Náttúrufræðingurinn - 1944, Blaðsíða 24

126
X Á T TIJR U F RÆÐINGURIN N
á miðjum hálsi og miðkviði. Undirstélþökur eru hvítleitar með mó-
brúnum langrákum. Undirvængþökur og vængkrikafjaðrir eru ljós-
rauðgular. Á vorin og um varptímann, jregar búningurinn er farintv
að snjást, lýsast litirnir. — Ungfuglar eru lítið eitt rauðbrúnni að of-
anverðu, og auk Jress eru fjaðrirnar jtar með rauðgulum dílum og
eru dekkri í oddinn. Ungfuglinn fellir fjaðrir á tímabilinu júl—
legur frá búningi fullorðinna fugla. Ungfuglinn fellir þó ekki væng-
4. mynd. Söngþröstu'r (Turdus er. ericetorum). (Úr M. C. E. I.eigh: Natures Playground).
sept. (stundum okt.) og klæðist þá 1. ársbúningi, sem er óaðgreinan-
ógk stélfjaðrir, handþökur og sumar af stóru yfirvængþökunum við
jrennan fjaðrafelli.
Lýsing jressi er miðuð við deilitegtindina 7'. ericetorutn philo-
melus. Brezkir fuglar (T. ericetorum ericetorum) eru rauðbrúnni að
ofanverðu, en jtað er einkum áberandi á yfirgumpi, og auk jress er
ryðguli blærinn á hálsi og uppbringu sterkari og nær lengra aftur
eftir síðunum.
Kjörlendi söngþrastarins er alls konar skóglendi, bæði á láglendi
og til fjalla. í þéttbýlum löndum hefur Jrað stöðugt farið í vöxt á
síðustu áratugum, að hann flytji inn í borgirnar og setjist þar að í
skemmtigörðum, kirkjugörðum og smærri görðum. Má segja, að í
Englandi sé hann t. d. orðinn alger borgarfugl. Hieiðurstað velur