Vikan - 22.05.1980, Blaðsíða 22

Kramer gegn Kramer
Framhaldssaga
Hann horföi á fólkið á leið í síðustu partí
sumarsins, hann öfundaði það af frjálsrœði
sínu. Það hafði ekkert að hugsa um nema
sjálft sig meðan hann gat ekki einu sinni
leyft sér að fara í gönguferð.
— Ó, Cynthia! Lögreglubíll fór fram hjá
og lýsti upp staðinn. 1 öllu myrkrinu var
eins og flöðljósum væri beint að þeim,
þau stóðu á fætur og löguðu fötin sin.
Þau gengu heim á leið eftir dimmum
stígnum og námu öðru hverju staðar til
að kyssast. Partíið var enn í fullum
gangi og ljósin voru enn kveikt í húsinu
hans. Og þar sem þau vissu ekki hvert
þau ættu að fara eða hvað þau ættu að
gera héldu þau áfram að ganga og kyss-
ast. Ted vorkenndi henni, hún virtist þrá
svo ákaft örlítið af ást, að einhver leiddi
hana í burtu af sólpallinum, úr partíinu,
jafnvel þó viðkomandi gæti ekki einu
sinni munað nafnið hennar. Ted studdist
upp við girðingu og fitlaði við hana í
myrkrinu — andstyggðar Hafströndin
— og fannst hann jafnandstyggilegur og
umhverfið.
Nú var búið aðslökkva Ijósin í húsinu
hans og hann tók um handlegg hennar.
— Hvaðumlitladrenginnþinn?
— Hann vaknar ekki.
Hann læddist með hana inn í húsið, til
herbergis síns og I rúmið við hliðina á
rúmi Billys, sem svaf vært. Hann reyndi
að halda lakinu yfir þeim svo að Billy
sæi þau ekki ef hann vaknaði — vonandi
héldi hann ekki að það væri draugur
undir lakinu. Hann reyndi að hreyfa sig
22 Vlkan ZX. tbl,