Æskan - 01.06.1941, Qupperneq 10

ÆSKAN
Nýju fötin keisarans.
Leikrit fyrir börn,
í fjórum þáttum.
III. ÞÁTTUR
Úti fyrir liöllinni. Fjöldi fóllcs
biður eftir að sjá keisarann og
skrúðfijlkinguna. Meðal áliorfenda
er litið barn.
RADDIR ÚR HÓPNUM: Heill sé
þér, lteisari jgóður!
(Skrúðfylkingin kemur frá höll-
inni. í fararbroddi sér maður keis-
arann, undir hásætishimninum,
síðan koma hirðmenn og hirð-
mcyjar, varðmenn o. fl.J.
RADDIR (meðal fólksins). En
hvað nýju fötin keisarans fara vel.
Sjáið þið slóðann! Dæmalaust er
efnið fallegt!
(Skrúðfylkingin fer úttilhægri).
MARGAR RADDIR (í kór): En
hvað nýju fötin keisarans eru fá-
gæt, þau fara svo vel og eru alveg
ljómandi ágæt. En lieimskinginn á
bágt, þvi hann fær ekki að sjá þau,
og hirðuleysinginn lcemur ekki
heldur auga á þau. En mér cr
sjálfum óhætt enn um sinn, því eg
er vitrari en náunginn!
(Skrúðfylkingin kemur aftur og
heldur í áttina til hallarinnar, og
hverfur síðan cftir skamma slund).
LÍTIÐ13ARN: Mamma, mamma!
Keisarinn er ekki í neinu —?
FAÐIRINN: Það er þó vissulcga
speki, að af vörum barna og smæl-
ingja heyrir maður sannleikann!
Hvað virðist þér, granni góður?
Nonni litli segir, að keisarinn
sé ekki í neinu öðru en skyrt-
unn’'
MARGAR RADDIR: Heyrið, hvað
sakleysinginn segir. Hann er ekki
Eftir æfintýri
H. C. Andersens.
(Niðurlag.)
Margrét Jónsdóttir
þýddi.
í neinu! Það er lítið barn, sem
segir það. Hann er ekki í neinu!
FJÖLDA MARGAR RADDIR:
Hann er á tómri skyrtunni! Hann
er ekki í neinu!
ALLIR: Hann er ekki í neinu!
(Þeir snúa scr lxvcr að öðrum og
fylla leiksviðið).
MARGAR RADDIR (i kór):
Fötin hans eru ósýnileg, það er allt
saman blekking, fáránleg.
En enginn vill láta á því bera,
því enginn vill heimskur kjáni vera.
IV. ÞÁTTUR
Sama leiðsvið.
(Leppur og Skreppur komahlæj-
andi inn).
LEPPUR: Ha, ha, ha! Þetta
gekk nú bærilega, karl minn!
SKREPPUR: Já — ha, ha, hæ!
Við erum fyrirtaks hirðvefarar. Ó,
hvað þeir eru heimskir, allir
saman.
LEPPUR: En enginn mátti vita
það. Atþýðan var nú samt ekki
lengi að uppgötva það — og þið
þarna, (bendir til áhorfenda). Sá-
uð þið ekki, hvernig í öllu lá?
RÖDD (frá áhorfendabckkjum):
Jú.
SKREPPUR: En nú skulum við
komast af slað, sem allra fyrst —
áður en þeir taka okkur fasta —
því að annars værum við óliæfi-
lega heimskir. Við þurfum að
koma okkur undan með alla pen-
ingana, sem við fengum fyr^r nýju
íotin keisarans: Já, hamingjan
góða. Þarna koma varðmenn-
irnir.
LEPPUR: Þá tökum við til fót-
anna. (Varðmaður scst á leiksvið-
inu. Svikahrapparnir flýta scr burt,
hlæjandi.)
70