Kirkjuritið - 01.06.1954, Blaðsíða 45

SÉRA ÞORVALDUR JAKOBSSON
283
Melstað, er síðar (1875) kvongaðist hálfsystur hans, Sigríði
Jónasdóttir. Þar lærði hann undir skóla. Hann varð stúdent
1881 og lauk guðfræðiprófi frá Prestaskólanum 5. sept. 1883.
Sama ár, 10. sept., var honum veittur Staður í Grunnavik og
Hgður 16. s. m. Eftir 1 ár sótti hann þaðan um Brjánslæk
°g var veittur hann 28. maí 1884. Þar var hann prestur í
12 ár og bjó 3 árin fyrstu á Haukabergi, en síðan i Haga.
Á þeim árum þjónaði hann einnig Otrardalsprestakalli hátt
á annað ár. Hinn 26. ágúst 1896 var honum veittur Sauð-
lauksdalur og var hann þar prestur, unz hann fékk lausn frá
embætti 20. desember 1919. Siðan gerðist hann kennari við
gagnfræðaskólann i Flensborg í Hafnarfirði 1921—1934. Auk
Prestsembættisins gegndi séra Þorvaldur ýmsum merkum
störfum vestra, svo sem í amtráði Vesturamtsins, í sýslunefnd
^estur-lsafjarðarsýslu í 33 ár o. fl.
Séra Þorvaldur naut mikilla vinsælda og virðingar af sókn-
arbörnum sinum og stundaði embætti sitt af frábærri skyldu-
rækni og miklum dugnaði. Á vetrum varð hann oftast að
ganga á annexíurnar, en það vílaði hann ekki fyrir sér, jafn-
vel í miklum fönnum; hann vildi ekki láta sig vanta á kirkj-
urnar, ef aðrir gátu komizt þangað. Kirkjusóknin var þvi frá-
bærlega góð alla hans prestsskapartíð. Hann bar mikla tryggð
°g hlýju til sóknarbarna sinna, eftir að hann flutti hingað
suður, og fylgdist vel með lifskjörum þeirra. Þau voru því
tiðir gestir á heimili hans hér syðra og var tekið þar af ein-
l*gri gestrisni og viðmótshlýju.
Nokkuð mun séra Þorvaldur hafa stundað unglingakennslu
á prestsskaparárum sínum, enda hafði hann miklu af að
teiðla. Hann var kunnáttumaður mikill í tungumálum, sér-
staklega í íslenzku og fornmálunum, sögu og ættfræði og
ágætur stærðfræðingur. 1 Flensborgarskóla mun hann aðal-
lega hafa kennt íslenzku og stærðfræði. Við síðustu skóla-
uppsögn á yfirstandandi vori færðu 25 ára gamlir nemendur
sóra Þorvalds Flensborgarskólanum nokkra fjárupphæð í sjóðs-
stofnun til minningar um séra Þorvald. Það sýnir bezt, hversu
Vel hann var látinn sem kennari, enda var hann ekki aðeins
öúkiU kunnáttumaður í þeim greinum, er hann kenndi, held-
Ur ávann hann sér einnig virðingu og traust nemendanna
t^eð mildum aga og mannúðlegu viðmóti.