Iðunn : nýr flokkur - 01.01.1925, Page 64

58
Konráð Vilhjálmsson:
IÐUNN
Hverfast vindar á víðum söndum,
vellir blása und Skaftafelli.
Grundir frjóar og grænar lendur
glóða fjötraðar storknu flóði.
Sorfnar af jökuls heljar-herfi
hlíðar og eyrar landrof bíða.
Svella elfur við sævar-falli,
saurugar velta kvikum auri.
Gnæfa þó yfir og gróðri hlífa
grænir höfðar með blóma vænum.
Mæna fram yfir mæri Ránar
margtugu varðir stuðla-bjargi.
Valin' geyma þeir bú og býli. —
Bændur og klerkar rótar-sterkir
áttu þar trausta fóta-festu
feiknum varðir á ættar-garði.
Undan þrálátum þeysi-vindum
þjóðernis vors er blásinn gróður.
Gjörla ef hyggjum, hrönnum liggja
hraunþök köld yfir sögu-spjöldum.
Smáþjóðar andans erfðalendur
erjandi fjárplógs-jökull herjar.
Gullnar töflur frá Ása afli
elfur saurugar verpa auri.
Stakur gnæfði sem hamra-höfði
horfinn þulur, og óðals-torfu
verndaði trútt frá voða og grandi
vargöld svo að ei næði farga.
Fús hann gróf o’ná forna stafi,
fáði og skýrði rúnir máðar.