Vikan - 06.07.1961, Blaðsíða 16

GróSrarstöð Pauls V. Michelsens er orðið þekkt fyrirtæki í höfuð-
staðnum og nágrcnni hans, enda þótt hún sé staðsett í Hveragerði. ■
Margir fara austur í Hveragerði til þess að ná sér í falleg stofublóm
og í gróðrarstöð Pauls er úr mörgu að velja.
Hann er fæddur á Sauðárkróki, faðir hans var danskur, en móðirin
úr Eyjafirði. Hann er búinn að vera í Hveragerði síðan í ársbyrjun
1933; lærði garðyrkju hjá Ingimar í Fagrahvammi og var garðyrkju-
stjóri hjá honum í 20 ár. Síðan setti hann upp eigin gróðrarstöð og
hefur eingöngu verið með pottablóm, alls um 400 tegundir nú sem
stendur.
Paul segir mikinn ferðamannastraum hjá sér. Ferðaskrifstofan
kemur þangað með útlendinga og Reykvíkingar koma þangað fjöl-
mennir til blómakaupa. Hann segir, að það sé miklu verra að halda
fjölbreytninní og gæta þess, að ákveðnar tegundir þrjóti ekki. Aliar
grænar plöntur hafa selzt mjög vel að undanförnu, sérstaklega
gúmmftré og monsterur, og nú eru kaktusar að komast í tízku, og
ungt fólk kaupir talsvert af þcim. Paul byrjar að sá í febrúar. Mán-
uði síðar byrjar hann að taka græðlinga og heldur því áfram allt
sumarið. Vikunni þykir mikill fengur að því að fá svo ágætan fag-
mann til þess að gefa lesendum upplýsingar og ráð í sambandi við
pottablóm. Myndin að ofan sýnir Paul V. Michelscn á garðyrkju-
sýningunni sem haldin var í sambandi við landbúnaðarsýninguna
á Selfossi. Paul hlaut þar heiðursverðlaun fyrir fegurst blóm.
Paul V. Michelsen:
Blóm á heimiíinu
í gluggum. Það er því gott að geta
gripið til þeirra á kaffíborðið.
Tegundir, sem helzt koma til
grcina, eiga að vera lágvaxnar
(20—30 cm) og er Flauelsblóm
„Tagetis" ein af þeim blómrlk-
ustu mcð fallegu löguðum blóm- 1
um, fylltum og i ýmsum litum, 11
t. d. gul með rauðri rönd, gullgul |
og brúnrauð í ýmsum tilbrigðum.
Þá eru „Aster“-tegundir flestar I
reglulegt augnayndi, því að þær í
standa í margar vikur incð sin-
um stóru fögru blónnim, sem stór
„bukett" í rauðum, hvitum og
bláum litúm. „Petunia“ er lika
afar rík að blómum í öllum rcgn-
bogans litum, blómin um 4-—(i
cm stór, einföld og fallega lög-
uð. Þá er Dahlia „Georgina" lág-
vaxin, þétt og blómrik i öllum
litum. Ymsp.r Begoniur, þ. á m.
laukbegoniur með stórum fyllt-
um blómum í ýmsum litum. Af
tveimur síðustu- tegundunum eru
laukarnir geymdir til næsta vors.
Fallegt er að blanda þessum teg-
undum saraan i blómaker og skál-
ar, eftir iit og lögun. Allar fram-
angreindar tegundir er iiægt að
nota í „altan“-kassa eða þar til
gerða blómakassa utan við
glugga, og getur það gefið hús-
hliðinni iiiýlegri blæ og um leið
er faliegt að liorfa út um glugg-
ann. Það e ru auövitað mnrgar
aðrar tegundir sem nota má i
þessu skyni.
Framhald á bls. 34.
Þegar Vikan bað mtg að skrifa
fyrir sig smágrein um blóm, og
þá helzt sumarblóm i pottum,
komu svo margar tegundir upp
í huga minn, að það er vandi
að velja á milli, taka eina teg-
undina fram yfir aðra.
Ég er sjálfur mjög hrifinn af
blómstrandi sumarblómum í pott-'
um, og mér finnst að fólk gæti
notað meira af þeim, þvi liau eru
ódýr og ekki erfitt að fóstrn
þau, og mörg jieirra þola sól
lil j dfnlls t-
Um margra ára skeið hefur Krist-
inn Vilhelmsson bassaleikari stjórn-
að tríói, sem NEO-TRÍÖ nefnist. 1
sumar verður hann með kvartett á
ferðinni og ætlar að leika á Siglu-
firðl fram i miðjah ágúst. Þar verður
hann með kvartettinn á hinu fræga
— Nú er þetta NEO-QUARTETT
og verður það i sumar á Slglufirði.
-— Svo ertu með söngkonu, ekki
megUm við gleyma henni. ViltU ekki
kynna okkur fyrir henni?
Kristlnn bendir stúlkunni að koma
og kynnir hana sem Agnesi Ingvars-
dóttur og er hún sextán ára.
— Ekki hefur þú sungið lengi
Agnes. Hvar komstu fyrst fram?
Orettir, Ldrus, Agnes og Kristinn.
Hótel Höfn og verður skemmtilegt
fyrir Siglfirðinga og þá aðkomumenn,
sem ekki hafa heyrt til hans og fé-
laga hans fyrr, að fá hann norður.
Þar sem aldrei er hægt að hitta eina
hljómsveit i næði, nema á æfingum,
þá var haldið inn i Klúbb. Þar hefur
Kristinn verið með trióið í nokkra
mánuði.
— Hvað er langt siðan að þú stofn-
aðir Neo-Trió?
— Það eru ein fimm ár siðan.
Kristinn Vilhelmsson.
— Ekki hafa alltaf verið sömu
mennirnir með þér?
— Nei. T.d. hafa þeir pianoleikar-
arnir Magnús Pétursson og Hrafn
Pálsson verlð i trióinu. Einnig þeir
Karl Liliendahl og Ólafur Gaukur.
— En nú eru Þetta orðið fjórir
menn. Hvaða nafn gefurðu hljóm-
sveitinni Þá.
—- Eg kom fram á kynningarhljóm-
leikum hjá K.K., svo söng ég nokkur
kvöld með þeim.
Við spjöllum lítið eitt frekar við
Agnesi og kemur í ljós að Connie
Agnes Ingvarsdóttir.
Francls er eftirlætissöngkona hennar.
Svo biðjum við Kristinn að kynna
okkur fyrir hinum og eru þeir þessir.
Grettir Björnsson harmonikkuleik-
ari heíur stundað sitt hvað um ævlna,
meðal annars kennt á hljóðfæri og
málað hús. Grettir var niu ár i
Kanada og spilaði með annari vinnu.
— Þú hefur sjálfsagt komið viða
við. Hvað hefurðu komist lengst og
mest til að leika á hljóðfæri þarna
iKanada?
— E'inu sinni fór ég ásamt .öðrum
norður í Brezku Kólombíu, en þar
áttum við að leika fyrir Indíána. Við
lékum í stifa tvo tíma og Indíánarnir
sátu grafkyrrir á bekkjunum. Okkur