Náttúrufræðingurinn - 1950, Síða 48

RITFREGN
Horace Leaí: Iceland yesterday and today
Ceorge Alleri & Unvin Ltd., London 1949
Þær eru ekki fáar bækurnar á ensku um ísland, sem skrifaðar liafa
verið síðan brezkir ferðamenn tóku að venja komur sínar hingað til
lands. Eins og að líkum lætur, eru þessar bækur mjög misjafnar að
gæðum, sumar nauðáómerkilegar, aðrar í tölu beztu bóka, sem út-
lendingar liafa ritað um ísland. Nú hefur enn ein bætzt við. Á höf-
undi hennar, Horace Leaf, veit ég eigi önnur deili en þau, að hann
er kennimaður, guðspekingur að ég held, hefur ferðazt víða um
suður- og norðurhvel jarðar og dvalið í 27 löndurn og hefur því
margt til samanburðar við ísland. Hingað kom hann í fyrirlestra-
ferð vorið 1946 og dvaldi hér fram á haust og ferðaðist víða um
landið. Hann virðist hafa liaft opin augu fyrir því, er fyrir bar, og
haft góða fylgdarmenn. Þess er og að geta, að Snæbjörn Jónsson bók-
sali hefur lesið yfir handrit að bókinni og eflaust fært ýmislegt til
betri vegar. Árangurinn er greinargóð lýsing á landi og þjóð, ekki
óskemmtileg aflestrar. Hægt er þó að finna smávillur og meinlokur,
ef að er gáð. T. d. telur höf. sérstaklega góða síld veiðast í Vík í Mýr-
dal, segir Reykjahlíðarhraun hafa runnið fyrir 30 árum og telur það
vott um sérstaka tryggð við goðið Þór, að nokkrir af voldugustu
mönnum landsins bera ættarnafnið Tliors. En ýmislegt er og í bók-
inni vel athugað og orðað. T. d. held ég að Seyðisfjarðarbæ verði
ekki betur lýst í fáum orðum en með orðum Leafs: „Seydisfjördur
is dying very charmly“.
Það fer auðvitað ekki hjá því, að þessar ferðabækur um ísland
verða svipaðar um margt. í flestum hinum nýrri þeirra, og einnig
þessari, er að finna undrun yfir nýtízkubrag Reykjavíkur, hól um
skyr, dásömun náttúrufegurðar, aðdáun á bílstjórunum, glæfralýsing-
ar á bílvegunum og gáttum yfir aðbúnaði á gististöðum út um land.
Horace Leaf segist hafa gist á fjölmörgum gististöðum hérlendis og