Æskan - 15.12.1926, Blaðsíða 28

120
Æ S K A N
Versta refsingin, sem hann hafði orð-
ið fyrir til þessa, var það, að hann
hafði veturinn áður verið settur inn í
stúlknabekk einn klukkutíma. Honum
þótti nú fullilt að verða fyrir því. Held-
ur hefði hann viljað kveljast af tann-
pinu næturlangt, því óhræsis stelpurnar
flissuðu svo dátt þegar þær sáu hann
úti við, lengi á eftir.
Og nú var það yíirheyrslan, sem var
óumflýjanleg. Mátti við því búast, að
búnir að hervæða sig með bogum, örv-
um og kylfum að sið Indíána.
Pétur, »Kryddsíldin«, sem þeir köll-
uðu, hafði nú sínar ástæður til þess, að
gefa sig ekki í hnefa-bardaga við óvin-
ina, hann lét sér nægja blásturspipu og
örvamæli fullán af eiturörvum.
Rauðskinnar þessir læddust nú hljóð-
laust um greniskóginn og þegar búist
til bardaga, blásið til móts, fylkt liði og
urðu þegar smáskærur með útvörðunum.
yfirkennarinn tæki harkalega undir höku
honum og segði: »Horföu á mig, dreng-
ur! horfðu á mig!«
En hann bjóst þó við, að hann gæti
spjarað sig, engu síður en þeir hinir.
»Ne-ei! nú held ég að varðstjórinn
þarna niðri sé orðinn alveg bandóður«,
sagði Marteion.
»Nú ætlar mér ekki að dáma, hann
er á hendingskasti«, sagði Ólafur hlæj-
andi.
»Og er að klóra sér i hökutoppinum«,
sagði Nikki.
fegar drengirnir voru búnir að háma
í sig, bundu þeir fyrir malpokana, snéru
um treyjum sínum og stungu gullnum
fjöðrum í hár sér. —
Að fám mínútum liðnum voru þeir
»Kryddsíldin«, eða »Hjartslátturinn«,
eins og þeir kölluðu hann, þegar út í
bardagann var komið, reyndi aftur og
aftur að komast í skotfæri við fjand-
menn sína. En það mistókst alt af. En
ekki gafst hann þó upp að heldur.
Uppi á klettgnýpu, sem gnæfði upp
úr miðjum skóginum, kom hann skyndi-
lega auga á fjaðraskúfinn á »Haukin-
um«, þar sem hann stóð og skimaði í
allar áltir. Hann varð einskis var og
settist þarna rólegur.
»Hjartslátturinn« grúfði sig niður og
skreið áfram á fjórum fótum.
Loks komst hann að markinu. Hann
tók nú eina eiturörina úr mali sínum
og lagði á streng og ætlaði að skjóta
banvænu skoti, en í sömu andránni