Vikan


Vikan - 22.05.1980, Blaðsíða 13

Vikan - 22.05.1980, Blaðsíða 13
Ljósm.: Jim Smart Gufunesradíó sendir út áhrifamikla tóna pianókonserts í a-moll eftir Grieg og undir tekur rödd þess manns sem unnið hefur sér fé og heimsfrægð fyrir volduga rödd sína. Hún spannar fimm oktavir. venjuleg mannsrödd tvær. Hún tilheyrir Ivani Rebroff sem er svo vinsæll á tslandi að i Reykjavik einni saman seldist eins og örskot upp á fimm tónleika. 1 þetta sinn er tónleikasalurinn jeppinn hans Garðars Cortes og við erum að leggja af stað með söngvarann í ferð til Hveragerðis, Geysis og Gullfoss ásamt eiginkonu hins þýska umboðs- manns hans, Irmu Weber. Verkið hrífur hann greinilega mikið, hann baðar út höndunum. Samt er það nú ekki béiWllnis* ‘ ’ktassisk tónlist' sem Ivan Rebroff hefur öðlast heimsfrægð fyrir heldur túlkun hans á rússneskum þjóðlögum? — Ekki aldeilis, segir Rebroff. — Ég hóf feril minn einmitt sem óperusöngv- ari — og spilaði meira að segja líka á fiðlu. Og ég syng ennþá sem óperú- söngvari þótt fiðlan sé mér ekki lengur annað en tómstundagaman. Ég gríp þó r hana ef svo ber undir á sviðinu eins og t.d. í Fiðlaranum á þakinu. Tevje markaði tímamót i lífi mínu en það hlut- verk söng ég í París í tvö ár. Leikstjórinn var svo ákveðinn í að fá mig að honum var alveg sama þótt ég kynni þá ekki orð í frönsku. Að undanförnu hef ég sungið i söngleik sem heitir Glas af vatni í Theater an der Wien. I Vínarborg tók ég einnig þátt í hátíðarviku tileinkaðri tónskáldinu Robert Stolz. Og nú stendur til að endurtaka hana í Munchen. Eftirlætishlutverk mín sem óperu- söngvari? Tja, t.d. Boris Gudunov og æðsti presturinn i Töfraflautunni. Hann hét upprunalega Rolf Rippert og kom í heiminn á járnbrautarstöð í Berlín. Hvað með Rússann Ivan Rebroff? — Ég er dæmigerður Rússi. Enginn getur verið dæmigerðari Rússi en ég. Tevje markaði tíma- mót í lífi mínu en það hlutverk söng ég í París í tvö ár. Leik- stjórinn var svo ákveðinn í að fá mig að honum var alveg sama þótt ég kynni þá ekki orð í frönsku. £3 i i • f { & Dýravinurinn I van Rebroff. I LEIT AÐ HRAFNS- UNGA OG SNÆUGLU Vikan á ferð með söngvaranum Ivani Rebroff Á heimilinu ríkti andblær rússneskra ævintýra og rússneskrar tónlistar, alltandrúmsloft bernsku minnar var rússneskt. Faðir minn var rússneskur gyðingur frá Síberíu, móðir min frá Úkraínu. Þau flúðu til Þýskalands en þegar nasistar komust til valda varð faðir minn að flýja til Sviss og seinna Englands vegna þess að hann var gyðingur. Föðuramma mín lét lifið í útrýmingarbúðunum í Theresienstadt. Mamma var látin í friði þar sem hún var ekki gyðingur. Hún var ekki há i loftinu en það var svei mér töggur í henni. Hún barðist eins og ljónynja fyrir okkur börnunum, mér og bróður mínum. Og hún hélt fast í allar rússneskar hefðir. Á heimilinu ríkti and- blær rússneskra ævintýra og rússneskrar tónlistar, allt andrúmsloft bernsku minnar var rússneskt. Rödd min er líka dæmigerð fyrir Rússa. Hún er guðsgjöf, en það verður að fara vel með hana og þjálfa hana rétl. Við erum ekki komin lengra en til Elliðaárvoga þegar Rebroff stifnar skyndilega upp í sætinu og heimtar að viðsnúum við. — Ég veit að það gerist eitthvað skelfilegt innan næsta klukkutima, segir hann. — Ég svaf ekki i alla nótt. Þjáðist af alveg hræðilegu þunglyndi. Ég er alveg ofboðslega óhamingjusamur. Búinn að brjóta alla matarkúra og éta á mig gat. En við lokkum hann áfram með fögrum lýsingum á Edensgróðri í Hveragerði. Og banönum ... — Aha, bananar, segir hann. — Ég á vin í Ástralíu sem ræktar slik býsn af banönum að hann hefur látið girða i kringum húsið sitt með þeim. Hann er alveg brjálaður i Irmu en hún vildi ekki sjá hann. Þvilikt og annað eins, að neita milljónum af banönum! Á Rebroff i striði við kílóin? — Nei, ég meina eiginlega ekkert með þessu. Ég má ekki verða of magur vegna raddarinnar. Það eru svo mýmörg dæmi þess að söngvarar hafi misst röddina vegna megrunarkúra. Lítið bara á Mariu Callas. Og það er tvímælalaust betra að vera sílspikaður stórsöngvari en raddlaus horgrind. Dýralífið á leiðinni vekur mikla athygli hjá Rebroff, hann gripur óspart til kikisins síns, vill stoppa og skoða dýrin nánar, sérstaklega fuglana. 21. tbl. Vikan 13
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Vikan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.