Stjarnan - 01.01.1897, Blaðsíða 18

16
ir sé að hverjum einum klefa. Jafnóðúm og pönn-
urnar eru lagðar í klefana, og fylt í kringum þœr
með salt-ísnúm, skal fjölum rent fyrir að framan
(fjórðu hlið klefans, sem opin var), svo hátt sem
lagt er, og svo sé Íjaíir lagðar þétt ofan yflr efsta
salt-íslagið í hverjum klefa. Fyrst leggur maður í
einn klefann og gengur frá honum, og sfðan þeim
næsta o. s. frv.—Sex klukkutíma þarf í það allra
minsta til að látafrjósa.
Þegar sá tími er liðinn sem þarf til þess að I ta
vöruna frjósa, þá er hún tekin úr pönnunum, og
dyflð snögglega ofan í hreint vatn, til þess að svo
lítil íshúð komi utanum hvert eitt stykki, því næst
er henni staflað svo vel og rúmlega sem hægt er
inni í frystihúsinu, hvar hún er geymd til þess tíma
að hún er selcl eður matreidd. Undir vöruna í
frystihúsinu sé sett sett 4 þuml. þykt salt-íslag á
gólfið. — ,,Salt-ís“ kalla ég ísrnuúlningiún sam-
blandaðann saltinu.
Ath. Staíirnir, sem eru milli siukþynnanna í
frystihúsinu, þurfa að vera nokkuð mjórri í neðri
endana en þi efri, svo sem 1 þuml. eða svo, eptir
því live breiðir þeir eru, tii j; o- ð salt-ísinn sé
sem þéttastur í hverju hólfi.
Á stórum frystihúsum eru staflrnir m'illi sink
þynnanna hafðir 2 kant við kant með 2—4 þuml.
millibili, í stað eins stafs i hinum .sníærri; verður
þá salt-ís rúmið inilli siukþynnnnna 10—12 þuml.
að þykkt í stað 4 þuml.