Kirkjuritið - 01.01.1968, Blaðsíða 21

KIItKJURITlÐ 15
greiningarokinu af sínum eigin lierðum. Síðan verðið þér að
freista þess að kirkjan láti þjóðfélagslegar umbætur utan sinna
eigin múra meira til sín taka. Hún verður að leita uppi leiðir
til aukins skilnings milli kvnflokkanna innbyrðis. Henni er
skylt að snúast skýrt og ákveðið gegn því ranglæti sem negr-
arnir eru beittir í bústaða- skóla- og löggæzlumálum og fyrir
bæði borgar- og ríkisdómstólum. Hún á að beita ábrifum sín-
um til að koma á réttlæti á fjármálasviðinu. Yörður siðferðis-
°g andlegs lífs þjóðarinhar en það er kirkjan, getur ekki leyft
ser að borfa með jafnaðargeði upp á það megna og augljósa
ranglæti, sem á sér stað. Ef þér kristnu menn fylgið köll-
un yðar af bollustu og kjarki, munuð þér leiða liina bug-
spilhu á meðal yðar frá myrkri yfirdrepskapar og óttans
1 ljós sannleikans og kærleikans. Svo vil ég beina fáeinum
orðum til yðar, sem ranglæti aðgreiningarinnar bitnar á. Yður
ber að berjast áfram af ábuga og krafti fyrir þeim réttindum,
sem yður eru beitin samkvæmt stjórnarskránni og eilífum lög-
niálum Guðs. Sýndi það bæði ragmennsku og siðleysi að beygja
sig af auðsveipni fyrir ranglætinu. Þér getið ekki með góðri
samvizku selt frumburðarrétt frelsisins fyrir baunadisk að-
greiningarinnar. En jafnframt því að halda fram réttlátri
haráttu, ber yður ætíð að gæta þess að liún sé liáð í kristnum
ynda og með kristilegum vopnum. Fullvissið yður um að bar-
dagaaðferðir yðar liæfi því göfuga markmiði, sein Jiér stefnið
að. Látið aldrei freistast til að láta beizkjuna ná valdi á yður.
Látið virðuleika og sjálfsaga móta réttlætisbaráttu yðar, og
hafið kærleikann að liöfuð bardagatæki. Látið engan lítil-
lægja yð ur svo að Jiér leggið á hann hatur. Forðist jafnan
ofbeldi. Ef ]i ér sáið sæði ofbeldisins, munu ófæddar kynslóðir
oppskera fár jijóðfélagslegrar upplausnar.
Látið kúgara yðar vera Jiað Ijóst í réttindabaráttu yðar,
að Jiér krefjist bvorki liefndar né óskið að koma lionum á
hné. Leitist við að sýna bonum og sanna að graftrarmein að-
greiningarinnar er livítum mönnum engu síður liáskalegt en
svertingjunum. Með }>eim anda getið þér lialdið kristnum
fána óflekkuðum í baráttunni. Fjölmörgum liggur í augum
uPpi nauðsyn þess að afmá spillinguna, sem aðgreiningin hef-
Ur í för með sér. Margir svertingjar helga líf sitt frelsisbarátt-
unni og, margir siðferðissterkir og viljasterkir hvítir menn