Kirkjuritið - 01.01.1968, Blaðsíða 18

12
KIRKJUIUTIÐ
eittlivert veraldlegt fyrirkomulag eða sið'venjur brjóti í bága
við vilja Guðs, er það kristin skylda yðar að rísa öndverðir
gegn því. Þér megið aldrei láta neinar bráðræðis eða stundar-
kröfur, sem mannlegar stofnanir gera yður á liendur, sitja
fyrir kröfum hins almáttuga Gtiðs. Nú þegar menn varpa á
glæ eilífum trúarverðmætum, ber yður að lialda fast við þau
og láta ekki frásnúna kynslóð hindra yður í að bjarga þeim
fyrir komandi kynslóðir. Þér verðið að vera reiðubúnir til að
lierja á ranglátar siðvenjur, berjast fyrir óvinsælum mál-
efnum, og bjóða gildandi reglum byrginn. Þér eruð kallaðir
til að vera salt jarðarinnar. Yður er ætlað að vera ljós heims-
ins. Það er hlutverk yðar að vera lífgefandi máttur súrdeigsins
í þjóðfélaginu.
Ég hef heyrt að þér liafið í Ameríku efnaliagskerfi, sem
kallast kapitalismi, sem leitt liafi til mikilla stórræða. Þér
kváðuð vera auðugasta þjóð heimsins, og hafa komið á fót
mikilvirkasta framleiðslukerfi, sem sagan liefur af að segja.
Þetta er undravert. En sú hætta er yfirvofandi að þér mis-
beitið kapitalismanum. Ég held því enn fram að peningaást
sé rót margs sem illt er og geti leitt menn til siðlausrar efnis-
byggju. Ég óttast að margir yðar á meðal leggi meiri stund á
að græða fé en að safna andlegum fjársjóðum.
Misbeiting kapitalismans getur líka leitt til féflettingar. Það
hefur oft átt sér stað í landi yðar. Mér er hermt að 0,1 liundr-
aðshluti íbúa landsins ráði vfir meiru en 40 hundraðshlutum
af auðlindum þess. Ameríka, hversu oft liefur þú ekki rænt
fjöldann lífsnauðsynjum lians en miðlað yfirstéttinni alsnægt-
um og óhófsmunaði. Ur þessu verður þú að bæta, viljir þú
með sannindum vera kristin þjóð. Það verður ekki gert með
því að þú aðhvllist komnninismann, því að grundvöllur lians
er stað- og stundarbundið siðgæði, háspekileg efnislivggja,
lamandi einræði og takmörkun frumstæðustu mannréttinda,
sem enginn kristinn maður getur viðurkennt. Hins vegar er
þér opin leið til sanngjarnari skiptingar þjóðarauðsins innan
vébanda lýðræðisins. Þér er skylt að nota þínar óhemju auð-
lindir til þess að útrýma fátæktinni úr heiminum. Það var
aldrei tilætlun Guðs að nokkur þjóð byggi við alsnægtir og
ógrynni auðæva samtímis því að örbirgðin þjakar aðrar þjóðir.
Guð vill að öll börn hans geti bætt úr sínum brýnustu þörf-