Kirkjuritið - 01.10.1957, Blaðsíða 39

FRUMVARP
373
hans, og þægilegra fyrir prestana flesta að ná fundi hans þar. Kirkja
nútímans verður vel að gæta sín fvrir því, að biskupar hennar verði
nokkurs konar sögulegir minjagripir til þess að halda uppi fomri frægð
einstakra staða. Þeir verða að vera starfandi menn, og til þess verða
þeir að vera í miðstöðvum athafnalífsins.
Um 10. gr.
Gefur ekki tUefni til athugasemda.
Um 11. gr.
Ekki kemur til greina annað en skipta sjóðum þeim, er einstakar kirkj-
ur eða aðrir ákveðnir aðilar eiga, eftir að biskupsdæmin hafa verið að-
skilin. Hinn almenni kirkjusjóður t. d., sem hér kemur sérstaklega til
greina, er eign einstakra kirkna, og er ekki um annað að ræða en að
viðkomandi biskup hafi umráð hans. Sjóður Strandakirkju er nú lang-
stærstur, en aldrei er hægt um það að segja, hvaða kirkjur aðrar gætu
eignazt sérstaldega mikla sjóði. Verður að gilda reglan „þeim happ, sem
hlýtur“. Verði einhver kirkja sérstaklega rík, kemur það fyrst og fremst
til góða því biskupsdæmi, sem hún tilheyrir. Hér er þó sett ákvæði, sem
gerir mögulegt, að önnur biskupsdæmi geti notið góðs af, ef þörf er
þar mikið meiri. Um sjóði, sem kirkjan öll á, er á hinn bóginn ekki
óeðlUegt, að Höfuðbiskup hafi stjóm þeirra.
Um 12. gr.
Gefur ekki tilefni til athugasemda.
Um ákvæði til bráðabirgSa.
Hér getur fleira en eitt til greina komið. Fordæmi sýna, að þegar
lög eru sett um nýja skipan mála og embætti, eins og var hér t. d. 1904,
urðu þeir embættismenn að víkja, sem fyrir vom, og það landsins æðstu
°g beztu menn, svo sem landshöfðingi og amtmenn. Hér er hins vegar
gert ráð fyrir, að núverandi biskup geti, ef hann óskar, gengið inn í Höf-
uðbiskupsembættið án kosningar. Ætti að fresta öllum ráðstöfunum á
biskupsembættum, ef þau losna, ef hugur er á því að gera á þessum
málum nýskipan.