Eimreiðin


Eimreiðin - 01.07.1930, Blaðsíða 90

Eimreiðin - 01.07.1930, Blaðsíða 90
298 RAUÐA DANZMÆRIN eimreiðin og er nú ekkert sem skyggir á hamingjuna um hríð. Þannig segist Mötu Hari frá. En barnið lifði ekki lengi, því ein af þernum hennar gefur barninu inn bráðdrepandi eiturtegund eina, sem aðeins er þekt í Ausfurlöndum. Mata Hari lýsir því mjög átakanlega, hvernig áhrif þetta ódæði hefur á hana. Hún verður svo yfirkomin af harmi og reiði, að hún ræður ekki við villimannseðlið í sjálfri sér og kyrkir í greipum sér þernuna, sem hafði svikið hana og rétt barninu eiturbikarinn. Þessi saga, sem Mata Hari gaf út um fortíð sína, skapaði um hana æfinfýraljóma, gerði líf hennar að leyndardómi og jók á seiðmagn hennar. Það var Iitið á hana eins og opin- berun úr austurvegi, enda styrkti alt útlit hennar þá trú manna, að hún væri Austurlandakona. Þótt hún væri hollenzk og fædd í Hollandi var andlitsfall hennar einkennilega austrænt. Auk þess var hún rauðbrún á hörund. En þetta einkenni hafði hún erft frá forfeðrum sínum, sem voru Gyðingar — en ekki frá Hindúum. Mata Hari og æfisaga hennar, eins og hvorttveggja var í raun og veru. Þess gerist ekki þörf að skýra hér ítarlega frá æskuárum Mötu Hari, enda skal Iátið nægja að segja frá þeim í örfáum dráttum, til þess að sýna og sanna hvílíkur uppspuni það var, sem hún sagði sjálf um fortíð sína. Hún var fædd í borginni Leeuwarden í Hollandi 7. ágúst 1876 og skírð Margrét Geirþrúður. Eini skyldleikinn við Austurlandamenn var sá, að í æðum hennar rann Gyðingablóð, því faðir hennar var af Gyðinga-ættum. Hann hét Adam Zelle og var efnaður fjár- sýslumaður, en móðir hennar var af Van der Meulen-ættinni, sem var vel metin og kunn ætt þar í bæ. Æska Margrétar mur. ekki hafa verið neitt viðburðaríkari en títt var uin ljós- hærðari leiksystkin hennar þarna í borginni, sem gengu með Margréti í barnaskólann og hoppuðu með henni glöð og áhyggjulaus á bökkum mórauðra síkjanna. Þegar Margrét var fjórtán ára, var hún send í kaþólskan klausturskóla. Þar var hún í fjögur ár, en að þeim tíma liðn- um dvaldi hún um hríð í Haag, höfuðborg Hollands. Þar kyntist hún gervilegum liðsforingja af nafnkunnum skozkum
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116

x

Eimreiðin

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.