Sjómannablaðið Víkingur - 01.12.1987, Qupperneq 10

■ ■ ■
Sigldum heim
Eggert vill ekkert gera úr af-
reki sínu sem aflamaður. „Það
verður bara eins og hvert ann-
að karlagrobb að fara að tala
um það“, segir hann þegar ég
impra á þessu. I nýútkominni
bók, sem nefnist „Sambúð
manns og sjávar", eftir Gísla
Pálsson, þar sem fjallað er um
og reynt að komast að niður-
stöðu um þátt skipstjórans í
veiðunum, er mikið fjallað um
Eggert og raunar Þorstein
bróður hans líka, en hann er
fermingu, hafi hann staðið mitt
á meðal þaulreyndra sjómanna
og dregið meira en þeir. Og
jafnvel þótt sjómennirnir yrðu
ekki varir dró Eggert fisk. Hann
er nefnilega ekkert síður fiskinn
á dreifðan fisk en torfufisk.
Dreymir fyrir afla
„Það er rétt, ég er berdreym-
inn. Mig hefur alltaf, frá því að
ég byrjaði skipstjórn, dreymt
fyrir afla og mig dreymir enn.
Fjölskyldan, Eggert og
Regína með börnum
sínum fjórum.
10 VÍKINGUR
einnig þekkt aflakló. Eggert
getur ekki annað en viðurkennt
að skýrslur sýni að afli hans
hefur alla tíð verið langt fyrir of-
an landsmeðaltal, og það svo
að ótrúlegt má telja. Á Víði II.
sem var 56 tonna trébátur var
hann með fimm sinnum meiri
afla en landsmeðaltal á síld.
Þetta segir sína sögu. Þor-
steinn bróðir hans sagði mér
frá því að þegar Eggert reri á
handfæri, strákur innan við
Það hefur komið fyrir að ég hef
verið vakinn af svefni, án þess
að nokkur af áhöfninni hafi
komiö inn til mín. Þá veit ég að
það er merki um að nú sé afla
að vænta. Það er ekki langt síð-
an ég var sofandi um borð í
Njáli, að við mig var sagt í
svefni: „Eigum við ekki að fara
að koma okkur af stað? Ég
rauk upp og af stað og við mok-
veiddum. Svona er þetta oft“.
— Þorsteinn bróðir þinn
sagði að þig hefði stundum
dreymt fyrir því hver yrði
efstur á úthaldinu, jafnvel að
þú hefðir vitað hvernig þér
myndi ganga allt árið. Er
þetta rétt?
„Það má túlka hlutina á alla
vegu. Mig dreymir oft Sigurðar-
nafnið, það boðar alltaf vel-
gengni. Það er mjög gott að
dreyma nafn sem byrjar á Sig-
ur-. Einu sinni dreymdi mig að
ég væri orðinn skipstjóri á Gull-
fossi. Við urðum hæstir á öllum
veiðum það árið. í vor er leið,
þegar við vorum á snurvoð á
Njáli, dreymdi mig að ég sæi
togarann Sigurð, mig dreymir
hann oft. í draumnum voru þeir
á Sigurði komnir með gríðar-
lega stóra lúðu á síðuna og ég
sá að þeir náðu henni ekki inn-
fyrir. Ég greip gamla ífæru og
stakk í lúðuna og náði henni
innfyrir. Næstu daga á eftir
fengum við á Njáli mjög góðan
afla. Fyrir nokkrum árum var ég
á síld fyrir austan með Kristin
frá Ólafsfirði. Við fengum svo
stórt kast að það fyllti Kristin og
tvo aðra báta sem við gáfum úr
nótinni. Kristinn var svo hlaðinn
að sjór flæddi á dekk. Báturinn
hafði verið lengdur nokkru áður
og ég vissi ekki að láðst hafði
að loka götum aftan til í lestinni,
svo að sjór flæddi niður í vélar-
rúm og það drapst á Ijósavél-
inni. Vélstjóranum tókst að
setja trétappa í götin og koma
Ijósavélinni af stað aftur. Það
munaði ekki miklu að við misst-
um bátinn niður. En ég var sall-
arólegur vegna þess að daginn
áður hafði mig dreymt nafnið
Sigurður Sigurðsson. Þetta
stóð tæpt að vísu en bjargaðist
allt saman.
Ég verð að játa að mig
dreymir afar oft fyrir því sem
framundan er, bæði góðu og
slæmu. Ég tek undir með þeim
sem sagði að oft er Ijótur
draumur fyrir litlu efni. En það
getur verið óþægilegt að