Eimreiðin - 01.07.1930, Side 90

298
RAUÐA DANZMÆRIN
eimreiðin
og er nú ekkert sem skyggir á hamingjuna um hríð. Þannig
segist Mötu Hari frá. En barnið lifði ekki lengi, því ein af
þernum hennar gefur barninu inn bráðdrepandi eiturtegund
eina, sem aðeins er þekt í Ausfurlöndum. Mata Hari lýsir því
mjög átakanlega, hvernig áhrif þetta ódæði hefur á hana.
Hún verður svo yfirkomin af harmi og reiði, að hún ræður
ekki við villimannseðlið í sjálfri sér og kyrkir í greipum sér
þernuna, sem hafði svikið hana og rétt barninu eiturbikarinn.
Þessi saga, sem Mata Hari gaf út um fortíð sína, skapaði
um hana æfinfýraljóma, gerði líf hennar að leyndardómi og
jók á seiðmagn hennar. Það var Iitið á hana eins og opin-
berun úr austurvegi, enda styrkti alt útlit hennar þá trú manna,
að hún væri Austurlandakona. Þótt hún væri hollenzk og
fædd í Hollandi var andlitsfall hennar einkennilega austrænt.
Auk þess var hún rauðbrún á hörund. En þetta einkenni
hafði hún erft frá forfeðrum sínum, sem voru Gyðingar —
en ekki frá Hindúum.
Mata Hari og æfisaga hennar, eins og
hvorttveggja var í raun og veru.
Þess gerist ekki þörf að skýra hér ítarlega frá æskuárum
Mötu Hari, enda skal Iátið nægja að segja frá þeim í örfáum
dráttum, til þess að sýna og sanna hvílíkur uppspuni það var,
sem hún sagði sjálf um fortíð sína. Hún var fædd í borginni
Leeuwarden í Hollandi 7. ágúst 1876 og skírð Margrét
Geirþrúður. Eini skyldleikinn við Austurlandamenn var sá, að
í æðum hennar rann Gyðingablóð, því faðir hennar var af
Gyðinga-ættum. Hann hét Adam Zelle og var efnaður fjár-
sýslumaður, en móðir hennar var af Van der Meulen-ættinni,
sem var vel metin og kunn ætt þar í bæ. Æska Margrétar
mur. ekki hafa verið neitt viðburðaríkari en títt var uin ljós-
hærðari leiksystkin hennar þarna í borginni, sem gengu með
Margréti í barnaskólann og hoppuðu með henni glöð og
áhyggjulaus á bökkum mórauðra síkjanna.
Þegar Margrét var fjórtán ára, var hún send í kaþólskan
klausturskóla. Þar var hún í fjögur ár, en að þeim tíma liðn-
um dvaldi hún um hríð í Haag, höfuðborg Hollands. Þar
kyntist hún gervilegum liðsforingja af nafnkunnum skozkum