Vörður - 01.11.1917, Blaðsíða 3

V Ö R Ð U R
ii
siSferöisþroska, reglusemi og starfslöngun, veröur skól-
anum. til sóma, heimilinu til ánægju, sjálfu sér að gagni
og þjóðfélaginu til styrktar, þegar tímar líöa.
Smdgreinar um mentamál.
Eftir V a 1 d. E r 1 e n d s s o n.
I.
Eg veit ekki hversu vel þokkað mál þaö er, að fara
að minnast á nokkur andleg málefni núna í dýrtíöinni,
þegar allir eru uppteknir af matarhugsunum og matar-
striti. Þeir menn, sem andlegu málin, (og þá sérstaklega
]>ann hluta þeirra, er kenslumál kallast) hafa borið fyrir
brjósti og um þau ritað, hafa sjaldnast átt mikilli lýð-
hylli að fagna, þótt betur hafi gengið á þjóðarbúinu en
nú gengur. En hvað sem því liður, þá tel eg það bein-
línis lífsnauðsyn þessari þjóð, að þeim málum sé haldið
sem best vakandi, einmitt á þessum varasömu tímum.
Mér er það með öllu óskiljanlegt, að vér verðum hraust-
ari eða sællegri eða hæfari til að byggja þetta land í nú-
tíð og framtíð, þótt vér nú á neyðartímunum drögum
oss með húð og hári ofan i mataraskinn, og forðumst
allar hugsanir um andans mál og andlega þroskun sjálfra
vor og barna vorra. Vér stöndum síst svo föstum fótum
að andlegri hyggju og menningarþroska, að vér höfum
efni á að slá slöku við uppeldi voru að nokkru eða
öllu leyti. Stöönun á því sviði er beint andlegt atorku-
morð fyrir þjóðina, eins og hennar mentamálum er kom-