Vikan - 20.01.1996, Blaðsíða 61

eins og klukkukólfur, að Ind-
verskum sið: „Með mér að
veiða. Það í lagi, Oft ferða-
menn með mér að veiða.
Fara klukkan 15:00, sigla út,
leggja net klukkan 20:00,
borða og tala smá smá, síð-
an sofa. Klukkan 02:00
draga inn net og sigla í land.
Koma til baka klukkan sex.“
Þetta hljómar óneitanlega
nógu ævintýralega og við
stallsysturnar þurfum ekki að
hugsa okkur um.
„Þetta líst mér vel á,“ segi
ég glöö í bragði. „Getum viö
farið allar fjórar?"
Sebi grettir sig og höfuðið
tinar: „Erfitt, mjög lítill bátur.
Allt í lagi sigla en sofa erfitt."
hans á bát sem síðar kemur
í Ijós að Sebi gerir líka út.
Það er glaðasólskin en hlý
sjávargola. Báturinn heggur
öldurnar og ein og ein
skvetta gengur yfir okkur
sem sitjum í stafni og kirjum
íslensk sjómannalög eins og
raustin leyfir. Þetta líkar skip-
verjum. „You very happy
Ýtt frá landi.
Hann hugsar máliö. „Tvær
með mér, tvær með vini mín-
um. Ekki borga neitt því
veiðar vinnan mín.“ Þá er
það ákveðið og daginn eftir
mætum við galvaskar á um-
ræddum tíma. Við komum
að vísu við í litla veitingakof-
anum rétt hjá á ströndinni,
þar sem við borðum alltaf,
og þar er reynt að telja okkur
af förinni: „Nei, nei, þið veiða
ekki mögulegt." „Af hverju
ekki?“ spyrjum við. „Þið kon-
ur ekki getið farið veiða“. „Af
hverju ekki?“ segjum við. Og
það varð fátt um svör.
„SJÓMANNSLÍF,
SJÓMANNSLÍF,
DRAUMUR HINS
DJARFA MANNS. . ."
Það er greinilegt að allur
flotinn veit af umræddu fyrir-
komulagi því þegar við kom-
um gangandi fyrirhittum við
hóp af brosandi körlum. Ég
og Magga, systir mín, ýtum
frá landi og hoppum um borð
með Seba og einum háseta.
Hinar tvær fara með frænda
menn heldur nemendur í
námsferð um Indland og höf-
um ekki mikla peninga." Sebi
hlær bara og er ekkert í
neinum prútthugleiðingum.
En þar sem við erum ekki
komnar til Indlands til að
liggja á sólarströnd heldur til
að kynna okkur líf íbúanna
þar fæðist mér ný hugmynd:
„Megum við ekki heldur
koma með þér í veiðitúr? Við
erum sko íslendingar. Og ís-
lendingar eru fiskimenn. Við
höfum verið á sjó og getum
hjálpað þér að veiða og við
myndum örugglega færa þér
heppni."
Sebi hugsar málið og höf-
uðið gengur fram og til baka
VIKAN I INDLANDI