Fálkinn - 15.11.1957, Blaðsíða 4

4
FÁLKINN
* * ★
■Uann biargaði ambáttinni
Þrátt fyrir allar mannrétt-
indayfirlýsingar er mansal
rekið fullum fetum í Araba-
löndum, hvað þá með þjóðum
á lægra menningarstigi. —
Hér segir frá munaðarlausu
stúlkunni Kawahkib, sem seld
var mansali á barnsaldri en
Engltínding einum tókst að
bjarga úr ánauð og koma til
Englands.
Kæfandi heitt var kvöldið, sem
enski sjómaðurinn Tonimy Flynn var
á hlaupum um göturnar í Basra í
írak, með lafhræddan Arabastrák viS
liliS sér. Strákurinn var meS vefjar-
hött og hélt á dálitlum böggli. Þegar
þeir komu niSur að höfn svipaSist
Flynn um eftir ferjumanni.
— SérSu skipiS þarna úti? spurSi
'hann og benti á „Queen Maud“, enskt
kaupfar, sem lá skammt undan landi.
— GeturSu skussaS okkur þangaS án
þess að varðmaðurinn taki eftir?
Ferjumaðurinn leit grunsemdaraug-
um á þá, og Flynn stakk peningi í
lófa hans og sagði honum að þarna
væri aSeins um smávægilegt smygl
að ræða. Arabiski strákurinn ætlaði
aS skreppa um borð og ná i dálitið
ai vindlingum. Flynn væri skráður
á skipið.
Loks kvaðst maðurinn fús til að
ferja þá og eftir nokkrar mínútur
lögðu þeir að skipinu. KaSalstigi var
þarna og Arabastrákurinn fór á und-
an um borð. Svo fór Flynn, en ferju-
maðurinn beið eftir að strákurinn
kæmi aftur.
Þegar kom upp á þilfarið flýtti
Flynn sér með strákinn inn í gang
og þaðan inn í hálfdimman klefa.
Strákurinn flýtti sér úr ytri fatnaS-
inum og í fötin sem hann hafði í
bögglinum. Og nú kom það á daginn,
að „strákurinn“ var grönn stútka,
nítján ára gömul.
Stúlkan rétti Flynn fötin sem hún
liafði verið í, og hann flýtti sér í þau
og néri skósvertu í andlitið á sér.
Hann huggaði stúlkuna, sem var afar
hrædd, þreif dálitla tösku og fór upp
á þilfar. Nú var komið myrkur og
fcrjumaðurinn hélt að það væri
Arabastrákurinn, sem kom niður i
bátinn og bjóst við að taskan væri
full af vindlingum. Svo reri hann
Flynn varlega upp aS bryggju.
Þar vék Flynn sér afsíðis og fór
i venjulegu fötin sín, sem hann hafði
haft í töskunni, og þvoði svertuna
framan úr sér. Síðan flýtti hann sér
út i „Queen Maud“ aftur og hikaSi
nú hvergi er hann fór framhjá varð
roanninum. Arabastúlkan beið niðri
í klefanum og nú kom Flynn henni
í öruggan fehistaS. Þar varð hún að
hýrast í sex vikur, uns skipið kom
lil Englands.
Þannig hljóSar saga Tommy Ftints
af því livernig honxim tókst að frelsa
ambátt — en það hafa fáir gert á
undan honum. Þvi að þessi stúlka,
Iíawahkib, hafði verið ambátt og
annars manns eign. Fjórum árum áð-
ur hafði hún lifað við sömu kjör og
þrælarnir í suðurrikjum U.S.A. fyrir
tæpum hundraS árum. Og fróðir menn
fullyrða, að minnsta kosti hálf mill-
jón manna, kvenna og barna lifi enn
við sömu kjör í Arabaríkjunum.
BARN TIL SÖLU.
Kawalikib fæddist i moldarkofa í
fátækrahverfinu í Mosul í Irak. Eftir
að foreldrar hennar voru bæði látin
tók fátækur Arabi, Hassan að nafni
hana að sér. En honum reyndist of-
raun að metta einn munn i viðbót við
þá, sem fyrir voru, og svo fór hann
með Kawahkib til Bagdad og seldi
hana þar í pútnahús fyrir sem svarar
5000 krónur. Enginn spurði hvort hon-
um væri leyfilegt aS selja telpuna.
Hann fékk peningana og svo hvarf
hann.
Ifawahkib var lagleg stúlka og fal-
lega vaxin, og örvæntingin greip hana
er henni skildist hvað Hassan hefði
gert við hana. Hún gerði sér ljóst
og henni var engin leið opin út úr
þessari fordæmingu, og fylltist viS-
bjóði og skelfingu er liún sá til hinna
stúlknanna, sem þarna voru i þunn-
um flíkum, skreyttum ódýru glingri,
og voru á boðstólum handa gestunum.
Og hún þverneitaði að láta liafa sig
í þetta, og varði sig með hnúum og
hnefum. Vitanlega var hún barin og
ausið yfir hana skömmunum. En
Kawahkib liélt uppi vörninni. Loks
varð húsfreyjan, pútnamóðirin, leið
á öllu saman og seldi hana í annan
stað.
Nýi eigandinn rak svokallað „kaffi-
hús“ í Basra og hafði talsvert af stúlk-
Kawahkib var munaðarlaus én fóstri hennar seldi hana í pútnahús. Þcgar
hún var 19 ára kynntist hún Tommy Flynn, sem tókst að koma henni und-
an til Englands og kvæntist henni.
um fyrir. 1 samanburði við stofnanir
af líku tagi mátti þetta teljast góður
staður. En Kawahkib voru lagðar
sömu skyldur á herðar og á fyrri
síaðnum og enn neitaði hún að gegna
þeim. Húsbóndinn var fokreiður og
Kawahkib átti bágt. Þannig leið dag-
ur eftir dag og mánuður eftir mánuð.
Kawalikib vonaði, að kannske mundi
kraftaverk ske.
Og kraftaverkið gerðist. Eitt kvöld-
ið þegar hún var að þvo borðin í
kaffihúsinu, kom ungur Evrópumáður
inn og tók ihana tali. Það var Tommy
Flynn. Hann varð hrifinn af stóru,
töfrandi augunum, sem voru það eina
af andlitinu, sem hann gat séð yfir
slæðunni. Og hann varð ástfanginn á
samri stund. Flynn blöskraði ' er
hann frétti að liún væri ambátt. Hann
fór til gestgjafans og sagðist ætla að
giftast Kawahkib. Því ekki það, sagði
maSurinn, en þá yrði liann fyrst að
borga sér 23.000 krónur. Flynn átti
ekki svo mikla peninga i eigu sinni.
Þess vegna varð hann aS stela stúlk-
unni.
FANGELSI OG HJÓNABAND.
Þegar „Queen Maud“ kom til Eng-
lands voru þau handtekin bæði,
Kawabkib og Flynn. Þau fengu
þriggja mánaða fangelsi fyrir að liún
hafði farið i land í leyfisleysi og
Flynn hjálpað henni til þess. Þau
giftust eins fljótt og þau gátu og lifðu
hveitibrauðsdagana í fangelsinu. Það
virðist dirfska aS giftast stúlku úr
hóruhúsi í Basra, en það er ekki á
Kawahkib að sjá að hún hafi nokk-
urn tíma verið þar. Hún er ofur
barnaleg þó að hún sé orðin 27—28
ára, aS þvi er hún sjálf heldur, og i
dag gegnir hún heimilisstörfum eins
og hver önnur ensk liúsmóðir.
FLÓTTATILRAUN SEM FÓR ILLA.
I fyrra sagði vestrænn ferðamaSur
ljóta sögu af tólf þrælum, sem reyndu
að flýja frá Riyadh i Saudi-Arabíu.
Þessum mönnum ihafði verið rænt frá
Belutsjistan, sem nú tel-st til Pakist-
ans, og siðan voru þeir seldir í ánauð
til Riyadh. Þeir struku og tókst að
ná með sér tveim úlföldum, sem þeir
ætluðu að flytja á vistir og vatn til
ferðarinnar yfir eyðimörkina heim
til Belutsjistan. En von bráðar varð
uppvísl um flóttann, og þess varð
skammt að híða, að flóttamennirnir
næðust. Níu af þrælunum voru drepn-
ir þar sem þeir náðust, en þrír voru
fluttir til Riyadli aftur, og voru þeir
hálshöggnir að viðstöddum fjölda
óborfcnda á torginu fyrir framan kon-
ungshöllina. Voru ánauSugir menn
látnir horfa á aftökuna, þeim til að-
vörunar. BöSullinn var sjálfur ánauð-
ugur.
Sagt var að þessir þrír þrælar
hefðu verið eign Sauds lconungs.
Stjórn hans hefir aldrei hirt um að
svara fyrirspurnum þ'eim, sem UNO
hefir sent henni viðvíkjandi ánauð-
inni í Arabiu. Eigi að síður var þess-
um austurlenska lirotta boðið til
Bandarikjanna af stjórninni og fagn-
að sem stórmenni, en að vísu sýndi
almenningur honum fyrirlitningu,
þar sem þvi var við komið.