Bjarmi - 01.06.2001, Blaðsíða 6

finnst ekki erfitc að sjá þaó sem sköpun
Guós.
Leifur: — Guó er enn að skapa, við sjá-
um þaó allt í kringum okkur, lönd eru aö
myndast og eyðast. Þekking manna á
sköpunarverkinu hefur nýst á margan
hátt, til dæmis vió meðferð sjúkdóma.
Virðing manna fýrir lífinu og sköpunar-
verkinu er ekki alltaf mikil. Mig langar að
nefna nokkur atriói. I fyrsta lagi eru um-
ferðarslys. Það er engu líkara en að í um-
ferðinni ríki einhvers konar frumskógar-
lögmál. Fólk virðist vera búið að sætta
sig við að talsverður hópur láti lífið á
hverju ári. Annað eru reykingar. Afleið-
ingar þeirra eru eitthvert alvarlegasta
heilsufarsvandamál sem nútímaheil-
brigðisþjónusta á við að glíma. Samt
reykja jafnmargir og raun ber vitni. I
þriðja lagi eru svo afleiðingar ofáts. Fólk
fer ekki vel með líkama sinn. Allt þetta er
í mínum huga óviróing gagnvart sköpun-
arverkinu og þar af leiðandi gagnvart
Guói.
Hvaða augum lítið pið erfðavísindin? Hvernig
munu pau próast? Liggja einhverjar hcettar í
leyni?
Helgi: — Mér finnst bæði spennandi
og skemmtilegt aó vinna við það að
kortleggja genamengi mannsins. Það
minnir mig á þaó sem Davíó konungur
sagði, aó við erum undursamlega sköp-
uó. Það er spennandi að fmna gen til að
reyna að fýrirbyggja sjúkdóma eða lækna
þá. Þaó er hægt að misnota flest. Það er
til dæmis fýrirtæki í Bandaríkjunum sem
ætlar að gera erfðafræðipróf á þeim sem
sækja um stöðu hjá því til aó geta ráóið
þá sem líkur benda til aó veröi frískir og
þurfi lítið á veikindadögum og sjúkra-
greiðslum að halda. Upplýsingarnar sem
ég vinn með eru almenns eólis og lúta
ekki aó einstaklingum. Ég held ekki að
hægt sé aó misnota það sem ég er að
gera. Ég tel að kostirnir séu fleiri en gall-
arnir og gagnagrunnurinn verði til góðs.
Leifur: — Ég hef fastmótaóar skoðanir
á þessu meó genin. Maðurinn hefur frá
örófi alda veriö að kanna hiö óþekkta.
Svona verður það alltaf, menn leita og
kanna eitthvað nýtt. Sjáió bara ævintýra-
mennina sem vilja stöðugt komast á nýja
staði, eru alltaf aó takast á viö einhverja
ögrun. Pólfararnir okkar eru hér gott
pegar pið farið úr vinnugallanum og á sam-
komu eða í kirkju?
Helgi: — Fyrstu árin eftir aó ég komst
til trúar fannst mér vera spenna milli
náttúruvísindanna og Biblíunnar. Mér
fannst erfitt að samræma fyrstu kafla
Biblíunnar og þróunarkenninguna. En
eftir að ég hafði rannsakað málió komst
ég að því að Biblían hefói rétt fýrir sér og
þróunarkenningin væri röng. Ég tel að
Guó hafi skapað og mér virðast öll sönn
vísindi styðja þá skoðun. Það eru fleiri
vísindaleg rök sem styója sköpun en þró-
un.
Leifur: — Frá mínum bæjardyrum er
þetta ekki alveg eins og Helgi segir. Það
er Guð sem skapar en þaó kemur ekki
fram hvernig hann skapar. Tíminn hjá
Guði er afstæður. Mér skilst að dagarnir
sem talað er um í sköpunarsögunni geti
eins merkt tímabil. Hins vegar eru lífið
Ég fyllist ce meiri lotningu
fyrir skaparcmum eftir því
sem ég rannsaka sköpun
hans meira.
og náttúran mjög flókin, ég átta mig enn
betur á því eftir að hafa tekið þátt í und-
irbúningi glasafrjóvgunar á Landspítal-
anum. Þá sá ég hvílík efnaverksmiðja ein
fruma er. Það þarf sterkari trú til að
halda að allt hafi orðiö til fýrir tilviljun
en að Guð standi á bak við.
Helgi: — Ég er sammála því aó það er
miklu auðveldara að trúa því að Guð
hafi skapað en að allt hafi orðió til fýrir
tilviljun.
Leifur: — Ég fýllist æ meiri lotningu fýr-
ir skaparanum eftir því sem ég rannsaka
sköpun hans meira.
Helgi: — Ég tek eftir því þegar ég les
fræðirit að það er aldrei talað um Guð,
hann er sniðgenginn algerlega. Það
minnir mig á fýrsta kafla Rómverjabréfs-
ins þar sem talað er um að mennirnir
hafi dýrkað sköpunina í staó skaparans.
Ég er að rannsaka genamengið og mér
6