Sjómannablaðið Víkingur - 01.02.1963, Blaðsíða 30

Kojureykingar — Dauði

Gefum dauðanum ekki svona auðvelda bráð.
1 sænska tímaritinu — Eld
varnir — hafa undanfarið birzt
frásagnir af eldsvoðum í skipum,
og er í einni þeirra greint frá
eldsvoða í sænska skipinu —
Taurus — frá Stokkhólmi í
haust.
— Taurus — er 3450 brútto-
lestir að stærð og lá á legunni við
Temsármynni.
Annar vélstjóri fórst og var.
orsökin talin kojureyking.
Slökkvilið var kallað úr landi,
en fjarlægðin úr landi að skipinu
var um 150 metrar. Þegar
slökkviliðið kom á vettvang var
miðskipsyfirbyggingin nær al-
54
elda. Eldurinn brauzt út um kl.
04:30 og hvorki ferjur né aðrir
bátar á ferðinni á þessum tíma
sólarhringsins.
Fyrsta aðstoðin barst á
smábáti með utanborðsmótor.
Eigandinn hafði vaknað við
sírenuhljóð skipsins. Fleiri far-
kostir bættust í hópinn: lögreglu-
bátur og bátur tilheyrandi sjó-
hernum, ásamt varðbát frá nær-
liggjandi skipasmíðastöð. Þeg-
ar slökkviliðið náði til skipsins
geisaði eldurinn í vélarrúmi og
neðan dekks miðskips og breidd-
ist ört upp eftir miðbyggingunni.
Flestir skipsverjar héldu sig í
afturhluta skipsins og virtust
ekki hafazt neitt að til þess að
reyna að stöðva eldinn.
Fyrstu slökkviliðsslöngunni
var beint að lestarlúkunum á
afturlestunum til þess að varna
því að kviknaði í yfirbreiðslunni,
svo og afturhluta vélarrúmsins.
Næstu slöngu var beint að yfir-
byggingunni miðskips til að
hindra útbreiðslu eldsins. Þessar
aðgerðir virtust brátt bera góð-
an árangur.
Um kl. 05:30 tilkynnti að-
stoðarvélstjóri slökkviliðsstjór-
anum að líkur bentu til að annar
vélstjóri skipsins væri ennþá inni
á eldssvæðinu. Slökkviliðsstjór-
inn hafði strax og hann kom um
borð, spurt hvort nokkur skip-
verji væri í hættu en ekki fengið
fullnægjandi upplýsingar um
það vegna þess að enginn skip-
verja, sem heyrði til virtist skilja
enskuna nógu vel.
Að fengnum þessum upplýs-
ingum, var þegar sendur maður
í reykvarnarbúningi inn á svæð-
ið, þar sem eldurinn hafði verið
slökktur. Hann fann annan vél-
stjóra liggja örendan í einum
ganginum í yfirbyggingunni.
Um kl. 05:49 hafði útbreiðsla
eldsins verið stöðvuð. 75% af yf-
irbyggingunni var gjörbrunnið
og vélarúmið illa farið af bruna,
hita og reyk.
Við réttarhöldin skýrði skip-
stjórinn svo frá, að hann hefði
vaknað kl. 04:00 við sírenur
skipsins. Honum veittist erfitt
að komast niður á aðalþilfarið.
Fyrsti vélstjóri skýrði svo
frá að hann hefði vaknað kl.
04:00 við reyk í klefa sínum.
Hann vakti þegar skipverja og
reyndi því næst að ræsa dælur
skipsins. Hann skreið fram
göngin, sem vélaöxullinn ligg-
ur eftir og tókst að ræsa dælurn-
ar, en varð brátt að hverfa aft-
ur sama veg og hann kom.
Af skýrslu skipstjórans mátti
ráða, að aðgerðir skipverja
hefðu lítil eða engin áhrif haft
í þá átt að tefja útbreiðslu elds-
ins. Þeir hopuðu fyrir eldi og
hita, og skipstjórinn áleit að
VÍKINGUB