Tjaldbúðin - 01.01.1902, Blaðsíða 21
— 19
fyrsta íslenzka nýlendan í Manitoba og var henni
gefið nafnið Nýja ísland.
Fyrsta árið var enginn prestur í nýlendu
þessari. Norska sýnódan (kirkjufjelag eitt lúterskt
í Bandaríkjunum) skoraði á síra Pál að heim-
sækja Ný-íslendinga. Sakir þess fór hann til
Nýja íslands haustið 1876. Hann vann þar ýms
prestsverk og flutti nokkrar prjedikanir. Hann
var þá ráðinn prestur Ný-íslendinga, og skyldi
hann koma alkominn til nýlendunnar næsta ár.
Hann efndi það. A leiðinni til Nýja íslands
næsta sumar (1877) heimsótti hann landa sína í
Minnesota og vann þar ýms prestsverk. 19. okt.
1877 kom hann til Nýja íslands og tók undir
eins til starfa hjá söfnuðum sínum þar. Þeir hjetu
»Vidalínssöfnuður«, »Hallgríms-söfnuður« og
»Guðbrands-söfnuður«. Söfnuðir þessir mynduðu
kirkjufjelag, er var kallað »Hinn íslenzki lúterski
söfnuður í Nýja íslandi«. Ef síra Páll hefði þá
fengið að starfa óárehtur í Nýja íslandi, þá hefði
kirkjusaga Vestur-íslendinga orðið allt önnur, en
hún er nú.
Um þessar mundir var síra Jón Bjarnason
(fluttist vestur 1873) í Minneapolis. Hann hafði
áður vcrið kennari við skóla norsku sýnódunnar
í Decorah, Iowa. En samlyndið milli hans og
sýnódunnar fór algerlega út urn þúfur. Orsökin
til þess var sú, að hann hneigðist þá að skyn-