Kirkjuritið - 01.04.1961, Blaðsíða 19

161
Kirkjuritið
I dag liggur það mönnum í augum uppi, að kristnin á í vök
að verjast víðast hvar og einkum í Asíu og Afríku, sakir
ókristilegrar breytni ýmissa fégráðugra og valdafíkinna krist-
inna manna síðustu aldirnar — þrátt fyrir fagurt kristlyndi
og dásamlegt fórnarstarf fjölmargra kristniboða. Og sú er
kaldhæðni örlaganna, að sums staðar verður kristnin að þoka
fyrir Múhameðstrú sakir þess, að sú síðarnefnda reynist
sterkari í reynd í því, sem er höfuðboð meistarans frá Nazar-
et — að allir menn eigi að elska hver annan.
Arnold Toynbee hefur skrifað um þetta smá grein, sem
birt var í Morgunblaðinu 3. febrúar s.l. Þar heldur hann því
fram að: „Þegar trúboðar frá Norður-Afríku og Asíu hafa
boðað Múhameðstrú á hinum víðáttumiklu svæðum suður af
Sahara, hefur venjulega risið upp eitt samfélag Múhameðs-
trúarmanna á hverjum stað. Þegar vestrænir trúboðar hafa
snúið Afríkumönnum til kristinnar trúar, hafa að vísu risið
upp samfélög kristinna manna, en gjarnan tvö á hverjum
stað — annars vegar samfélag hvítra, hins vegar svartra.
Því miður er komin á eins konar regla í þessum efnum
meðal kristinna manna og hin eina verulega undantekning
sannar staðreynd hennar. Kristið fólk, sem mælir á portú-
galska og spænska tungu, virðist jafn laust við kynþátta-
kreddur og Múhameðstrúarmenn. Sem dæmi um það má
nefna Mexico og Brazilíu. Á báðum þessum stöðum eru íbú-
arnir af mörgum kynþáttum, en þeir mynda eitt samfélag —
eina þjóð. Ugglaust er það engin tilviljun, að kristnir Portú-
galar og Spánverjar skuli vera gæddir þessari dyggð Múha-
meðstrúarmanna. — Svo virðist sem hún sé arfur frá þeirra
eigin fortíð — frá því, er þeir voru undir stjórn Múhameðs-
trúarmanna í margar aldir“.
Að vísu má gera við þetta þá athugasemd, að ekki aðeins
í frumkristni, heldur æ síðan, hafa ótal kristnir menn um all-
ar jarðir barizt fyrir bræðralagi og jafnrétti allra manna. Og
frá þeim er yfirlýsing Sameinuðu þjóðanna um þessi atriði
runnin. Hitt stendur samt, sem fyrr er sagt, að Toynbee hef-
ur hér allt of mikið til síns máls.
11