Æskan - 01.06.1941, Side 20

ÆSKAN
Myndir úr „Þúsund og einni nótt“
ii.
Sagan af Ahmed kóngssyni og álfkonunni Paríbanú.
Eins og ])ið sjálfsagt munið, hafði Alimed
kóngssonur hitt lítinn mann, sem bauðst
til að selja honum mjög fágætan gi'ip.
Sagði hann honum nú, að þetta væri epli,
sem iiefði þá náttúru, iað það gæti iæknað
alla sjúkdóma. „Það er engin veiki svo
hættuleg eða hanvæn, að epiið geti ekki
unnið hug á henni og gert sjúklinginn á
sömu stundu svo heilbrigðan, sem hann
aldrei hefði kennt sér meins á æfi sinni.
Og til þess er liin einfaldasta aðferð,
þvi að ekki þarf annað en halda eplinu
fyrir vitin.“
Maðurinn rétli kóngssyni eplið. og varð
hann glaður við. Híann vildi nú samt ekki
kaupa það, fyrr en hann liefði fengið fulla
vissu fyrir þvi, að það byggi yfir slíkum
undrakrafti, sem lionuni var sagt. Vai’ nú
farið með eplið tii manns nokkurs, er var
svo þungt haldinn, að menn örvæntu um
líf hans. Tilraunin heppnaðist og mann-
inum batnaði samstundis, er eplið var
borið að vitum hans. Keypti Alnned nú
eplið og greiddi fjöi-utíu gullsjóði fyrir
það, og þóttist nú hafa lokið erindum
sínum giftusamlega.
Ahmed kóngssonur dvaldi nú langa liríð i
Samarkand og skoðaði þar ýmsa fagra
staði og merkilega hluti og fræddist um
ótal margt. En að lokum hugði hann tii
lieimferðar. Komst hann eftir miklar
mannraunir á fund bræðra sinna, er liiðu
hans með eftirvæntingu. Vai’ð þar fagn-
aðarfundur. Þeir bræður föðmuðust með
hinni mestu hlíðu og sögðu frá gripunum,
sem þeim liafði áskotnazt i ferðinni. Eu
er þeir litu í töfrapípuna, komust þeir að
rauii um, að frænka þeirra, sem þeir allir
lögðu hug á, lá fyrir dauðanum.
Nú voru góð ráð dýr. En eftir nokkrar
boilaleggingar varð það úr, að bræðurnir
settust allir á ábreiðu Hussains. Og af því
að hugir þeirra lögðust allir á eitt, þá ósk-
uðu þeir sér allir þrír, að þeir væru
komnir til konungshallarinnar á fund
frænku sinnar, ef vera mætti, að þeir
gætu frelsað hana frá bráðum bana. Ósk
þeirra rættist með svo skjótri svipan, að
þeir fundu einungis, að þeir voru komnir
til hallarinnar, en ekkert vissu þeir með
hvaða hætti það varð. Komu þeir næsta
flatt upp á þjónustufólkið í höllinni.
Enginn vissi með livaða töfrum þeir voim
koninir til hallarinnar, og þekktu menn
þá varla í fyrstu. Ahrned .kóngssonur
liraðaði sér inn til frænku sinnar með
eplið í hendinni. Og þegar hann sá liana i
dauðateygjunum, gekk liann sem skjótast
að rúininu og bar eplið að vituin hennai'.
Beið liann nú milli vonar og ótta þess,
er verða vildi, og hvort eplið reyndist
þess megnugt að kaila kóngsdótturina til
lífsins aftur. Hinir bræðurnir, Hussain og
Alý, voru cinnig komnir inn i herbergið
og stóðu nú allir við rúm frænku sinnar.
En því nær samstundis lauk hún upp aug-
unum, leit í kring um ,sig og horfði á þá,
sem viðstaddir voru. Því næst reis liún
upp og kvaðst vilja fara á fætur, alhress
og með fullri rænu, eins og hún væri
vöknuð af löngum svefni. Sögðu amhátt-
irnar henni þegar, að þenna skyndilega
iieilsubata ætti hún að þakka hinum
þreniur kóngssonum, frændum sínum Nú
með því að hún vildi klæðast, létu kóngs-
synir sér að svo komnu nægja, að segja
henni, liver.s fagnaðar ,sér fengi, að þeir
liefði koinið í tæka tið að lijálpa lienni.
80