Vetrarbrautin - 01.01.1907, Qupperneq 49

47
Margir urðu t.il þess aö ganga á reka þegar strand-
ið frjettist, því engin byggð var þá í Barðsvik eða
Smiðjuvik og hvergi frá Bolungarvík að Horni.
Einar Snorrason bjó þá í Bolungarvík. Hana var
faðir Þorleifs, er bjó þar lengi siðan. Einar fór ásamt
öðrum manni yflr í Barðsvík og hafði þar þá rekið
ýmislegt af bát. þeim, er fórst á Straumnesboðanum
og skipstjórinn var á. Fundu þeir að sögn skáp, er
skipstjóri hafði átt, með peningum í. Lik skipstjóra
höfðn þeir einnig fundið og dysjuðu þeir það þar i
sandinum, sem Melkollar heita. Hirtu þeir nú pening-
ana og ýmislegt fleira og sueiu siðan heim.
Litlu síðar tóku þeir bát og reru þangað sem
„Pjetursborg" var. t’angað komu og margir fleiri og
hafði hver í burtu með sjer það er hann vildi. Jón
nokkur er bjó í Reykjarfirði á Ströndum kom þangað
á bát allstórum og hióð hann.
Nokkru síðar kom sýslumaður norður til að
grennslast eptir strandinu. Voru þá margir kallaðir
fyrir rjett er grunsamir þóttu, og skiluðu flestir öllu
aptur, þar á meðal Einar Snorrason í Bolungarvík.
Jón í Reykjarflrði var og kallaðar fyrir og þrætti hann
harðlega fyrir að hafa tekið af strandinu nema að
eins í eina „kráku.“ Ljet sýslumaður hann vinna eið
að frambuiði sínurn og sleppti honum síðan óátöldum
og kvaðst ekki teJja þótt maðurinn hefði ásælst slika
smámuni. Jón sór eiðinn, en bát.ur sá, er hann hlóð
aí strandinu, hjet Kráka.
Skipið „Pjetursborg" hafði verið búið að veiða 5
hvali er það strandaði. Höfðu þeir verið brytjaðir
niður í skipið og saitaðir, og kom sú matbjörg mörgum
manni að góðu gagni. Skipið liðaðist síðan sundur og