Skinfaxi - 01.04.1935, Blaðsíða 8

8
SKINFAXI
fólkinu í sveitunum. En ef sveitirnar heilla til sín
starfskrafta æskunnar, er menningu þeirra og fram-
tið borgið.
p. t. Reykjavík, 2. marz 1935.
Klemenz Iír. Kristjánsson.
Bindindi.
Sérhver félagsskapur, sem hefir þroskun fólksins á
stefnuskrá sinni, en afneitar ekki áfenginu með fullrí
alvöru, er lieimskulegur. ,
Áfengisnautn samrýmist aldrei heill og framförum
fólksins. Hún á enga samleið með heilbrigðri æsku.
Æskunni sæmir sannur vöxtur, — þær breytingar ein-
ar, sem bót er að.
Hitt er löngu viðurkennt og sannað, að áfengisnautn
hefir slæm áhrif. Allir þekkja rök þess. Ölvaður mað-
ur er ómerkingur orða sinna og atliafna. Þetta er svo
Ijóst, að þjóðfélagið reisir löggjöf og dóma á því. Stór-
kostleg afglöp eins og manndráp varða aðeins fárra
mánaða fangelsi, ef þau eru framin undir áhrifum
vins. Svo ábyrgðarlausir eru ölvaðir menn.
Fyrst það er svo, að sá, sem neytir vins, getur ekki
tekið ábyrgð á sjálfum sér, þá liggur það Ijóst fyrir, að
áfengisnautn er félagsleg misgjörð. Það er verulegt
afbrot, að gera sjálfan sig ábyrgðarlausan glóp.
Eg hafði haldið, að ungir menn vildu láta taka sig
alvarlega. Eg bjóst ekki við því, að þeir vildu láta
telja sig ómerkinga orða sinna og verka. En eg þreifa
á því, sem andstætt er, að margir þeirra sækjast eftir
þvi, að verða ómerkingar.
Mér virðist eðlilegt og sjálfsagt, að æskan væri sam-
mála um það, að reka ábyrgðarleysið undan merkjum