Kirkjuritið - 01.05.1963, Blaðsíða 16

St'ra Pétur lngjaldsson:
Ræða
við vígslu Höskuldsstaðakirkju
31. marz 1963
Bœn
Vér viljuin liiðja:
Drottiiiu allslicrjar, vér koiniiin fram fyrir jiig, til [ioss að [n'i lilessii'
oss verk vor meS ainla þíinim oj; krafti. Svo þetta vé vort verði oss lielg1-
dóniur, þar sem vér hlýöum á kenningu lífshöfundar trúar vorrar, Jcsu
Krists, þíns elskaða sonar. Gef að orð lians verði Ijós á vegiini voruin
og þeirra koinamli kynslóða, er hér ínunu krjúpa á döguin gleði og sorgar.
Gef að orð þitt veiti hugsunuiu voruin réttan skilning á niannlífinu,
svo að hænir vorar séu hér vor ljúfasla iðja, þakkar- og fyrirhænir í tru,
von og kærleika.
Veil oss þannig hlessuu þína sein söfnuði Guðs í þessu helga húsi.
Jllessa oss sjálfa, söfnuð þinn, vernda þú hús þitt á komandi döguin. Þcr
sé lieiður, lof og þakkargjörð fyrir þann andlega kraft, er þú gafsl oss
lil hyggingar þessu liúsi. — Ainen.
Rœða
Texti 1. Kor. 3. 8—9.
Vér höfiiin á |)essum fagnaðardegi lesið orð Páls postula til
Korintusafnaðar.
í einum af fejíiirstu köflum bréfsins er liann að skýra fyrJI
þeim, sem eru ungir í Drottni, safnaðarvitund hins nýja siðat
kristinna rnanna. Þungamiðja hoðska[)ar Páls er að Guð alh'
lierjar slarfi í anda sínum gegnum manninn. Kristinn maður
er ekki þræll Guðs heldur samverkamaður lians, sem er skaþ'
aður í Guðs mynd og fyrir guðlegan uppruna sinn er Gviðs
barn. Því er kristinn söfnuður akurlendi Guðs, sem oss her
að vinna á og láta gott af oss leiða eftir beztu getu. Trúandt
því að kristin trú með siðavitund sinni sé þess umkomin að
veita oss krafl til margra góðra hluta. En Páll varar hér líka
við, að eigi má kristinn maður ofmetnast, lieldur skal honun1