokkrum árum. Á
meðal okkar hafði nærvera hans
mikil og góð áhrif. Fyrir það sem
hann var okkur prestunum viljum
við svo margir þakka af heilum hug.
Hreinn barðist hetjulega og af
miklu æðruleysi við sjúkdóm sinn
allt fram á hin síðasta dag. Stuttu
áður en hann var allur heyrði ég í
honum. Ræddi hann þá um kirkjuna
og þau félagslegu mál sem voru
honum kær og nærri huga. Ekki var
að finna að hin hinsta stund væri
svo nærri sem raun varð á. „Drott-
inn var í nánd“, það vissi hann.
Hann var honum falinn í öllu lífi og
starfi.
Megi hinn lifandi Guð og faðir
blessa minningu hans svo fagra og
ljúfa. Megi hún, minningin góða, lifa
þótt ár og dagur líði.
Guð blessi eftirlifandi eiginkonu
hans, hana Sigrúnu, börn þeirra,
tengdabörn og barnabörn.
Vigfús Þór Árnason.
Kveðja frá Prestafélagi
Íslands.
Meðan við höldum upprisuhátíð
frelsarans er sr. Hreinn Hjartarson
genginn á fund hans. Eftir hart stríð
og erfiða sjúkdómsþraut er hann nú
orðinn þátttakandi í hinni eilífu gleði
himnanna. Við kveðjum í virðingu,
þökk og von.
Sr. Hreinn drakk kristindóminn í
sig með móðurmjólkinni og ungur
tók hann þá ákvörðun að helga
Kristi og kirkju hans líf sitt.
Lengst þjónaði hann í Fella-
prestakalli, reyndar fyrri hluta þess
tíma bæði í núverandi Fella- og
Hólabrekkuprestaköllum. Framan
af var hverfið í uppbyggingu, fólks-
fjöldinn gríðarlegur og starfsað-
staða prestsins afar einföld svo ekki
sé meira sagt. Sr. Hreinn lét sig þó
ekki muna um að sinna öllum söfn-
uðinum og að auki kenndi hann
lengi vel talsvert en gegndi einnig
trúnaðarstöðum á vettvangi kirkj-
unnar og í öðru félagsstarfi sem var
honum kært.
Það var ekki í eðli hans að bera
sig illa, hvorki yfir vinnuálaginu og
aðstöðuleysinu í prestakallinu fyrr á
árum né yfir veikindunum nú síðari
árin. Vinnusemi og æðruleysi ein-
kenndu hann alla tíð.
Sigrún stóð heilshugar með hon-
um í öllu. Guð blessi ávöxtinn af lífs-
starfi sr. Hreins Hjartarsonar og
launi Sigrúnu og fjölskyldunni allri
stuðninginn við hann í lífi og starfi.
Ólafur Jóhannsson.
Þau leiðu mistök urðu í minningar-
greinum í gær, sunnudag, að myndir
af þeim Sverri Jónssyni og Þormóði
Eiríkssyni víxluðust. Beðist er vel-
virðingar á þessum mistökum.
Leiðrétting
Sverrir Jónsson Þormóður Eiríksson