Sjómannablaðið Víkingur - 01.08.1950, Qupperneq 2

aS vir'öa reglugeröarákvœöi þau, sem sett voru um 4 mílna landhelgi noröanlands. En miöur
fagurt hljóö hefur heyrzt úr ööru horni. Kom þaö frá Norömönnum. Eitt stœrsta og áhrifa-
mesta blaö þeirra, Verdens Gang, birti fyrir skömmu nœsta furöulega grein um mál þetta.
Reynir þáö m. a. aö gera gys afi Islendingum og þessu „landhelgisbrölti“ þeirra. Hiö alvar-
legasta í greininni, sem viröist aö efni til runnin frá norskum síldarútvegsmönnum, er sú
fullyröing, aö norskir útgeröarmenn muni livergi hrœöast Islendinga og ætli sér að fara sínu
fram eftir sem áður.
Séu þessi ummœli eitthvaö annaö en fleipur eitt, töluð í reiöi, geta þau ekki þýtt annaö
en þaö, aö Norömenn œtli aö liafa friöunarákvœ'Sin aö engu, þeir séu staöráönir í, afi brjóta
niöur friöunarreglugeröina. Þá veit maöur þaö! Nú er því sá eini kostur fyrir hendi, afi
taka mannlega á móti, þegar Norömenn fara aö iöka í íslenzkri landhelgi þá tegund „nor-
rænnar samvinnu“, sem hér er boöuö. Annars hlýtur þaö að vekja stórfuröu, að einmitt
Nor'Smenn skuli verSa þjóSa fvrstir til aS ráSast á Islendinga, þegar þeir eru aS berjast fyrir
tilverurétti fiskistofnsins viS landiS. ÞaS er öllum þjóSum kunnugt, aS NorSmenn eiga ein-
mitt um þessar mundir í harSvítugri dcilu viS Breta um víkkun norskrar landhelgi, sem þó
hefur ekki veriS eins smánarlega þröng og hin íslenzka. ÞaS er nœsta ótrúlegt, aS allur þorri
norsku þjóSarinnar sé sammála þeirri þokkalegu skoSun, aS rétt sé aS brjóla niSur land-
helgisvarnir Islendinga samtímis því sem NorSmenn hafa stœkkaS landhelgina heima fyrir
og verja hana meS oddi og egg.
BlaSiS „Vísir“ minntist á þetta mál í skórulegri forystugrein 22. júní s. I. Kemst „Vísir'
m. a. svo aS orSi:
„Islendingar vita, hvaS hér er í húfi og óhœtt er aS segja, aS þessum málwn verSur
ekki borgiS og hættunni bœgt frá, fyrr en landgrunniS allt er orSiS óskoruS eign landsmanna
einna. Þess vegna hljóta Islendingar aS vera ósveigjanlegir í þessu máli og sýna þeim, sem
œtla aS gerast hér veiSiþjófar á komandi sumri eSa síSar, aS þeim mun ekki haldast þaS
uppi átölulaust. HiS friSaSa svœSi verSur aS verja, hvort sem þeim líkar betur eSa ver, sem
vilja á þaS sœkja“.
Þessi ummœli vill Víkingur gera aS sínum. ViS Islendingar höfum ré.tt og gott mál aS
verja. ÓjafnaSarmenn hafa boSaS, aS þeir muni sœkja okkur heim. Tökum mannlega á móti!
G. G.
Hópganga á sjóm.ann.adaginrL
ÞaS er aS verSa hin mesta háSung aS tala um almennan Sjómannadag í höfuSstaS Jands-
ins. AS vísu er alltaf nokkur þátttaka í íþróttum dagsins og fara þœr yfúleitt fram meS þeim
hœtti, aS til sæmdar má telja fyrir sjómenn. En hópgangan er alltaf aS þynnast, og verSur,
ef slíku heldur áfram, sjómönnum og útgerSarmönnum til há&ungar í staS sæmdar, ef eigi
breg&ur til hins betra aftur.
Fyrstu árin var mjög almenn þátttaka og sá hópur fríSur, sem um göturnar gekk
þennan dag.
ÞaS er bezt aS segja þaS eitis og þaS er, aS ef þaS er rétt, aS sjómenn séu svo óstéttvísir,
aS þeir þurfa aS híma undir húsveggjum í staS þess aS taka þátt í göngunni þennan eina dag,
sem þeir sýna sig sameiginlega, án þess aS vera viS skyldustörfin, ef þeir eru viS land, aS þá
vœri sæmra aS gjöra ekki kröfu til þess aS þeir hinir sömu væru kallaSir sjómenn, en í staS
þess ósamstœ&ur hópur húsgaflamanna, sern stundif.Su hinn lci&a löst íslendinga, aS þykjast
13B
V í K I N G U R