Morgunblaðið - 02.09.2007, Blaðsíða 64

64 SUNNUDAGUR 2. SEPTEMBER 2007 MORGUNBLAÐIÐ
Félagslíf
Samkomur
Föstudaga kl. 19.30.
Laugardaga unglingastarf
kl. 20.00.
Sunnudaga kl. 11.00.
Allir hjartanlega velkomnir.
Kl. 11:00 Samkoma. Kennsla
fyrir alla aldurshópa. Ruth og
Ashely Schmierer kenna,
lofgjörð og fyrirbæn. Létt máltið
að samkomu lokinni. Allir hjar-
tanlega velkomnir.
Kl. 18:30 Bænastund.
Kl. 19:00 Samkoma. Ruth og
Ashley Schmierer prédika,
lofgjörð, fyrirbænir og samfélag
í kaffisal á eftir.
Allir hjartanlega velkomnir.
Skráning hafin á Lækningardaga
www.vegurinn.is
Íslenska Kristskirkjan,
Fossaleyni 14
Samkoma kl. 20 með mikilli
lofgjörð og fyrirbænum. Friðrik
Schram predikar. Gestur Brá
Benin. Heilög kvöldmáltíð.
Barnastarfið hefst 9. september.
Samkoma á Eyjólfsstöðum á
Héraði kl. 20.
Miðvikudagur: Bænastund kl.
20.
Fimmtudagur: Gönguhópurinn
“Fúsir fætur”gengur frá
Víkingsheimilinu kl. 19.30.
Föstudagur: Samkoma fyrir
ungt fólk kl. 20. Skráning er hafin
á Alfa námskeið í síma 567-8800
www.kristur.is.
Hörgshlíð 12
Boðun fagnaðarerindisins.
Bænastund í dag kl. 14.00.
Gleðilega páskahátíð!
Samkoma í dag kl. 20.
Umsjón: Miriam Óskarsdóttir.
Kvöldvaka fimmtud. kl. 20.
Happdrætti og góðar veitingar.
Umsjón: Gistiheimilið.
Fatabúðin í Garðastræti 6
er opin alla virka daga kl. 13-18.
Mikið úrval af góðum fatnaði.
Brauðsbrotning kl. 11:00.
Ræðum. Mike Fitzgerald.
Bible studies kl. 12:30.
Almenn samkoma kl. 16:30.
Ræðum. Vörður Leví Trausta-
son. Barnablessun.
Gospelkór Fíladelfíu leiðir
lofgjörð.
Aldurskipt barnastarf frá 1 árs til
13 ára.
Allir eru hjartanlega velkomnir.
Bein úts. á Lindinni og
www.gospel.is.
Samkoma á Omega frá Fíladelfíu
kl. 20:00.
filadelfia@gospel.is
Almenn samkoma kl. 20:00.
Sigrún Einarsdóttir prédikar.
Lofgjörð og fyrirbænir. Kaffi og
samfélag eftir samkomu.
Allir velkomnir!
Fríkirkjan Kefas,
Fagraþingi 2a
við Vatnsendaveg
www.kefas.is
2. sept. Sunnudagur.
Hrúðurkarlar, 768 m, Litla-
Björnsfell, 914 m. Brottför frá
BSÍ kl. 10:30. Göngutími 6-7 klst.
Fararstjóri Stefán Þ. Birgisson.
Verð 2900/3300 kr.
7.-9. sept. Fjöll og fjara á
Snæfellsnesi
Brottför kl. 20:00.
14.-16. sept. Breiðbakur -
jeppaferð. Brottför kl. 19. 00.
Skráningar í ferðir á skrif-
stofu Útivistar í síma 562 1000
eða utivist@utivist.is
Sjá nánar á www.utivist.is
Raðauglýsingar
MINNINGAR
✝ Ólafur Guð-mundsson
fæddist hinn 26.10.
1927 í Vest-
mannaeyjum. Hann
lést 10. ágúst síð-
astliðinn.
Foreldrar hans
voru hjónin á Eið-
um í Vest-
mannaeyjum, þau
Árný Magnea
Steinunn Árnadótt-
ir, frá Byggð-
arholti í Vest-
mannaeyjum, fædd
1901, d. 1960 og Guðmundur
Eyjólfsson, sjómaður og síðar
starfsmaður Lifrarsamlags Vest-
mannaeyja, fæddur á Iðu í Bisk-
upstungum 1900, d. 1976. Ólafur
var fjórða barn foreldra sinna.
Systkini hans eru: Ólöf Stella,
húsmóðir í Kópavogi, f. 1923,
Sigurður netagerðamaður í Þor-
lákshöfn, f.1925, d. 2002. Árni,
vélstjóri og síðar húsvörður í
Kópavogi, f. 1926, d. 2000. Ant-
on vélsmiður í Reykjavík, f. 1929
og Páll Valdemar Karl, f. 1930,
d.1931.
Ólafur kvæntist árið 1953 eft-
irlifandi eiginkonu sinni Guð-
laugu Jóhannsdóttur f. 1933.
Hún er frá Eiði á Langanesi.
Foreldrar hennar voru Jóhann
Gunnlaugsson, bóndi og Berg-
laug Sigurðardóttir húsfreyja,
þau eru bæði látin.
Börn Ólafs og Guðlaugar eru:
1) Jón Þór rafmagnsverkfræð-
ingur í Garðabæ f. 1954. Eigin-
er Drífa Vermundsdóttir, skóla-
liði, f. 1949. Dætur þeirra eru: a)
Sara viðskiptafræðingur, f. 1974,
gift Valgeiri Bergmann Magn-
ússyni, byggingartæknifræðingi.
Börn þeirra eru Elías Bergmann
og Emelía Bergmann b) Sigrún
Edda nemi, f. 1977, maki hennar
er Ragnar Heiðar Guðjónsson,
rafmagnsverkfræðingur og þau
eiga Snædísi Söru. c) Margrét,
húsmóðir, f.1982 maki hennar er
Daníel Pedersen, verkstjóri.
Börn þeirra eru Ísak Orri og
Ragnheiður Drífa.
Ólafur ólst upp hjá fósturfor-
eldrum sínum frá þriggja ára
aldri, þeim Þórunni Snorradótt-
ur og Jóni Jónssyni í Hlíð í Vest-
mannaeyjum. Hann lauk iðnnámi
í Vestmannaeyjum og árið 1953
fékk hann meistararéttindi í
húsasmíði. Hann stundaði einnig
nám við Myndlista- og hand-
íðaskóla Íslands og Kennaraskól-
ann. Hann fluttist til Húsavíkur
með fjölskyldu sína árið 1962 og
bjó þar og starfaði alla tíð síðan.
Ólafur var til sjós sem ungur
maður og vann síðar meir sem
trésmiður og smíðakennari.
Hann hélt ótalmörg námskeið í
smíðakennslu og útskurði. Hann
var handlaginn listamaður og
fékkst við listsköpun úr marg-
víslegum efnivið og eftir hann
liggja fjölmörg verk víða um
land.
Hann starfaði með Kiwanis-
klúbbnum Skjálfanda og var for-
maður um tíma, einnig var hann
í lúðrasveit á Húsavík í mörg ár
og söng með ýmsum kórum, nú
síðast Karlakórnum Hreim.
Jarðaförin hefur farið fram í
kyrrþey að ósk hins látna.
kona hans er Svava
Gústavsdóttir
hjúkrunarfræðingur
og ljósmóðir f. 1957.
Börn þeirra eru: a)
Þóra Margrét f.
1985 og b) Ólafur
Arnar f. 1989.
2) Trausti á Húsa-
vík f. 1956. Eig-
inkona hans er Auð-
ur Jónasdóttir
þroskaþjálfi, f. 1964.
Börn þeirra eru: a)
Einar Þór, f. 1990,
b) Snorri, f. 1992 og
c) Guðlaug Dóra, f. 1996. Áður
átti Trausti Björn Líndal, f.
1978, með Dóru K. Traustadótt-
ur.
3) Berglind Hanna sjúkraliði f.
1959. Börn hennar og fyrrver-
andi eiginmanns Jóns Steinars
Ingólfssonar eru: a) Katla Marín
f. 1979, maki hennar er Guð-
finnur Sölvi Karlsson og eru þau
veitingahúsaeigendur. Börn
þeirra eru: Birta Marín og
Nanna Lilja. b) Ólöf Inga hús-
móðir, f. 1983, maki hennar er
Gísli Freyr Björgvinsson, raf-
virkjanemi. Börn þeirra eru:
Antonía Mist og Björgvin Stein-
ar.
4) Guðmundur Árni hárskeri,
f. 1963. Eiginkona hans er Fann-
ey Hreinsdóttir deildarstjóri, f.
1964. Börn þeirra eru a) Hildur
Eva f. 1988 b) Valtýr Berg f.
1990. c) Þórdís Ása f. 1997.
Ólafur átti áður Elías Björn
vélvirkja f. 1948. Eiginkona hans
Elskulegur tengdafaðir minn,
Óli á Borgarhóli, er fallinn frá.
Við kynntumst fyrir 18 árum er
ég fluttist til Húsavíkur. Það var
gott að koma hingað og mikill
heiður að fá að kynnast Óla og
Laugu.
Þau tóku mjög vel á móti öllum
og ég undraðist það fyrstu sumrin
mín hér hversu mikill gestagangur
var á Borgarhóli, það var eins og
þau þekktu nánast alla sem komu
til Húsavíkur.
Óli vildi allt fyrir alla gera og
börnin hans og barnabörnin fóru
ekki varhluta af því.
Alltaf var hann boðinn og búinn
til að aðstoða mig, skutlast hingað
og þangað og bjóða fram hjálp,
sérstaklega þegar Trausti var á
sjónum. Hann stjanaði í kringum
barnabörnin, bauð þeim í skúrinn,
lumaði á mola og súkkulaðirúsín-
um og að minnsta kosti einni góðri
sögu í hvert sinn. Þau komu oft
opinmynnt frá afa sínum þegar
hetjusögurnar voru orðnar veru-
lega skrautlegar enda færðust þær
í stílinn við hverja sögn eins og
gengur og gerist. Óli dvaldi
löngum stundum í skúrnum sínum.
Þar var hann með öll þau verkfæri
sem honum áskotnuðust um ævina,
fór vel með þau og hvert verkfæri
átti sinn stað, þótt svo við fyrstu
sýn inn í skúrinn teldi maður víst
að þarna fyndist ekki nokkur skap-
aður hlutur.
Þrátt fyrir að honum hafi þótt
eitt og annað skemmtilegt þá held
ég að ekkert hafi glatt hann eins
mikið og það að skreppa í Húsa-
smiðjuna og kaupa sér eins og eitt
gott verkfæri sem hann bráðvant-
aði í skúrinn. Það var alltaf hægt
að sjá gleðiglampann í augunum á
honum þegar hann var búinn að
eignast nýtt og algjörlega ómiss-
andi verkfæri. En nú bíða þau eftir
því að verða notuð á ný og ég efast
ekki um að hann Óli á Borgarhóli
sé byrjaður að safna að sér góðum
verkfærum í nýjum heimkynnum.
Hvíldu í friði, Óli minn, og hafðu
þökk fyrir góðar samverustundir.
Auður Jónasdóttir.
Ólafur Guðmundsson kennari,
lífskúnstner og listamaður er dá-
inn. Óli frændi minn var næst-
yngsti bróðir pabba. Við systurnar
vissum alltaf af Óla og fjölskyldu
norður á Húsavík sem börn, en
ekki var samgangur mikill, þar
sem við bjuggum í Vestmannaeyj-
um, og langt að skreppa í heim-
sóknir.
Það var ekki fyrr en eftir eld-
gosið á Heimaey 1973, að við fór-
um að hitta þennan föðurbróður
minn oftar og hans fjölskyldu. Óli
frændi var þéttur á velli, hárið
dökkt og hann var með þessi óræðu
kviku augu sem gátu geislað af kát-
ínu. Hann erfði stórt skap frá for-
eldrum sínum, líkt og pabbi, en
einnig lífsgleðina, húmorinn og
manngæskuna. Hann var aðhlæg-
inn, söngelskur, músíkalskur og
einstakur listamaður í höndunum.
Allt lék í höndum hans, og í mörg
ár kenndi hann smíðar börnum
Húsavíkur. Sjálfur skar hann út
listaverk í tré, málaði málverk, og
teiknaði. Skúrinn hans Óla var
hans helgidómur, og þar átti hann
margar af sínum bestu stundum,
við að skapa listaverk í höndunum.
Í heilt ár naut ég gestrisni Óla
frænda og konu hans Guðlaugar, er
ég kom þar til starfa sem hjúkr-
unarfræðingur. Margar ferðir átti
ég til Óla inn í skúr að skoða ger-
semarnar, sem virtust stökkva full-
skapaðar út úr höndum hans. Þá
var stundum mikið spjallað og
hlegið. Skemmtilegast þótti mér að
heyra af bernskuárum hans og
systkinanna frá Eiðum. Dró hann
þá iðulega upp úr pússi sínu gaml-
ar ljósmyndir frá þeim árum, sem
hann hafði tekið sjálfur á gamla
kassamyndavél. Þar sá ég í fyrsta
sinn mynd af Ólöfu langömmu
minni í Byggðarholti og langafa
mínum Eyjólfi Sveinsyni. Þetta
voru góðar stundir með frænda.
Ekki var hún síður skemmtileg
svaðilförin sem við fórum þrjú, ég
Óli og Gulla upp með Jökulsá í
byrjun júní 1990. Frændi búin að
aka með okkur Gullu mikla reisu
inn í Ásbyrgi, og ákvað að skella
sér með okkur upp eftir ánni, þó
vegir væru aurugir og blautir. En
um kvöldmatarleytið erum við
komin nokkuð áleiðis þegar bíllinn
lendir ofan í heljarmiklum forar-
pytt, og situr þar pikkfastur. Tók-
um við Gulla það til bragðs að
ganga þriggja klukkutíma leið að
næsta bæ, á meðan frændi beið við
bílinn.
Á bænum tóku tveir bræður er-
indi okkar vel, rifu sig í föt, gerðu
Lapplanderinn sinn klárann og
lögðu í björgunarleiðangur. Voru
stórskemmtilegir bræðurnir, og
kölluðu frænda "vin", mokuðu aur
og leðju með honum og báru grjót
undir bílinn þar til hægt var að ná
honum upp með togi. Komum heim
á Húsavík um þrjúleytið að nóttu
til, frændi, Gulla og ég.
Frændi átti oft eftir að rifja upp
þessa svaðilför með mér, og hló þá
dátt. Fannst honum mestur húmor
í því, að hafa lent í því að hafa ver-
ið kallaður "vinur" af mönnum
nokkru yngri en hann sjálfur var.
En nú er frændi farinn á betri
stað, en eftir lifa góðar og
skemmtilegar minningar um góðan
og mætan mann. Hafðu þökk fyrir
frændi.
Sigríður Sigurðardóttir.
(Sigga frænka).
Ólafur Guðmundsson
Það slökknaði allt-
of fljótt á lífsklukk-
unni hennar Ingu.
Mér brá er hún tjáði mér í síma á
síðastliðnu ári að nú væri hún far-
in að takast á við risaverkefni því
krabbamein hefði tekið sér ból-
festu í líkama hennar. Var hún
ákveðin að sinna þessu verkefni og
flæma þennan vágest burt. Ótrú-
leg frétt þar sem Inga hafði alla
tíð lifað heilbrigðu lífi öðrum til
fyrirmyndar. En krabbameinið er
erfitt viðureignar þrátt fyrir fram-
farir vísindanna og var hún yf-
irbuguð að morgni hins 29. júlí og
þar með leyst úr fjötrum sársjúks
líkama eftir hetjulega baráttu.
Það er bjart yfir minningabrot-
unum sem birst hafa í huga mér að
undanförnu: fjallgöngur, tjaldútil-
egur, skíðaferðir, gleði næturinn-
Ingibjörg Káradóttir
✝ Ingibjörg Kára-dóttir fæddist í
Reykjahlíð í Skaga-
firði 23. nóvember
1956. Hún lést á
heimili sínu í Bida-
lite í Svíþjóð 29. júlí
síðastliðinn.
Útför Ingibjargar
fór fram frá Torsås
í Svíþjóð. 17. ágúst
sl.
ar. Það er af svo
mörgu að taka. Við
Inga kynntumst árið
1980 á leið upp til
fjalla og upp frá því
voru mörg fjöll klifin
og mikið gengið,
hvort sem var að
sumri eða vetri. Við
slíkar aðstæður reyn-
ir oft á vináttu og
persónuleika. Eitt
get ég sagt; að sálin
hennar Ingu var fal-
leg, aldrei kvartað,
alltaf var hún jákvæð
og með skemmtilegan húmor. Það
var svo auðvelt að vera samferða
Ingu, alltaf svo ljúf og brosmild.
Þegar ég hellti linsunum hennar
einu sinni óvart í vaskinn gat hún
ekki reiðst mér, hló bara að óför-
um mínum.
Inga hafði áhuga á að kynna sér
nánar sérgrein í sjúkraþjálfun sem
hún menntaðist til og fór þá til
Svíþjóðar fyrir um 19 árum og
lærði meðferð við íþróttameiðslum.
Þar tók líf hennar miklum breyt-
ingum því þar kom stóra ástin inn
í lífið hennar, hann Kent. Þar með
voru örlög komandi ára ráðin og í
maí 1992 fæddist sólargeislinn
hann Óskar en fyrir hafði Inga
eignast stjúpdóttur, hana Jennýju.
Inga gleymdi samt ekki vinkonu
sinni þvi hún sendi mér mynd-
bandsupptökur frá því Óskar var
nýfæddur þar til hann fór að
ganga og fékk ég innsýn inn í
hennar heimilislíf. Óskar var auga-
steinninn hennar og fékk ég að
fylgjast með því er hún undirbjó
fermingu hans á vordögum og
hugleiðingum hennar þar að lút-
andi og hlýt ég að dást að því
hvernig persónuleiki hennar birt-
ist í því verkefni.
Ingu tókst mjög vel að aðlagast
sænsku þjóðfélagi, tókst á við allt
sem að höndum bar með jákvæðu
hugarfari eins og henni einni var
lagið. Fjölskylda og vinir heima
voru henni þó ætíð kær og átti hún
mjög samheldna fjölskyldu. Í síð-
asta símtali okkar að kvöldi hins
27. júlí tjáði hún mér hvað það
væri gott að hafa fólkið sitt hjá
sér.
Þrátt fyrir einbeittan baráttu-
vilja Ingu þá sigraði óvinurinn sem
óboðinn hafði tekið sér bólfestu í
líkama hennar og þó það sé léttir
að vita að Inga er laus úr klóm
þessa hræðilega sjúkdóms þá er
sorgin mikil og söknuðurinn.
Ég kveð vinkonu mína með þökk
og bið henni hvíldar. Ég bið algóð-
an guð að veita fjölskyldu Ingu
styrk á göngu sinni gegnum sorg-
ardalinn. Sorgin dvín, en söknuð-
urinn hverfur aldrei.
Guðrún Ágústa
Janusdóttir.